• Σχόλιο του χρήστη 'Τάνια Τύμη' | 4 Φεβρουαρίου 2023, 10:52

    Σχετικά με την παράγραφο 2 του άρθρου 12 του νέου σχεδίου νόμου σημειώνονται οι ακόλουθες, κατά τη γνώμη μας, επιβεβλημένες αλλαγές: 1) Στο εδάφιο 3 όπου αναφέρεται ότι: «Το προϋπολογιζόμενο ποσό του δευτέρου εδαφίου δεν επιτρέπεται να υπερβαίνει το ποσό που εισέπραξαν για Π.Α.γ.Ο. και Ε.Α.γ.Ο. κατά το προηγούμενο οικονομικό έτος», προτείνεται η διαγραφή όλης της πρότασης, διότι: • Η αναστολή λειτουργίας των αθλητικών εγκαταστάσεων και τα μέτρα που ίσχυαν για τον περιορισμό των συνεπειών της νόσου COVID-19 τα προηγούμενα έτη, σε οικονομικούς όρους αποτυπώνει μία πολύ περιορισμένη οικονομική δραστηριότητα των φορέων, σε σύγκριση με τη δυναμικότητα τους. • Παράλληλα, λαμβάνοντας υπόψη την εξέλιξη των αθλητικών αναγκών των πολιτών, η οποία φαίνεται αυξητική σε όλη τη δεκαετία πριν από την περίοδο της πανδημίας, τη δημιουργία νέων Αθλητικών εγκαταστάσεων από τους περισσότερους Δήμους και την αύξηση της δυναμικότητας εξυπηρέτησης των δημοτών και κατοίκων τους, στο πλαίσιο της αναπτυξιακής πολιτικής Αθλητισμού, η παραπάνω διάταξη αποτελεί τροχοπέδη για τη διατήρηση του επιπέδου (ποσοτικά και ποιοτικά) των αθλητικών δραστηριοτήτων, τη βέλτιστη αξιοποίηση των υφιστάμενων δημοτικών Αθλητικών εγκαταστάσεων, ενδεχομένως ακόμη και τη βιωσιμότητα του υφιστάμενου δυναμικού άσκησης αυτής της αρμοδιότητας των Δήμων, αλλά και την περαιτέρω ανάπτυξη των Προγραμμάτων «Άθληση για όλους» (βλ. και άρθρο 75 § Ι. στ) Ν.3463/2006, ιδίως περιπτ. 11, 12). I. Τη στιγμή που το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο συστήνει σθεναρά τη μεγαλύτερη χρηματοδοτική αναδιανομή από τον επαγγελματικό στο μαζικό αθλητισμό, την προαγωγή ενός ενεργού τρόπου ζωής για τους πολίτες της ΕΕ, μεταξύ άλλων με την αύξηση του αριθμού των ωρών που διατίθενται για τη φυσική αγωγή, παροτρύνει τοπικές και δημοτικές αρχές να προαγάγουν την ισότιμη πρόσβαση στην σωματική άσκηση· συνιστά στα κράτη μέλη και την Επιτροπή να ενθαρρύνουν τη φυσική δραστηριότητα των πολιτών σε συστηματικότερη βάση μέσω κατάλληλων πολιτικών υγείας και προγραμμάτων για την καθημερινή ζωή τους· (βλ. και αποστολή της Γ.Γ.Α.). 2) Στο εδάφιο 6 αναφέρεται ότι: «Η μισθοδοσία του προσωπικού αυτού καλύπτεται αποκλειστικά από το αντίτιμο που καταβάλλουν οι εξυπηρετούμενοι κάτοικοι και δημότες με τη μορφή διδάκτρων ή από είσπραξη δωρεών και χορηγιών». Σύμφωνα, ωστόσο, με το άρθρο 12 § 14 του Ν.4071/2012 (Α΄85) όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 107 του ν. 4483/2017(Α΄ 107) ορίζεται ότι για προσωπικό ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου, η αμοιβή του οποίου καλύπτεται από την καταβολή αντιτίμου από τους αθλούμενους για τις παρεχόμενες υπηρεσίες, κατά ποσοστό τουλάχιστον εβδομήντα τοις εκατό (70%) από την καταβολή διδάκτρων. Επιπρόσθετα, σημειώνεται ότι με το άρθρο 57 του Ν.4873/2021 (Α΄248) ορίζεται ότι από την δημοσίευση αυτού του νόμου και έως την 30ή.6.2023, το ποσοστό των διδάκτρων του πρώτου εδαφίου της παρ. 14 του άρθρου 12 του ν. 4071/2012 (Α΄ 85) ορίζεται σε τουλάχιστον εξήντα τοις εκατό (60%). Επομένως, σύμφωνα με τα παραπάνω, καθίσταται αναγκαία αν όχι επιβεβλημένη, κατά τη γνώμη μας, είτε η προσαρμογή της διάταξης αυτής στις διατάξεις της παρ. 14 του άρθρου 12 του Ν.4071/2012, είτε να διαγραφεί αυτή πλήρως. 3) Στο προτελευταίο εδάφιο της παρ. 2: «Η Γ.Γ.Α. δύναται να επιχορηγεί τον φορέα για την υλοποίηση των Π.Α.γ.Ο. και Ε.Α.γ.Ο., σύμφωνα με τις διατάξεις της κείμενης νομοθεσίας και του ισχύοντος οργανωτικού πλαισίου, έως το ποσό του αντίστοιχου προβλεπόμενου Α.Λ.Ε. του προϋπολογισμού της», προκύπτει εύλογα το ερώτημα: Εάν, όντως, η επιχορήγηση είναι στη δυνητική ευχέρεια του φορέα ανάπτυξης του Αθλητισμού στη χώρα (Γ.Γ.Α.), τότε με ποια δυνητική ικανότητα θα μπορούσε ένας φορέας υλοποίησης, που διαπιστώνει τις ανάγκες της τοπικής κοινωνίας του, να τις ικανοποιήσει-καλύψει, εάν δεν διαθέτει τους επαρκείς πόρους. Στο κείμενο του εν λόγω εδαφίου προτείνεται, κατά συνέπεια, η παράλειψη του όρου «δύναται να», ώστε η πρόταση να διαμορφωθεί ως εξής: «Η Γ.Γ.Α. επιχορηγεί τον φορέα για την υλοποίηση των Π.Α.γ.Ο.και Ε.Α.γ.Ο., (….).», υπογραμμίζοντας ότι τα έξοδα υλοποίησης Π.Α.γ.Ο. επεκτείνονται σε πολύ μεγαλύτερα κόστη, συμπεριλαμβάνοντας την συντήρηση, την καθαριότητα και τις άλλες ενέργειες που οι αθλητικές εγκαταστάσεις απαιτούν. Στην αντίθετη περίπτωση η Γ.Γ.Α. δεν συμμετέχει ουσιαστικά στην υλοποίηση των Π.Α.γ.Ο. και Ε.Α.γ.Ο., διακυβεύοντας στην πραγματικότητα την αρμοδιότητά της για την υποστήριξη των προαναφερθέντων. 4) Στο τελευταίο εδάφιο της παραγράφου 2 υπάρχει η πρόταση: «Η απασχόληση αυτή δεν αναγνωρίζεται ως υπηρεσία για βαθμολογική ή μισθολογική εξέλιξη». Προτείνεται η πλήρης διαγραφή της συγκεκριμένης πρότασης, προκειμένου το επιστημονικό προσωπικό που απασχολείται στα Π.Α.γ.Ο. (Π.Φ.Α.)να συμπεριληφθεί ισότιμα στις μισθολογικές διατάξεις που ισχύουν για όλους τους υπαλλήλους ιδιωτικού δικαίου αορίστου και ορισμένου χρόνου. 5) Τέλος στην παρ. 3 περ. β, αναλυτικά αναφέρεται «Με κοινή απόφαση του αρμόδιου για τον αθλητισμό Υπουργού και των Υπουργών Οικονομικών, Παιδείας και Θρησκευμάτων, Εσωτερικών και Ψηφιακής Διακυβέρνησης εγκρίνεται η πρόσληψη του προσωπικού της παρ. 2 και η κατανομή των εγκεκριμένων θέσεων ανά φορέα.». Είναι ανώφελη, αδιανόητη και άστοχη, στην εποχή της «απλούστευσης και του ανασχεδιασμού των διοικητικών διαδικασιών» η προσθήκη δύο (2) επιπλέον Υπουργικών υπογραφών (Υπουργών Παιδείας και Θρησκευμάτων και Ψηφιακής Διακυβέρνησης) στη σημερινή ισχύουσα διάταξη -βάσει της οποίας απαιτούνται συνολικά τριών (3) Υπουργών (Εσωτερικών, Οικονομικών και Αθλητισμού)-για την έκδοση κατανομής θέσεων Π.Φ.Α. (ΚΥΑ). Τουναντίον, η σύντμηση των διοικητικών διαδικασιών με σκοπό την επιτάχυνση των παρεχόμενων υπηρεσιών προς τους πολίτες πρέπει να είναι πρώτιστης σημασίας ενέργεια. Επομένως, με δεδομένα τα ανωτέρω, η Κοινή Υπουργική Απόφαση που θα αφορά στην κατανομή θέσεων Π.Φ.Α. είναι σκόπιμο να περιοριστεί στις δύο (2) Υπουργικές υπογραφές (Εσωτερικών και Αθλητισμού). Η υπέρμετρη γραφειοκρατική διαδικασία για την υλοποίηση των Π.Α.γ.Ο. και Ε.Α.γ.Ο. και οι περικοπές στους όρους επιχορήγησής τους, σε συνέχεια μίας παρατεταμένης οικονομικής και υγειονομικής κρίσης, είναι σε πλήρη αντιδιαστολή με τις οδηγίες προώθησης και προαγωγής τους από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας.