• ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ: Έχει κριθεί επανειλημμένα από τα δικαστήρια (και πλέον αποτελεί τον κανόνα στη νομολογία) ότι η ένδικη διαφορά που εισάγεται προς επίλυση με τη διαδικασία του προσωρινού και οριστικού προσδιορισμού της εύλογης αμοιβής συνιστά κατ' ουσία ειδική περίπτωση εκούσιας δικαιοδοσίας. Ήτοι, η υφιστάμενη διάταξη εμποδίζει το δικαστήριο να εξετάσει την ουσία της υπόθεσης και να προβεί σε πλήρη δικαιοδοτική κρίση, αλλά το αναγκάζει να περιοριστεί αποκλειστικά στη διαπίστωση των οικονομικών μεγεθών της επιχείρησης του χρήστη (και όχι στο ύψος της αμοιβής). Αυτό που ήδη έχουμε προτείνει είναι η έτι περαιτέρω νομοτεχνική βελτίωση της νέας διάταξης ώστε να είναι απολύτως σαφές ότι, κατά τον μεν προσωρινό προσδιορισμό πρόκειται για γνήσια δίκη ασφαλιστικών μέτρων με αντικείμενο την προσωρινή ρύθμιση κατάστασης, κατά δε τον οριστικό προσδιορισμό πρόκειται για πλήρη δικαιοδοτική κρίση με διαπλαστικό περιεχόμενο.