• Σχόλιο του χρήστη 'ΑΡ' | 12 Μαρτίου 2019, 07:45

    Επί της παραγράφου 1, προτείνεται η επιμήκυνση του χρονικού διαστήματος που τίθεται για τη λήψη απόφασης στον ένα (1) μήνα, καθώς πολύ συχνά στελέχη μετά από ίαση ευρίσκονται σε καθεστώς αναρρωτικής άδειας ή τουλάχιστον ψυχικής έντασης, οπότε δεν είναι σε θέση να αξιολογήσουν επαρκώς τα δεδομένα παραμονής ή αποστρατείας τους, ώστε να αποφασίσουν σχετικά. Επί της παραγράφου 3, εκτιμάται ότι η ρύθμιση είναι προβληματική για τις περιπτώσεις που προκηρύσσονται θέσεις Διεθνών Οργανισμών (πχ ΟΗΕ, ΕΕ, ΝΑΤΟ) και κατά συνέπεια πλέον τα στελέχη δεν θα μπορούν να τις αναλάβουν (σσ οι Εθνικοί Αντιπρόσωποι που υπηρετούν στη ΕΕ και είναι στελέχη των ΕΔ θα χρειαστεί να επαναπατριστούν;). Εξάλλου, ούτε το ΝΣΚ στην απόφαση που αναφέρεται στην αιτιολογική διέγνωσε κάποιο κενό νόμου που χρήζει κάλυψης. Τέλος, η αιτιολογία περί εξυπηρέτησης του έργου των ΕΔ είναι μάλλον "προσχηματική" όταν στην αμέσως επόμενη παράγραφο επιτρέπεται η άσκηση ιδιωτικού έργου σε στελέχη, τα οποία ωστόσο εξακολουθούν να διέπονται από την απαίτηση 24ωρου συνεχούς επαγρύπνησης για τις ανάγκες των ΕΔ (π.χ. ο Ιατρός όταν στο πλαίσιο άσκησης του ιδιωτικού έργου χειρουργεί ασθενή του επί 8ώρου, πώς θα είναι δυνατόν να ανταποκριθεί σε αίτημα 4ώρους ετοιμότητας της Υπηρεσίας του; -> εκτός και εάν "παρατήσει" το χειρουργείο στη μέση της διαδικασίας). Επί αυτού, η παράγραφος 4 εκτιμάται ως συνέχιση του αναχρονιστικού καθεστώτος έλλειψης επιστημόνων και για το λόγο αυτό οποιαδήποτε διάταξη περί άσκησης ιδιωτικού έργου πρέπει να καταργηθεί.