• Σχόλιο του χρήστη 'Κλέαρχος Πήττας' | 2 Αυγούστου 2014, 17:13

    Είναι ιδιαίτερη στιγμή για εμένα προσωπικά η συγκεκριμένη διαβούλευση. Ως Πολίτης και Κινηματογραφιστής και εν συνεχεία ως διοικητικός υπάλληλος της Σχολής Σταυράκου από το 2012 μέχρι και σήμερα, μετράω περί τα δέκα χρόνια ασχολίας και ενδιαφέροντος στο ζήτημα της εφαρμογής του ν. 1158 /81- ενδιαφέρον το οποίο γνωρίζουν πολλοί συνάδελφοι μου στην οπτικοακουστική βιομηχανία, αλλά και αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού. Πιστεύω, πως είναι μια σημαντική στιγμή για το παρόν και το μέλλον της Επαγγελματικής Κινηματογραφικής Εκπαίδευσης στην χώρας μας. Κατά την προσωπική μου εκτίμησή, το πνεύμα των κειμένων έχει θετικό πρόσημο και εφόσον υπάρξει και θετική διάθεση διορθωτικών κινήσεων εκ μέρους του Υπουργείου, τότε το αποτέλεσμα θα είναι καταρχήν ευοίωνο για την ίδια την εκπαίδευση. Ακόμα και με αυτόν -τον ξεπερασμένο σε πολλά σημεία- νόμο πλαίσιο, μπορούν να διαμορφωθούν οι βασικές προϋποθέσεις, πιστοποίησης και διαβάθμισης της Επαγγελματικής Κινηματογραφικής Εκπαίδευσης, έστω και αν έως σήμερα η ελληνική πολιτεία δεν έχει προχωρήσει στην ίδρυση αυτόνομης Σχολής Κινηματογράφου -στα πρότυπα των ξένων κρατικών Ακαδημιών, δίνοντας και πάλι την πρωτοβουλία καταρχήν στους ιδιώτες, αφού τίποτα δεν προοιωνίζεται -μέχρι στιγμής τουλάχιστον- ότι με την εφαρμογή του νόμου αυτού, θα ιδρυθεί άμεσα μια κρατική –έστω- Ανώτερη Σχολή Κινηματογραφίας. Ζητώ συγνώμη αν τυπικά φαίνεται πως βρίσκομαι εκτός πνεύματος διαβούλευσης, αλλά είναι αδύνατο να μην λάβω την ευκαιρία να θέσω δημόσια και σε ¨πρώτο πλάνο¨ τα προβλήματα που έχουν προκύψει από την μακροχρόνια παράλειψη εκ μέρους της Διοίκησης εφαρμογής του Ν.1158/81 για τις Ανώτερες Σχολές Κινηματογραφίας και την ανάγκη ρύθμισης των προβλημάτων αυτών. Υπό αυτό το σκεπτικό καταθέτω τα παρακάτω: Η πολυετής παράλειψη της Διοίκησης να εφαρμόσει τον ν. 1158/81, για τις Ανώτερες Σχολές Κινηματογραφίας και η ταυτόχρονη διατήρηση για 20 χρόνια(έως το 2000) μιας ¨μεταβατικής περιόδου¨ που δεν μπορεί παρά να χαρακτηριστεί συνταγματικά καταχρηστική ή ακόμα και παράνομη, επέτρεψε να δημιουργηθούν διαπιστωμένα χρόνια προβλήματα και ένα ιδιάζον νομικό καθεστώς, τόσο στα εμπλεκόμενα εκπαιδευτικά ιδρύματα που λειτουργούσαν κατά την ισχύ του ν. 1158/81, όσο και στους σπουδαστές και αποφοίτους αυτών. Η Διοίκηση έχει ήδη έμμεσα αναγνωρίσει αυτό το προβληματικό καθεστώς προχωρώντας ένα σημαντικό βήμα με την διενέργεια, το 2011 έκτακτων Διπλωματικών εξετάσεων για παλαιούς σπουδαστές έως 2002-2003, των Σχολών Κινηματογραφίας(Ν. 3905/ 2010 , άρθ. 39). Επισημαίνω ζητήματα -ορισμένα εκ των οποίων ήταν απόρροια έλλειψης νομοθετικού πλαισίου μέχρι και το 1981- όπως: 1) Αδιαβάθμητα αναγνωρισμένα Διπλώματα τριετούς φοίτησης. 2) Ισοτιμίες στην Ανωτέρα βαθμίδα, που δίδονται για τα παραπάνω Διπλώματα, από αρμόδιες αρχές(Ε.Ο.Π.Π.Ε.Π.) και που ξαφνικά παγώνουν, με ανοικτό το ενδεχόμενο ανάκλησής τους. 3) Ισοτιμίες στην Ανωτέρα βαθμίδα, που δόθηκαν από το Ι.Τ.Ε.(Ινστιτούτο Τεχνολογικής Εκπαίδευσης) και αφορούσαν τίτλους και κινηματογραφικές ειδικότητες που δεν είχαν αναγνωριστεί από το κράτος σε όλες τις Σχολές Κινηματογραφίας. (Διαθέτω αντίγραφα τριών τουλάχιστον τέτοιων Ισοτιμιών, στον τίτλο των οποίων αναγράφεται ξεκάθαρα ¨Εργαστήριο Ελευθέρων Σπουδών¨ αλλά η Διοίκηση τελικά έδωσε Ισοτιμία. Τα αντίγραφα αυτά, τα κατέχω μετά από εισαγγελική παρέμβαση στα αρχεία του Δ.Ο.Α.Τ.Α.Π. το καλοκαίρι του 2013. Έχω καταθέσει σχετικό υπόμνημα και στο Διοικητικό Εφετείο Αθηνών). 4) Ενδιάμεσοι σπουδαστές της Σχολής Σταυράκου, η οποία λειτουργεί ως Ελευθέρων Σπουδών χωρίς τη θέλησή της, αφού όσες αιτήσεις βάσει του ν.1158/81, έχει καταθέσει τα τελευταία χρόνια, αυτές έχουν απορριφθεί με αιτιολογία την μη εφαρμογή του θεσμικού πλαισίου εκ μέρους της Διοίκησης(τελευταία απορριπτική αίτηση τον Ιανουάριο του 2013). 5) Τελειόφοιτοι σπουδαστές την περίοδο της αναγνώρισης των Ιδιωτικών Σχολών, που δεν έχουν προσέλθει σε Διπλωματικές εξετάσεις και επιθυμούν να το πράξουν. 6) Σπουδαστές που χρωστούν μαθήματα κατά την περίοδο της αναγνώρισης των Ιδιωτικών Σχολών και δεν μπορούν να εξεταστούν σε αυτά ώστε να προσέλθουν σε Διπλωματικές εξετάσεις κ.α. Τουλάχιστον όσοι χρωστούν μαθήματα στο τρίτο έτος. Με την έκδοση των παρόντων Προεδρικών Διαταγμάτων, τα παραπάνω προβλήματα-όπως είναι φυσικό αφού δεν μπορούσε να φανταστεί την 33 ετών παράλειψη ο νομοθέτης-, δεν λύνονται. Το Υπουργείο, μέσω της αρμόδιας Διεύθυνσης Κινηματογραφίας, που είναι όλα αυτά τα χρόνια ο βασικός αποδέκτης αυτών των ζητημάτων, πρέπει να τα διορθώσει νομοθετικά, με σύννομο πάντα τρόπο, λαμβάνοντας υπόψη ότι είναι θεσμικά υπεύθυνο για την χρόνια αυτή παράλειψη. Επισημαίνω λοιπόν, ότι η Διεύθυνση Κινηματογραφίας οφείλει να μην αντιλαμβάνεται οριζόντια τα ζητήματα που έχουν προκύψει από την χρόνια αυτή παράλειψη, αλλά να τα διαχωρίσει και να εισηγηθεί στην ηγεσία του Υπουργείου, ένα σχέδιο νομοθετικών προτάσεων για την επίλυση τους. Είναι εσφαλμένη η εντύπωση ότι δημιουργείται προηγούμενο, διότι το ζήτημα είναι εξειδικευμένο και αφορά συγκεκριμένα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα, που λειτούργησαν στα πλαίσια του ν. 1158/81 με σπουδές τριετούς φοίτησης. Άλλωστε το αίτημα δεν ζητά αυτόματη αναγνώριση τίτλων Ελευθέρων Σπουδών, αλλά δυνατότητα συμμετοχής των σπουδαστών αυτών σε Διπλωματικές ή Κατατακτήριες εξετάσεις. Ήδη ο νομοθέτης προβλέπει στο άρθρο 27 παρ. 3, του ν.1158/81, με τίτλο Μεταβατικές Διατάξεις, ¨τη δυνατότητα συμμετοχής σε κατατακτήριες εξετάσεις, από επιτροπές οριζόμενες από τον Υπουργό Πολιτισμού, των φοιτούντων σε Ιδιωτικές Σχολές Κινηματογράφου, που αυτές λαμβάνουν άδεια λειτουργίας και ήδη λειτουργούσαν κατά την έναρξη ισχύος του ίδιου ως άνω νόμου¨. Η κατάργηση της άδειας ασκήσεως επαγγέλματος, δεν μπορεί να θεωρείται η επίλυση των προβλημάτων που δημιούργησε η χρόνια παράλειψη της Διοίκησης, διότι θα πρέπει να είναι κανείς τουλάχιστον σίγουρος – και αυτό δεν γίνεται- ότι δεν θα νομοθετηθεί ξανά στο μέλλον το απαιτούμενο έκδοσής της, με όποιες τυχόν παραμέτρους αποκλεισμού, όπως αυτές οι παράμετροι που καταργήθηκαν. Η ευθύνη παράλειψης της Διοίκησης δεν μεταβιβάζεται σε πρόσωπα, αλλά τα πρόσωπα μέσα από τις διοικητικές τους θέσεις, οφείλουν να διατηρούν τη συνέχεια του κράτους η οποία ενέχει και τις υποχρεώσεις που αυτό έχει απέναντι στους Πολίτες. Τέλος, Πολίτες όπως ο γράφων έχουν και ηθικούς λόγους να επιζητούν σύννομη λύση στο ζήτημα διαβάθμισης και αναγνώρισης των σπουδών τους αφού μεταξύ πολλών άλλων, ανήκουν στις γενιές εκείνες που δεν είχαν δυνατότητα επιλογής κρατικής κινηματογραφικής εκπαίδευσης και η επιλογή τους ήταν πάντα μεταξύ ιδιωτικών ιδρυμάτων. Ευχαριστώ πολύ για την προσοχή σας. Κλέαρχος Πήττας - Βοηθός Σκηνοθέτης , Σκρίπτ / Εκπρόσωπος Σχολής Σταυράκου στον C.I.L.E.C.T.