Υπουργείο Εθνικής Άμυνας

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Α' | 21 Μαρτίου 2025, 12:38

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Αναφορικά με την παροχή δυνατότητας στους υγειονομικούς και μουσικούς να ασκήσουν το επάγγελμα και πέραν του ωραρίου τους. Τέτοιου είδους εξαιρέσεις αφενός δημιουργούν άνιση μεταχείριση μεταξύ των στελεχών και αφετέρου οδηγούν στην ύπαρξη αξιωματικών δύο ταχυτήτων τόσο σε οικονομικό όσο και σε κοινωνικό και προσωπικό επίπεδο. Η σχετική πρόβλεψη που ισχύει εδώ και χρόνια για τους γιατρούς δικαιολογούνταν από το γεγονός ότι το ιατρικό επάγγελμα αποτελεί λειτούργημα και είχε ως στόχο να βοηθήσει την χώρα στην παροχή ιατρικών υπηρεσιών λόγω του μικρού αριθμού ιατρών που υπήρχε τότε. Στις μέρες μας που το ιατρικό επάγγελμα και τα υπόλοιπα υγειονομικά που προβλέπονται στην σχετική ρύθμιση έχουν υπερκορεστεί, καθώς πληθώρα αντίστοιχων πανεπιστημιακών σχολών υπάρχουν στην χώρα, σε τί ακριβώς εξυπηρετεί η συνέχιση της ύπαρξης της σχετικής πρόβλεψης;;; Το ιατρικό επάγγελμα φυσικά κα δεν έπαψε να αποτελεί λειτούργημα, ωστόσο λειτούργημα είναι και η παροχή νομικών υπηρεσιών. Η υγεία, η ελευθερία και η δικαστική εκπροσώπηση αποτελούν ύψιστα έννομα αγαθά και η τυχόν ιεράρχησή τους δεν δικαιολογείται. Μάλιστα, οι νομικοί και οι οικονομικοί που χρόνια δεν δικαιούνται να ασκήσουν επάγγελμα, κατέχουν μεταπτυχιακούς και διδακτορικούς τίτλους σπουδών, χωρίς να έχουν την σχετική δυνατότητα να τους αξιοποιήσουν άμεσα και σωστά. Άραγε ποιό ακριβώς λειτούργημα ασκεί ένας μουσικός, ο οποίος συμπεριλαμβάνεται στην σχετική πρόβλεψη και δεν περιλαμβάνεται ένας νομικός ή ένας οικονομικός, που οι τελευταίοι είναι απόφοιτοι της ΣΣΑΣ, δηλαδή ακριβώς της ίδιας Στρατιωτικής Σχολής με τους γιατρούς, οδοντιάτρους, ψυχολόγους και φαρμακοποιούς, για τους οποίους υπάρχει η δυνατότητα άσκησης του επαγγέλματος. Το μόνο που επιτυγχάνεται με αυτόν τον τρόπο είναι η διαιώνιση μιας προβληματικής κατάστασης καθώς αρκετοί ιατροί ρίχνουν το βάρος στο ιδιωτικό τους επάγγελμα που κάνουν το απόγευμα με αποτέλεσμα να υποβαθμίζουν το κύριο έργο τους που θα έπρεπε να είναι η παροχή ποιοτικών υπηρεσιών στο στρατιωτικό νοσοκομείο. Τέτοιες προβλέψεις έχουν τα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα, καθώς οδηγούν πολλούς ιατρούς στην παραίτηση από τις τάξεις των Ενόπλων Δυνάμεων μιας και έχουν δημιουργήσει ήδη το πελατολόγιο τους και δεν επιθυμούν πλέον την παραμονή τους στο στρατό. Η διατήρηση τέτοιων προβλέψεων απαιτεί ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία και όχι δικαιολόγηση με βάση δεδομένα που ίσχυαν πριν πενήντα χρόνια. Μάλιστα, για λόγους ορθής νομοθέτησης απαιτείται και αιτιολογία σχετική με την μη συμπερίληψη των λοιπών αξιωματικών που κατέχουν πανεπιστημιακούς τίτλους σπουδών, ακριβώς για να αιτιολογηθεί η παρέκκλιση από την αρχή της ισότητας. Η παροχή ισχυρών οικονομικών κινήτρων θα έπρεπε να αποτελεί προτεραιότητα του νομοθέτη με σκοπό την αποφυγή δημιουργίας τέτοιων ανισοτήτων αλλά και την εξασφάλιση παραμονής των στρατιωτικών στις τάξεις των Ενόπλων Δυνάμεων, όπου δηλαδή εκπαιδεύτηκαν και γαλουχήθηκαν.