• Σχόλιο του χρήστη 'Μιχαλης' | 13 Μαρτίου 2019, 18:48

    Στελέχη που με δικαστική απόφαση τους έχει ανατεθεί η επιμέλεια ατόμου (Γονείς -Αδέρφια)με αναπηρία τουλάχιστον 67%. 1. Μέχρι του παρόντος και σύμφωνα με την παρ. 2 του άρθρο 5 του ν. 3883/10, του άρθρου 25 του ν.4407/16 και την παρ. 4 του άρθρου 2 της Υπουργικής Απόφασης Φ. 411/1/294483/Σ.797/14-2-18/ΥΕΘΑ (Τεύχος Β’ 468) τα στελέχη που με δικαστική απόφαση τους έχει ανατεθεί η επιμέλεια ατόμου με αναπηρία τουλάχιστον 67% υπηρετούν υποχρεωτικά στον τόπο της προτίμησής τους. ( ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ‘‘Α’’ ) 2. Η παραπάνω παράγραφος προτείνεται να αντικατασταθεί με την παρ.6 του άρθρου 10 του υπό δημόσια ηλεκτρονική διαβούλευση Σχέδιο Νόμου ως εξής: ‘‘…τα στελέχη που έχουν, με δικαστική απόφαση ή με συμβολαιογραφική πράξη του άρθρου 1441 του Αστικού Κώδικα, την επιμέλεια ατόμου με αναπηρία, υπηρετούν, μετά από αναφορά τους, σε τόπο όπου αποδεδειγμένα υπάρχουν υποδομές υγείας για την περίθαλψη του ατόμου αυτού. Για την εφαρμογή των προηγούμενων εδαφίων, το ποσοστό αναπηρίας απαιτείται να είναι τουλάχιστον εξήντα επτά τοις εκατό (67%).’’ ( ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ‘‘Β’’ ) 3. Μελετώντας την προς πρόταση νέα παράγραφο όσων αφορά, όσους με δικαστική απόφαση τους έχει ανατεθεί η επιμέλεια ατόμου με αναπηρία προκύπτουν τα παρακάτω συμπεράσματα. α. Ενώ μέχρι του παρόντος τα στελέχη υπηρετούν υποχρεωτικά στον τόπο της προτίμησής τους, το οποίο αποτελεί το πλέον ουσιώδες ευεργετικό μέτρο, με την προτεινόμενη αλλαγή τα εν λόγω στελέχη θα υπηρετούν σε μέρος όπου αποδεδειγμένα υπάρχουν υποδομές υγείας για την περίθαλψη του ατόμου με αναπηρία. Ο τόπος δεν είναι πλέον της προτίμησης των στελεχών, οπότε θα επιλέγεται από την υπηρεσία λαμβάνοντας υπόψη τις ανάγκες τους κατόπιν αναφορών τους, με βάση τις αποδείξεις ύπαρξης υποδομών υγείας και θα μεταθέτει στη συνέχεια τους ενδιαφερόμενους. Στην πράξη δηλαδή θα μετατίθενται οπουδήποτε, όσο συχνά κρίνεται, πλην απομακρυσμένων περιοχών όπου οι δομές υγείας δεν επαρκούν, μετακινώντας μαζί τους το συμπαραστατούμενο με δικαστική απόφαση άτομο με αναπηρία, το οποίο βρίσκεται σε αδυναμία να επιμεληθεί τον εαυτό του, για το οποίο νομικά και πρακτικά είναι υπεύθυνοι και αποτελεί μέλος της οικογενείας τους. β. Σε περίπτωση που το άτομο με αναπηρία χρειάζεται κατ’οίκον φροντίδα λόγω γήρατος ή άλλων προβλημάτων, πέραν των αναγκών υποδομών υγείας, κατάσταση που πολλές φορές εξυπηρετείται μετατρέποντας τη μόνιμη κατοικίας τους σε μικρό νοσοκομείο, μία πιθανόν μετακίνηση θα απαιτεί κατοικία μεγάλου εμβαδού για ευνόητους λόγους ή δύο κατοικίες όταν χρειάζεται απομόνωση ή αναζήτηση γηροκομείου ή ιδρύματος όταν απαιτείται, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. γ. Μία μετακίνηση το πιθανότερο θα επιφέρει σημαντική επιβάρυνση στη σωματική, πνευματική και ψυχική υγεία των συμπαραστατούμενων ατόμων με αναπηρία αλλά και στη ψυχολογία, στην απόδοση και στα οικονομικά των στελεχών σε περίπτωση όπου ο συμπαραστατούμενος θα πρέπει να ακολουθεί το στέλεχος στις μεταθέσεις, ενώ μέχρι σήμερα το στέλεχος υπηρετεί στον τόπο κατοικίας του άτομου με αναπηρία. δ. Σε περίπτωση μετάθεσης του στελέχους και όταν το συμπαραστατούμενο άτομο με αναπηρία λόγω σοβαρής ψυχικής, πνευματικής ή/και διανοητικής διαταραχής συνεργάζεται με δυσκολία και δεν επιθυμεί να αλλάξει περιβάλλον, και δε δύναται κάποιος άλλος να επιμεληθεί το άτομο αυτό, το άτομο αυτό μένει χωρίς προστασία, μολονότι το στέλεχος έχει την ευθύνη όπως ορίζει η δικαστική απόφαση. ε. Για όλες τις άλλες κατηγορίες που προστατεύουν άτομα με αναπηρία παραμένει ορθώς η πρόνοια ώστε να υπηρετούν υποχρεωτικά στον τόπο προτίμησης τους, ενώ προκύπτει διαφορετική μεταχείριση για τα στελέχη που με δικαστική απόφαση τους έχει ανατεθεί η επιμέλεια ατόμου με αναπηρία. 4. Η ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ του Σχεδίου Νόμου ( από το σχετικό υλικό που διατίθεται στο Δικτυακό Τόπο Διαβουλεύσεων του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας ) η οποία απευθύνεται Προς τη Βουλή των Ελλήνων, για το εν λόγω θέμα, παρατηρούμε ότι στο Άρθρο 10 [Τροποποίηση διατάξεων του ν. 3883/2010 (Α΄ 167)] αναφέρει: α. ‘‘Με τη ρύθμιση της παραγράφου 6, επιδιώκεται η εναρμόνιση της ήδη ισχύουσας ευεργετικής διάταξης για υπηρέτηση σε τόπο όπου υπάρχουν κατάλληλες υποδομές υγείας των στελεχών που έχουν με δικαστική απόφαση την επιμέλεια ατόμου με αναπηρία, με το νέο νομοθετικό πλαίσιο που διέπει το συναινετικό διαζύγιο, κατά τα άρθρα 1438 και 1441 του Αστικού Κώδικα, όπως τροποποιήθηκαν με το ν. 4509/2017 (Α΄ 201), ώστε να αρκεί πλέον και απλή συμφωνία των συζύγων με συμβολαιογραφικό έγγραφο. ’’ ( σελ. 9-10 ) Η παραπάνω παράγραφος: (1) Αναφέρει την ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ‘‘Β’’ ως την ισχύουσα ευεργετική διάταξη, ενώ είναι η προτεινόμενη κατάσταση και σημαντικά μειούμενης ευεργεσίας, τη στιγμή όπου η ισχύουσα ευεργετική διάταξη είναι η ( ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ‘‘Α’’ ) όπου τα στελέχη υπηρετούν υποχρεωτικά στον τόπο της προτίμησής τους, όπως έχει επεξηγηθεί παραπάνω. (2) Δεν αναφέρει, τις ισχύουσες μέχρι σήμερα, αληθινά ευεργετικές διατάξεις και νόμους [ ν. 3883/10, τον ν.4407/16 και την Υπουργική Απόφαση Φ. 411/1/294483/Σ.797/14-2-18/ΥΕΘΑ (Τεύχος Β’ 468)] των οποίων στην πραγματικότητα προτείνεται η κατάργηση , αλλά αντιθέτως αναφέρει εσφαλμένα ότι πρόκειται περί ήδη ισχύουσας ευεργετικής διάταξης. (3) Δεν αναφέρει τους πραγματικούς λόγους και αιτίες, για τους οποίους προτείνεται στην πράξη η κατάργηση της προστασίας στα στελέχη, που με δικαστική απόφαση τους έχει ανατεθεί η επιμέλεια ατόμου με αναπηρία τουλάχιστον 67% και υπηρετούν υποχρεωτικά στον τόπο της προτίμησής τους, ώστε στο Σχέδιο Νόμου που τέθηκε σε δημόσια ηλεκτρονική διαβούλευση από τον κ. ΑΝΥΕΘΑ, να μπορεί κάθε ενδιαφερόμενος να συμμετάσχει καταθέτοντας προτάσεις, προκειμένου να βελτιωθούν οι διατάξεις του νομοσχεδίου και να εξυπηρετείται τόσο η υπηρεσία όσο και τα στελέχη. β. ‘‘Με τη ρύθμιση της παραγράφου 4 επιδιώκεται η πληρέστερη προστασία της οικογένειας και ειδικότερα των ευάλωτων οικογενειών, όπως των πολύτεκτων, τρίτεκνων ή των γονέων με τέκνο με ανίατο ή δυσίατο νόσημα, αφενός υπό το φως της προστασίας που επιτάσσει το άρθρο 21 του Συντάγματος και αφετέρου για λόγους ισότητας μεταξύ των ίδιων κατηγοριών, που αντιμετωπίζονται με διαφορετικό τρόπο από τη Διοίκηση όσον αφορά στην εφαρμογή της έννοιας «μετάθεση».’’ Λαμβάνοντας υπόψη την παραπάνω παράγραφο και την μνεία στο άρθρο 21 του Συντάγματος περί προστασίας του γήρατος, της αναπηρίας και της περίθαλψης των απόρων, τον Αστικό Κώδικα - Οικογενειακό δίκαιο περί βοήθειας των γονέων, τέκνων και αδερφών και σε συνδυασμό με το καθεστώς δικαστικής επιμέλειας, οι γονείς και τα αδέρφια είναι μέλη της οικογένειας, αρχή που απολαμβάνει συνταγματικής κατοχύρωσης, οπότε και τα στελέχη της εν λόγω κατηγορίας θα πρέπει να έχουν την ίδια προστασία με τις υπόλοιπες κατηγορίες. Κατόπιν των παραπάνω, θεωρώ ότι πρέπει στον τόπο της προτίμησής τους να υπηρετούν υποχρεωτικά τα στελέχη τα οποία με δικαστική απόφαση τους έχει ανατεθεί η επιμέλεια γονέα ή άγαμου αδερφού/ής με αναπηρία τουλάχιστον 67%. Το οποίο ισχύει ήδη ! Σας ευχαριστώ πολύ