• Η παράγραφος 3 του άρθρου αυτού δημιουργεί διαδικαστικό κενό αν συνδυαστεί με τα άρθρα 29 και 41. Συγκεκριμένα: σύμφωνα με την παράγραφο 3, προπονητής ή εκπαιδευτής που θα εργαστεί ως μισθωτός (με εξαρτημένη εργασία δηλαδή) σε ιδιωτική σχολή ή γυμναστήριο πρέπει πρώτα να έχει εγγραφεί στο αντίστοιχο μητρώο-υπομητρώο. Για να εγγραφεί όμως στο μητρώο-υπομητρώο πρέπει πρώτα, σύμφωνα με το άρθρο 41, να προβεί σε έναρξη επαγγέλματος (ως ελεύθερος επαγγελματίας με λίγα λόγια, με ασφαλιστικές εισφορές στον πρώην ΟΑΕΕ, λογιστικά βιβλία κλπ). Συνοψίζοντας: για να προσληφθεί κάποιος σε γυμναστήριο πρέπει, σύμφωνα με τα άρθρα αυτά: 1. Να κάνει έναρξη επαγγέλματος με βιβλία, εισφορές κλπ. 2. Να εγγραφεί στο μητρώο. 3. Να προσληφθεί στο γυμναστήριο 4. Να κάνει διακοπή της δραστηριότητας του ελεύθερου επαγγελματία. Η διαδικασία που οι προϋποθέσεις των άρθρων αυτών συνεπάγονται, δεν έχει καμιά λογική, δημιουργεί σοβαρά διαδικαστικά προβλήματα στους προσλαμβανόμενους με σχέση εξαρτημένης εργασίας και κυρίως δημιουργεί αδικαιολόγητα εμπόδια στην πρόσβαση στην αγορά εργασίας. Επιπρόσθετα, αν παραμείνει ο προπονητής-εκπαιδευτής στο παράλληλο καθεστώς ελεύθερου επαγγελματία και μισθωτού, οι φορολογικές του υποχρεώσεις θα είναι από το πρώτο ευρώ, δεν θα ισχύσει δηλαδή κανένα αφορολόγητο. Εκτός κι αν στις προθέσεις του Υπουργείου είναι όλοι οι προπονητές και εκπαιδευτές να δραστηριοποιούνται στην αγορά εργασίας ως ελεύθεροι επαγγελματίες, να αμείβονται με μπλοκάκι. Στην περίπτωση όμως αυτή, αυτομάτως, κανείς προπονητής-εκπαιδευτής δεν μπορεί να ωφεληθεί από πρόγραμμα επιδοτούμενων προσλήψεων σε ιδιωτικές επιχειρήσεις, όπως αυτά υλοποιούνται από τον ΟΑΕΔ. Αν ο συντάκτης του προσχεδίου έχει άλλες διαδικασίες σχεδιάσει, τότε αυτές δεν περιγράφονται και θα πρέπει με κάποιο τρόπο να αποτυπωθούν στο κείμενο.