• Σχόλιο του χρήστη 'Υποστήριξη Προσφύγων στο Αιγαίο (RSA)' | 23 Απριλίου 2020, 09:33

    Το αρ 18 διευρύνει ανησυχητικά το πεδίο εφαρμογής του αρ. 88, παρ. 2 Ν 4636/2019 που αφορά τις προδήλως αβάσιμες αιτήσεις, παρεκκλίνοντας περαιτέρω από τα όρια που θέτει το αρ. 32, παρ. 2 της Οδηγίας για τις διαδικασίες ασύλου. Πρώτον, το Σχέδιο Νόμου προσθέτει στις περιπτώσεις εφαρμογής της έννοιας της πρόδηλης αβασιμότητας την κατάφωρη παραβίαση του καθήκοντος συνεργασίας του αιτούντος με τις εθνικές αρχές, όπως ήδη προβλέπει το ισχύον αρ. 78, παρ. 9 του Νόμου. Δεύτερον, η νέα παρ. 3 στο αρ. 88 προβλέπει την απόρριψη αίτησης ως προδήλως αβάσιμης «εάν είναι προφανές από τις περιστάσεις της συγκεκριμένης περίπτωσης ότι ο αιτών παραμένει στο έδαφος της χώρας μόνο για οικονομικούς λόγους ή για να αποφύγει μια γενική κατάσταση έκτακτης ανάγκης.» Η RSA επισημαίνει ότι, σύμφωνα με το αρ. 32, παρ. 2 της Οδηγίας, επιτρέπεται στα κράτη μέλη να θεωρούν προδήλως αβάσιμη μία αίτηση μόνο όταν συντρέχει ένας από τους λόγους εφαρμογής της ταχύρρυθμης διαδικασίας. Τα δέκα κριτήρια που προβλέπονται εξαντλητικά στην Οδηγία έχουν ήδη μεταφερθεί στην ελληνική νομοθεσία από το αρ. 88, παρ. 2 Ν 4636/2019. Ωστόσο, καμία από τις νέες περιπτώσεις που προβάλει το Σχέδιο Νόμου δεν συνάδει με αυτές που επιτρέπονται από την Οδηγία. Κατά συνέπεια, η προτεινόμενη τροποποίηση είναι αντίθετη με το ενωσιακό δίκαιο. Για τους λόγους αυτούς, η RSA συνιστά απόρριψη του αρ. 18.