• Σχόλιο του χρήστη 'Γεώργιος Λιανός' | 9 Οκτωβρίου 2019, 16:09

    Οι ήδη προβλεπόμενες εξαιρέσεις καθώς και οι προτεινόμενες εξαιρέσεις θέτουν ερευνητέα ζητήματα: - ενδεχόμενης παραβίασης της γενικής αρχής της αμεροληψίας, η οποία αποτελεί ειδικότερη εκδήλωση και της συνταγματικώς κατοχυρωμένης γενικής αρχής του κράτους δικαίου (ΣτΕ 2243/2011, ΣτΕ 894/2007, ΣτΕ 664/2006) και της θεμελιώδους δικαιοηθικής αρχής της καλής πίστης (F. Buy/J.-M. Marmayou/D. Poracchia/F. Rizzo, Droit du sport, αρ. 301), κατοχυρώνεται μεταξύ άλλων και στα άρθρα 7 του ν. 2690/1999 και άρθρα 66 και 98 ΑΚ και εφαρμόζεται και για τις αποφάσεις αθλητικών νομικών προσώπων (βλ. ενδεικτικά ΑΣΕΑΔ 78/2012, Conseil Constitutionnel απόφαση της 2.2.2018, 2017-688, Conseil d'Etat απόφαση της 27.10.1999, 196251, Τribunal Αdministratif de Paris απόφαση της 12.3.2019, 1801752/6-2), ανεξάρτητα μάλιστα από το αν οι αποφάσεις αυτές έχουν πειθαρχικό ή μη χαρακτήρα (Dalloz, Code du sport 2018 annoté et commenté, σελ. 77). - ενδεχόμενης παραβίασης του εθνικού και ενωσιακού δικαίου για τον ελεύθερο ανταγωνισμό (άρθρα 1-2 του ν. 3959/2011, άρθρα 101-102 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης) και τον αθέμιτο ανταγωνισμό (ν. 146/1914, Οδηγία 2005/29/ΕΕ), στο βαθμό που οι αποφάσεις που λαμβάνονται από τους διαιτητές κρίνουν τα αποτελέσματα των αθλητικών αγώνων και συνακόλουθα και την οικονομική δραστηριότητα των ομάδων (επιχειρήσεων κατά την έννοια της ΣΛΕΕ) που συμμετέχουν στους αγώνες (έπαθλα, χορηγίες και λοιπά έσοδα με βάση τις διακρίσεις τους). Θα ήταν ενδεχομένως ορθότερο και ασφαλέστερο να αναζητηθεί και η άποψη της Επιτροπής Ανταγωνισμού (άρθρο 14 παρ. 2 περ. ι΄ του ν. 3959/2011). Γεώργιος Λιανός Δικηγόρος παρ' Αρείω Πάγω Υπ. Διδάκτωρ Νομικής Αθηνών Νομικός Σύμβουλος πολλών αθλητικών φορέων