Αρχική Εθνική Στρατηγική για την ΈνταξηΚεφ 3.4 – Στρατηγικοί και τακτικοί στόχοι της Εθνικής Στρατηγικής για την ΈνταξηΣχόλιο του χρήστη ΑΣΕΤ (Generation 2.0 RED) | 14 Φεβρουαρίου 2019, 16:01
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΑΣΕΤ (Generation 2.0 RED)' | 14 Φεβρουαρίου 2019, 16:01

    Στο σημείο: «η διευκόλυνση της επιστροφής στη νομιμότητα των μεταναστών και των μεταναστριών, οι οποίοι λόγω της οικονομικής κρίσης αδυνατούν να διατηρήσουν το καθεστώς νόμιμης διαμονής, με απώτερο σκοπό την ολοκλήρωση της ένταξής τους στη Χώρα» αρχικά θα προσθέταμε «καθώς και διευκόλυνση πρόσβασης στη νομιμότητα του ολοένα αυξανόμενου αριθμού αιτούντων άσυλο που λαμβάνουν απορριπτική απόφαση στο αίτημα ασύλου τους σε β’ βαθμό, και άρα εκπίπτουν στο καθεστώς του «αλλοδαπού χωρίς νομιμοποιητικά έγγραφα». Πέραν αυτού, χρειάζονται περισσότερες διευκρινίσεις αναφορικά με την διαδικασία επαναφοράς στην νομιμότητα των μεταναστών διότι παρατηρούνται αρκετά προβλήματα με το πλαίσιο που υπάρχει τώρα (εξαιρετικοί λόγοι). Αφού λοιπόν συντελεστεί η επαναφορά στη νομιμότητα, ακολουθεί η στρατηγική προώθησης της πρόσβασης στην πανευρωπαϊκά συνδεδεμένη με την ένταξη, άδεια διαμονής επί μακρόν διαμένοντος. Σε υπόμνημα που έχουμε ήδη υποβάλλει στο Υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής αναφέρουμε συγκεκριμένα μέτρα όπως για παράδειγμα: α) Τη διεξαγωγή πανελλαδικής εκστρατείας ενημέρωσης μέσω των αποκεντρωμένων διοικήσεων και οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών για τα πλεονεκτήματα του καθεστώτος επί μακρόν διαμένοντος. β) Την επαναθεσμοθέτηση για δύο έτη των μεταβατικών διατάξεων του Κώδικα Μετανάστευσης που προέβλεπαν μείωση του απαιτούμενου οικογενειακού εισοδήματος για την απόκτηση του καθεστώτος του επί μακρόν διαμένοντος. γ) Τη διασύνδεση του πληροφοριακού συστήματος της Μετανάστευσης με το Taxis ώστε η διοίκηση να γνωρίζει αυτομάτως αν συντρέχουν οι σχετικές εισοδηματικές προϋποθέσεις και να κινεί τη διαδικασία ενημέρωσης του δικαιούχου πολίτη τρίτης χώρας. Αναφορικά με τα προβλεπόμενα προγράμματα γλωσσομάθειας παρατηρούμε έλλειψη προοπτικής για την συνέχιση της γλωσσομάθειας και μετά τη λήξη του συγκεκριμένου προγράμματος. Αναρωτιόμαστε επίσης εάν προβλέπεται η δυνατότητα οικονομικής ενίσχυσης στα άτομα που παρακολουθούν τα μαθήματα ελληνικών. Επιπλέον, εφόσον σε κάποια επαγγέλματα (π.χ. αποκλειστικές νοσοκόμες) η γλωσσομάθεια συνδέεται με την απόκτηση της άδεια άσκησης επαγγέλματος θα πρέπει να διασφαλιστεί η διαχείριση της δράσης με τρόπο που να διευκολύνει τη πρόσβαση και στη συγκεκριμένη ομάδα ατόμων. Τέλος, δεν γίνεται αναφορά για την ανάγκη διδασκαλίας της μητρικής γλώσσας των μεταναστών/προσφύγων που ήδη προβλέπεται από την εθνική νομοθεσία.