• Σχόλιο του χρήστη 'Σοφία' | 29 Δεκεμβρίου 2022, 03:18

    Εφόσον αναζητούνται χρήματα από μισθωτούς ή συνταξιούχους πέραν της 20ετίας, θα πρέπει αναλογικά να θεσμοθετηθεί η ικανοποίηση οικονομικών απαιτήσεων μισθωτών ή συνταξιούχων έναντι του δημοσίου (πέραν της 20ετίας). Στα πλαίσια αυτά και προς αποκατάσταση αδικιών, θα πρέπει να προστεθεί η παρακάτω ρύθμιση Στους Ν.Δ. 4219/1961, Ν. 2838/2000, Ν. 3016/2002 και Ν. 3205/2003, στο σχετικό άρθρο περί αναγνώρισης του χρόνου σπουδών σε ΑΕΙ ως χρόνου υπηρεσίας, προστίθεται παράγραφος έχουσα ως ακολούθως: «Η αναγνώριση του χρόνου σπουδών σε ΑΕΙ ως χρόνου υπηρεσίας, θεωρείται ότι πραγματοποιείται μόλις καταστεί γνωστό με οποιονδήποτε τρόπο στην υπηρεσία ότι συντρέχουν όλες οι προυποθέσεις όπως κατοχή πτυχίου ΑΕΙ, αξιοποίησή του στην εξέλιξη στην υπηρεσία εφόσον ο χρόνος αυτός δεν συμπίπτει με πραγματική υπηρεσία. Εάν για οποιονδήποτε λόγο δεν είχε πραγματοποιηθεί η παραπάνω αναγνώριση με την γένεση του δικαιώματος, θεωρείται ότι η αναγνώριση πραγματοποιήθηκε μόλις κατέστη γνωστή με οποιονδήποτε τρόπο στην υπηρεσία η συνδρομή των σχετικών προυποθέσεων ή με την δημοσίευση του νόμου και χορηγούνται τόσο στους εν ενεργεία, όσο και στους εν αποστρατεία, που ήταν κάτοχοι πτυχίων ΑΕΙ όταν ήταν στην υπηρεσία και υπέβαλαν από τότε αυτά στην υπηρεσία, όλες οι σχετικές μισθολογικές προαγωγές (προστίθεται ο ελάχιστος χρόνος φοίτησης στο ΑΕΙ) και χρονοεπιδόματα (δύο επιπλέον έτη) αναδρομικά από της γενέσεως του δικαιώματος, ως παράλειψη της υπηρεσίας, εφαρμογή των αρχών της ισότητας, της ίσης μεταχείρισης, της ενιαίας και ισότιμης απόδοσης, της χρηστής διοίκησης και αποκατάσταση της σχετικής αδικίας.» Η προαναφερόμενη προσθήκη παραγράφου προς αποκατάσταση της αδικίας σε βάρος ελαχίστου αριθμού υπαλλήλων από παραλείψεις των οργάνων της υπηρεσίας που καμμιά απολύτως δυσμενή επιρροή ασκεί στον κρατικό προυπολογισμό, επιβάλλεται τόσο από το κράτος δικαίου, όσο και από την Κυβέρνηση προς αποκατάσταση των αδικιών, αφού οι δικαιούχοι των ελαχίστων αυτών ποσών, θα διαθέσουν αυτά στην κατανάλωση διά την επιβίωσή τους και θα χρησιμοποιηθεί ως πολλαπλασιαστής της οικονομίας , μείωσης της ανεργίας, αύξησης της απασχολήσεως και αύξησης της ποσοτικής και ποιοτικής παραγωγής προιόντων και καλλιτερεύσεως της επιβίωσης (ζωής). πρέπει να