• Σχόλιο του χρήστη 'Γιώργος Πρίντζιπας' | 3 Ιανουαρίου 2010, 21:01

    Πέρα από συναισθηματισμούς και συνθήματα, ή φαντασιακές υπερβολές το ζήτημα της φορολόγησης της εκκλησιαστικής περιουσίας πρέπει να γίνει με τρόπο ορθολογικό. Πρώτα πρέπει να γίνει αναγνώριση της εκκλησιαστικής περιουσίας που ανήκει στην Εκκλησία της Ελλάδος. Η βασική διάκριση είναι σε αστική , αγροτολιβαδική , δασική. Από αυτές τις κατηγορίες πρέπει να ερευνηθεί ποιά περιουσία αποδίδει εισόδημα και να φορολογηθεί. Θα ήταν άδικο να φορολογηθεί η Εκκλησία για την κατοχή δασικών , αναδασοτέων εκτάσεων και δρυμών που αποτελούν μεγάλο μέρος της περιουσίας της. Το καλύτερο θα ήταν οι εκτάσεις αυτές να υπαχθούν στο Κράτος για το ενιαίον της ιδιοκτησίας δασών και δρυμών. Ακόμη, η αγροτολιβαδική περιουσία έχει την εξής μοναδικότητα. Τα κτήματα αυτά αναγνωρίστηκαν ότι ανήκουν στην Εκκλησία με τη σύμβαση του 1952 , με την οποία παραχωρήθηκε μεγάλο μέρος εκκλησιαστικών κτημάτων για την κάλυψη αναγκών των πληγέντων εκ του εμφυλίου πολέμου. Πρόκειται για αναγνώριση κυριότητας εκ του νόμου. Το 1962 η τότε κυβέρνηση χαρακτήρισε τα κτήματα αυτά ως "διακατεχόμενα".Είπε δηλαδή το εξής παράδοξο. Επειδή δεν γνωρίζουμε τον πραγματικό ιδιοκτήτη και μέχρι αυτός να παρουσιαστεί , η Εκκλησία "διακατέχει" προσωρινά αυτές τις εκτάσεις. Έτσι η περιουσία αυτή κατέχεται από την Εκκλησία, αλλά όχι διανοία κυρίου. Επομένως είναι σχολάζουσα περιουσία και θα πρέπει να ερευνηθεί αν αποφέρει εισόδημα. Για τους Ναούς . Εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα μύθο. Πολλοί προτείνουν να ελεγχθούν τα οικονομικά τους από ορκωτούς λογιστές. Αν γίνει αυτό θα διαπιστωθεί η έκταση αυτού του μύθου και η πραγματική οικονομική κατάσταση των Ναών. Με τα έσοδα των Ναών - που φορολογούνται ήδη- καλύπτονται οι μισθοί ψαλτών και νεωκόρων,οι αμοιβές χορωδίας - όπου υπάρχει- και οι δαπάνες έρων που σε εκατοντάδες Ναούς είναι σε εξέλιξη. Ας πάνε ορκωτοί λογιστές να ελέγξουν και να δημοσιεύσουν την έξθεσή τους να αποκαλυφθεί ο μύθος.