Άρθρο 21 – Παράβολο υποβολής μεταγενέστερης αίτησης – Προσθήκη παρ. 10 στο άρθρο 89 ν. 4636/2019

Στο άρθρο 89 του ν. 4636/2019 (Α΄ 169) προστίθεται νέα παρ. 10 ως εξής:
«10. Για την υποβολή κάθε μεταγενέστερης αίτησης ο αιτών καταθέτει παράβολο, το ύψος του οποίου ορίζεται στο ποσό των πενήντα (50) ευρώ ανά αίτηση. Τα παράβολα του πρώτου εδαφίου αποτελούν έσοδα του κρατικού προϋπολογισμού που εισπράττονται σύμφωνα με τον Κώδικα Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων [Κ.Ε.Δ.Ε., ν.δ. 354/ 1974, (Α΄ 90)] σε διακριτό αναλυτικό λογαριασμό εσόδων και εγγράφονται σε ποσοστό εβδομήντα πέντε τοις εκατό (75%), σε διακριτό αναλυτικό λογαριασμό εξόδων του τακτικού προϋπολογισμού του Υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου, από τα οποία καλύπτονται δαπάνες για την εξυπηρέτηση της αποστολής του.
Με κοινή απόφαση των Υπουργών Μετανάστευσης και Ασύλου και Οικονομικών δύναται να αναπροσαρμόζεται το ύψος του παράβολου, να καθορίζονται η διαδικασία εγγραφής των αντίστοιχων πιστώσεων στον προϋπολογισμό του Υπουργείου, ο τρόπος διάθεσής τους, καθώς και κάθε ειδικότερο θέμα που αφορά στην εφαρμογή του παρόντος.»

  • 2 Ιουλίου 2021, 14:10 | PRAKSIS

    Η πρόβλεψη για την είσπραξη παραβόλου, ως πρoαπαιτούμενου για την υποβολή και εξέταση μεταγενέστερου αιτήματος χορήγησης διεθνούς προστασίας, προσδίδει έναν εισπρακτικό χαρακτήρα σε μια διαδικασία η οποία συνδέεται με αναφαίρετο και θεμελιώδες ατομικό δικαίωμα, σύμφωνα με το άρθρο 18 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ε.Ε. Και τούτο τη στιγμή που το μεταγενέστερο αίτημα ασύλου δεν αποτελεί στην ουσία μια νέα διαδικαστική ενέργεια αλλά συνέχεια μιας προηγούμενης που είναι η αίτηση χορήγησης διεθνούς προστασίας. Δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να αποστερούνται οι δικαιούχοι του σχετικού δικαιώματος για λόγους οικονομικής φύσεως.

  • Η προτεινόμενη παρ. 10 παραβιάζει κατάφωρα το ενωσιακό δίκαιο. Η υποβολή μεταγενέστερης αίτησης αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο του θεμελιώδους δικαιώματος στο άσυλο που εγγυάται το αρ. 18 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων. Αποτελεί, δε, σύμφωνα με το ΔΕΕ και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, απαραίτητη διαδικαστική πράξη για τη διασφάλιση της εξέτασης του αιτήματος διεθνούς προστασίας, όταν η προγενέστερη αίτηση έχει απορριφθεί κατά παράβαση των κανόνων που διέπουν τη διαδικασία ασύλου (ΔΕΕ, Υποθέσεις C-924/19 και C-925/19 FMS, 14 Μαΐου 2020, σκ. 189-203, Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Απάντηση σε κοινοβουλευτική ερώτηση, P-000604/2021, 1 Ιουνίου 2021, διαθέσιμο στο: https://bit.ly/35DmoY8), με εμβληματικό παράδειγμα τη συστηματική απόρριψη αιτήσεων ασύλου ως απαράδεκτων βάσει του χαρακτηρισμού της Τουρκίας ως «ασφαλούς τρίτης χώρας», μολονότι παρίσταται σαφής η αδυναμία επανεισδοχής των αιτούντων στην εν λόγω χώρα (https://bit.ly/2S9de2w). Επισημαίνεται δε ότι ο νομοθέτης, μεταφέροντας τις διατάξεις της Οδηγίας για τις διαδικασίες ασύλου, έχει ήδη θεσπίσει ειδικές διαδικαστικές ρυθμίσεις για την ταχεία και αποτελεσματική διαχείριση των μεταγενέστερων αιτήσεων στα αρ. 83, παρ. 9, περ. ε΄, 84, παρ. 1, περ. ε΄, 89 και 92, παρ. 1, περ. δ΄ Ν 4636/2019. Κρίνεται αναγκαία η διαγραφή του άρθρου 21.

  • 2 Ιουλίου 2021, 13:24 | International Rescue Committee Hellas (IRC)

    Η προτεινόμενη παρ. 10 παραβιάζει κατάφωρα το ενωσιακό δίκαιο. Η υποβολή μεταγενέστερης αίτησης αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο του θεμελιώδους δικαιώματος στο άσυλο που εγγυάται το αρ. 18 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων. Αποτελεί, δε, σύμφωνα με το ΔΕΕ και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, απαραίτητη διαδικαστική πράξη για τη διασφάλιση της εξέτασης του αιτήματος διεθνούς προστασίας, όταν η προγενέστερη αίτηση έχει απορριφθεί κατά παράβαση των κανόνων που διέπουν τη διαδικασία ασύλου (ΔΕΕ, Υποθέσεις C-924/19 και C-925/19 FMS, 14 Μαΐου 2020, σκ. 189-203, Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Απάντηση σε κοινοβουλευτική ερώτηση, P-000604/2021, 1 Ιουνίου 2021, διαθέσιμο στο: https://bit.ly/35DmoY8), με εμβληματικό παράδειγμα τη συστηματική απόρριψη αιτήσεων ασύλου ως απαράδεκτων βάσει του χαρακτηρισμού της Τουρκίας ως «ασφαλούς τρίτης χώρας», μολονότι παρίσταται σαφής η αδυναμία επανεισδοχής των αιτούντων στην εν λόγω χώρα (https://bit.ly/2S9de2w). Επισημαίνεται δε ότι ο νομοθέτης, μεταφέροντας τις διατάξεις της Οδηγίας για τις διαδικασίες ασύλου, έχει ήδη θεσπίσει ειδικές διαδικαστικές ρυθμίσεις για την ταχεία και αποτελεσματική διαχείριση των μεταγενέστερων αιτήσεων στα αρ. 83, παρ. 9, περ. ε΄, 84, παρ. 1, περ. ε΄, 89 και 92, παρ. 1, περ. δ΄ Ν 4636/2019. Κρίνεται αναγκαία η διαγραφή του άρθρου 21.

  • 1 Ιουλίου 2021, 14:01 | SolidarityNow

    Η προτεινόμενη παρ. 10 παραβιάζει κατάφωρα το ενωσιακό δίκαιο. Η υποβολή μεταγενέστερης αίτησης αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο του θεμελιώδους δικαιώματος στο άσυλο που εγγυάται το αρ. 18 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων.
    Αποτελεί, δε, σύμφωνα με το ΔΕΕ και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, απαραίτητη διαδικαστική πράξη για τη διασφάλιση της εξέτασης του αιτήματος διεθνούς προστασίας, όταν η προγενέστερη αίτηση έχει απορριφθεί κατά παράβαση των κανόνων που διέπουν τη διαδικασία ασύλου (ΔΕΕ, Υποθέσεις C-924/19 και C-925/19 FMS, 14 Μαΐου 2020, σκ. 189-203, Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Απάντηση σε κοινοβουλευτική ερώτηση, P-000604/2021, 1 Ιουνίου 2021, διαθέσιμο στο: https://bit.ly/35DmoY8), με εμβληματικό παράδειγμα τη συστηματική απόρριψη αιτήσεων ασύλου ως απαράδεκτων βάσει του χαρακτηρισμού της Τουρκίας ως «ασφαλούς τρίτης χώρας», μολονότι παρίσταται σαφής η αδυναμία επανεισδοχής των αιτούντων στην εν λόγω χώρα (https://bit.ly/2S9de2w).

    Επισημαίνεται δε ότι ο νομοθέτης, μεταφέροντας τις διατάξεις της Οδηγίας για τις διαδικασίες ασύλου, έχει ήδη θεσπίσει ειδικές διαδικαστικές ρυθμίσεις για την ταχεία και αποτελεσματική διαχείριση των μεταγενέστερων αιτήσεων στα αρ. 83, παρ. 9, περ. ε΄, 84, παρ. 1, περ. ε΄, 89 και 92, παρ. 1, περ. δ΄ Ν 4636/2019.

    Κρίνεται αναγκαία η διαγραφή του άρθρου 21.

  • 1 Ιουλίου 2021, 14:11 | HIAS Greece

    Η προτεινόμενη παρ. 10 παραβιάζει κατάφωρα το ενωσιακό δίκαιο. Η υποβολή μεταγενέστερης αίτησης αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο του θεμελιώδους δικαιώματος στο άσυλο που εγγυάται το αρ. 18 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων (ΧΘΔ). Αποτελεί, δε, σύμφωνα με το ΔΕΕ (C-924/19 και C-925/19 FMS, σκ. 189-209) και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή (Απάντηση σε κοινοβουλευτική ερώτηση P-000604/2021), απαραίτητη διαδικαστική πράξη για τη διασφάλιση της εξέτασης του αιτήματος διεθνούς προστασίας, όταν η προγενέστερη αίτηση έχει απορριφθεί κατά παράβαση των κανόνων που διέπουν τη διαδικασία ασύλου με εμβληματικό παράδειγμα τη συστηματική απόρριψη αιτήσεων ασύλου ως απαράδεκτων βάσει του χαρακτηρισμού της Τουρκίας ως «ασφαλούς τρίτης χώρας», μολονότι παρίσταται σαφής η αδυναμία επανεισδοχής των αιτούντων στην εν λόγω χώρα.

    Δέον όπως επισημανθεί ότι ο νομοθέτης, μεταφέροντας τις διατάξεις της Οδηγίας για τις διαδικασίες ασύλου (ΔΕΕ, C-921/19 LH), έχει ήδη θεσπίσει ειδικές διαδικαστικές ρυθμίσεις για την ταχεία και αποτελεσματική διαχείριση των μεταγενέστερων αιτήσεων στα αρ. 83, παρ. 9, περ. ε΄, 84, παρ. 1, περ. ε΄, 89 και 92, παρ. 1, περ. δ΄ Ν 4636/2019.

    Για τους λόγους αυτούς, κρίνεται αναγκαία η διαγραφή του άρθρου 21.

    (βλ. και τις «Παρατηρήσεις νομικών οργανώσεων επί του Σχεδίου Νόμου «Αναμόρφωση διαδικασιών απελάσεων και επιστροφών»», διαθέσιμο στο διαδικτυακό τόπο https://rsaegean.org/el/paratiriseis-sn-anamorfosi-diadikasion-apelaseon-kai-epistrofon/)

  • 30 Ιουνίου 2021, 14:45 | Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες (ΕΣΠ)

    Η προτεινόμενη παρ. 10 παραβιάζει κατάφωρα το ενωσιακό δίκαιο. Η υποβολή μεταγενέστερης αίτησης αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο του θεμελιώδους δικαιώματος στο άσυλο που εγγυάται το αρ. 18 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων. Αποτελεί, δε, σύμφωνα με το ΔΕΕ και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, απαραίτητη διαδικαστική πράξη για τη διασφάλιση της εξέτασης του αιτήματος διεθνούς προστασίας, όταν η προγενέστερη αίτηση έχει απορριφθεί κατά παράβαση των κανόνων που διέπουν τη διαδικασία ασύλου (ΔΕΕ, Υποθέσεις C-924/19 και C-925/19 FMS, 14 Μαΐου 2020, σκ. 189-203, Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Απάντηση σε κοινοβουλευτική ερώτηση, P-000604/2021, 1 Ιουνίου 2021, διαθέσιμο στο: https://bit.ly/35DmoY8), με εμβληματικό παράδειγμα τη συστηματική απόρριψη αιτήσεων ασύλου ως απαράδεκτων βάσει του χαρακτηρισμού της Τουρκίας ως «ασφαλούς τρίτης χώρας», μολονότι παρίσταται σαφής η αδυναμία επανεισδοχής των αιτούντων στην εν λόγω χώρα (https://bit.ly/2S9de2w).

    Επισημαίνεται δε ότι ο νομοθέτης, μεταφέροντας τις διατάξεις της Οδηγίας για τις διαδικασίες ασύλου, έχει ήδη θεσπίσει ειδικές διαδικαστικές ρυθμίσεις για την ταχεία και αποτελεσματική διαχείριση των μεταγενέστερων αιτήσεων στα αρ. 83, παρ. 9, περ. ε΄, 84, παρ. 1, περ. ε΄, 89 και 92, παρ. 1, περ. δ΄ Ν 4636/2019.

    Κρίνεται αναγκαία η διαγραφή του άρθρου 21.

  • 29 Ιουνίου 2021, 10:48 | DRC Greece

    Η προτεινόμενη παρ. 10 παραβιάζει κατάφωρα το ενωσιακό δίκαιο. Η υποβολή μεταγενέστερης αίτησης αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο του θεμελιώδους δικαιώματος στο άσυλο που εγγυάται το αρ. 18 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων (ΧΘΔ). Αποτελεί, δε, σύμφωνα με το ΔΕΕ (C-924/19 και C-925/19 FMS, σκ. 189-209) και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή (Απάντηση σε κοινοβουλευτική ερώτηση P-000604/2021), απαραίτητη διαδικαστική πράξη για τη διασφάλιση της εξέτασης του αιτήματος διεθνούς προστασίας, όταν η προγενέστερη αίτηση έχει απορριφθεί κατά παράβαση των κανόνων που διέπουν τη διαδικασία ασύλου με εμβληματικό παράδειγμα τη συστηματική απόρριψη αιτήσεων ασύλου ως απαράδεκτων βάσει του χαρακτηρισμού της Τουρκίας ως «ασφαλούς τρίτης χώρας», μολονότι παρίσταται σαφής η αδυναμία επανεισδοχής των αιτούντων στην εν λόγω χώρα.

  • 28 Ιουνίου 2021, 12:27 | Υποστήριξη Προσφύγων στο Αιγαίο (RSA)

    Η προτεινόμενη παρ. 10 παραβιάζει κατάφωρα το ενωσιακό δίκαιο. Η υποβολή μεταγενέστερης αίτησης αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο του θεμελιώδους δικαιώματος στο άσυλο που εγγυάται το αρ. 18 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων (ΧΘΔ). Αποτελεί, δε, σύμφωνα με το ΔΕΕ (C-924/19 και C-925/19 FMS, σκ. 189-209) και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή (Απάντηση σε κοινοβουλευτική ερώτηση P-000604/2021), απαραίτητη διαδικαστική πράξη για τη διασφάλιση της εξέτασης του αιτήματος διεθνούς προστασίας, όταν η προγενέστερη αίτηση έχει απορριφθεί κατά παράβαση των κανόνων που διέπουν τη διαδικασία ασύλου με εμβληματικό παράδειγμα τη συστηματική απόρριψη αιτήσεων ασύλου ως απαράδεκτων βάσει του χαρακτηρισμού της Τουρκίας ως «ασφαλούς τρίτης χώρας», μολονότι παρίσταται σαφής η αδυναμία επανεισδοχής των αιτούντων στην εν λόγω χώρα.

    Δέον όπως επισημανθεί ότι ο νομοθέτης, μεταφέροντας τις διατάξεις της Οδηγίας για τις διαδικασίες ασύλου (ΔΕΕ, C-921/19 LH), έχει ήδη θεσπίσει ειδικές διαδικαστικές ρυθμίσεις για την ταχεία και αποτελεσματική διαχείριση των μεταγενέστερων αιτήσεων στα αρ. 83, παρ. 9, περ. ε΄, 84, παρ. 1, περ. ε΄, 89 και 92, παρ. 1, περ. δ΄ Ν 4636/2019.

    Για τους λόγους αυτούς, κρίνεται αναγκαία η διαγραφή του άρθρου 21.

  • 27 Ιουνίου 2021, 14:45 | Παναγιώτης Παπαγιάννης

    Γιὰ κάθε μέλος οἰκογένειας πραγματοποιεῖται ξεχωριστὴ αἴτηση θέλω νὰ πιστεύω. Ἕνα ἄλλο ζήτημα εἶναι ἡ ἀξία τοῦ παραβόλου. Τὴν στιγμὴ κατὰ τὴν ὁποία ποσὰ τῆς τάξεως τῶν 25000000 εὐρὼ δεσμεύονται γιὰ τὸ ταμεῖο ἀλληλεγγύης πρὸς ἐπιβαρυμένους δήμους, γιὰ τὴν δημιουργία ὑποδομῶν καὶ τεράστια ποσὰ δεσμεύονται ὡς ἐπιδόματα σὲ ὑπηκόους τρίτων χωρῶν, ἀνιθαγενεῖς, μετακλητοὺς ὑπαλλήλους, μήπως τὰ 50 εὐρὼ εἶναι λίγα;

  • 20 Ιουνίου 2021, 21:39 | Κωνσταντίνος Κουλαξίδης

    Η κατάθεση παραβόλου ανά αίτηση θα ισχύσει για όλα τα εξαρτώμενα μέλη στην περίπτωση κατάθεσης οικογενειακής αίτησης? Αν ναι, νομίζω ότι θα πρέπει να γίνει σαφές στο κείμενο της παρ. 10 του άρθρου 89 του Ν. 4636/2019.

    Επίσης, από την δημοσίευση του παρόντος νόμου έως την έκδοση της εφαρμοστικής ΚΥΑ θα συνεχιστεί η κατάθεση μεταγενέστερων αιτημάτων? Θα παραλαμβάνονται μεταγενέστερες αιτήσεις χωρίς εξέταση έως την κατάθεση αντίστοιχου παραβόλου? Θεωρώ ότι είναι αναγκαίο να περιληφθούν σχετικές μεταβατικές διατάξεις, ειδικά λόγω των ειδικών προθεσμιών εξέτασης μεταγενέστερων αιτήσεων.