• Σχόλιο του χρήστη 'HIAS Greece' | 1 Ιουλίου 2021, 14:11

    Η προτεινόμενη παρ. 10 παραβιάζει κατάφωρα το ενωσιακό δίκαιο. Η υποβολή μεταγενέστερης αίτησης αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο του θεμελιώδους δικαιώματος στο άσυλο που εγγυάται το αρ. 18 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων (ΧΘΔ). Αποτελεί, δε, σύμφωνα με το ΔΕΕ (C-924/19 και C-925/19 FMS, σκ. 189-209) και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή (Απάντηση σε κοινοβουλευτική ερώτηση P-000604/2021), απαραίτητη διαδικαστική πράξη για τη διασφάλιση της εξέτασης του αιτήματος διεθνούς προστασίας, όταν η προγενέστερη αίτηση έχει απορριφθεί κατά παράβαση των κανόνων που διέπουν τη διαδικασία ασύλου με εμβληματικό παράδειγμα τη συστηματική απόρριψη αιτήσεων ασύλου ως απαράδεκτων βάσει του χαρακτηρισμού της Τουρκίας ως «ασφαλούς τρίτης χώρας», μολονότι παρίσταται σαφής η αδυναμία επανεισδοχής των αιτούντων στην εν λόγω χώρα. Δέον όπως επισημανθεί ότι ο νομοθέτης, μεταφέροντας τις διατάξεις της Οδηγίας για τις διαδικασίες ασύλου (ΔΕΕ, C-921/19 LH), έχει ήδη θεσπίσει ειδικές διαδικαστικές ρυθμίσεις για την ταχεία και αποτελεσματική διαχείριση των μεταγενέστερων αιτήσεων στα αρ. 83, παρ. 9, περ. ε΄, 84, παρ. 1, περ. ε΄, 89 και 92, παρ. 1, περ. δ΄ Ν 4636/2019. Για τους λόγους αυτούς, κρίνεται αναγκαία η διαγραφή του άρθρου 21. (βλ. και τις «Παρατηρήσεις νομικών οργανώσεων επί του Σχεδίου Νόμου "Αναμόρφωση διαδικασιών απελάσεων και επιστροφών"», διαθέσιμο στο διαδικτυακό τόπο https://rsaegean.org/el/paratiriseis-sn-anamorfosi-diadikasion-apelaseon-kai-epistrofon/)