Αρχική Διάλογος για ένα Δίκαιο και Aποτελεσματικό φορολογικό σύστημα6) Προτείνεται η φορολόγηση της υπεραξίας από βραχυχρόνιες χρηματιστηριακές συναλλαγές με συμψηφισμό των ζημιών.Σχόλιο του χρήστη Σασόπουλος Ιωάννης | 23 Δεκεμβρίου 2009, 16:34
  • Σχόλιο του χρήστη 'Σασόπουλος Ιωάννης' | 23 Δεκεμβρίου 2009, 16:34

    Η φορολόγηση της υπεραξίας από την πώληση εισηγμένων μετοχών προβλέπεται ήδη με το ν.3697/2008, και θα αρχίσει να εφαρμόζεται για μετοχές που αποκτώνται από 1.7.2010 και μετά. Η εφαρμογή του έχει ανασταλεί τρείς φορές. Ο φόρος κεφαλαιακού κέρδους (capital gains tax) αλλάζει ουσιωδώς τη φυσιογνωμία της φορολόγησης χρηματιστηριακών συναλλαγών, αφού αποτελεί φόρο εισοδήματος, σε αντίθεση με τον υφιστάμενο φόρο 0,15%, ο οποίος αποτελεί φόρο επί των συναλλαγών. Είναι γεγονός ότι το χρηματιστήριο Αθηνών είναι μια αγορά που δεν έχει βάθος. Κατά συνέπεια, μπορεί εύκολα να χειραγωγηθεί από αλλοδαπά θεσμικά κέντρα. Τις τελευταίες μέρες, το ΧΑΑ συνταράχθηκε απο αλεπάλληλα μικρά κράχ τα οποία ακολούθησαν φαινόμενα ελατηρίου. Ενας πρόσθετος φόρος υπεραξίας βραχυχρόνιων συναλλαγών λοιπόν, μπορεί να έχει τα εξής θετικά: Αποθαρρύνει κερδοσκοπικές κινήσεις. Ειδικότερα, αποτρέπει κερδοσκοπικές επιθέσεις σε αξίες του ΧΑΑ, ενώ αντίθετα ενθαρρύνει τη διακράτηση μετοχών για μεγαλύτερα χρονικά διαστήματα. Η διακράτηση μετοχών καθιστά το ΧΑΑ δυσκολότερα χειραγωγούμενο. Μια επαχθής φορολόγηση των μερισμάτων όμως κινδυνεύει να αχρηστεύσει τα όποια πλεονεκτήματα του φόρου υπεραξίας βραχυχρόνιων συναλλαγών. Θεωρητικά, ενας τέτοιος φόρος θα μπορούσε να λειτουργήσει ως φόρος Tobin, εφόσον επιδιώκει να αποτρέψει κερδοσκοπικές επιθέσεις. Το πρόβλημα όμως είναι το εξής: οι φόροι τύπου Tobin δεν είναι στοχευμένοι. Ένας φόρος υπεραξίας στις βραχυχρόνιες συναλλαγές χτυπάει την κερδοσκοπία, ΑΛΛΑ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΧΤΥΠΑΕΙ ΚΑΙ ΤΗ ΡΕΥΣΤΟΤΗΤΑ που διαχέεται στο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Η κερδοσκοπία είναι ηθικά μεμπτή, οικονομικά όμως απαραίτητη γιατί εξασφαλίζει τη ρευστότητα του συστήματος, άνευ της οποίας η οικονομία συρρικνώνεται. Η εφαρμογή του νόμου αυτού λοιπόν ενδέχεται να περιορίσει τον όγκο συναλλαγών και να "στεγνώσει" το ΧΑΑ. Τα ξένα θεσμικά χαρτοφυλάκια μπορούν να στραφούν και σε άλλες αγορές, όπως την τουρκική ή αυτές των Βαλκανίων. Κάτι τέτοιο συνέβη και στη Σουηδία τη δεκαετία του 90, όταν εφαρμόσθηκε φόρος Tobin στις χρηματιστηριακές συναλλαγές. Τα κεφάλαια διοχετεύθηκαν σε γειτονικές αγορές, οπότε και η Σουηδία απέσυρε το νόμο αργότερα. Η επιβολή του νόμου λοιπόν ελλοχεύει κινδύνους και πρέπει να αποσαφηνιστούν οι παράμετροι λειτουργίας του. Το γεγονός ότι αφορά την υπεραξία και όχι αυτή την ίδια τη συναλλαγή είναι θετικό, αλλά δεν αποσοβεί τελείως τον κίνδυνο. Σε κάθε περίπτωση, η κερδοσκοπία στο ΧΑΑ δεν μπορεί να καταπολεμηθεί μόνο με φορολογικά μέτρα, αλλά απαιτείται γενικότερη ανασύνταξη της οικονομίας, και απογαλακτισμός της από τις κρατικοδίαιτες αντιλήψεις που την γαλουχούν τόσα χρόνια. Σασόπουλος Ιωάννης, Δικηγόρος