• Σχόλιο του χρήστη 'Ποσταντσιδης Θεόδωρος' | 23 Δεκεμβρίου 2009, 16:08

    Κύριε υπουργέ Αρχικά θέλω να επισημάνω ότι αντίστοιχα θέματα είχα αναπτύξει και σε άλλες προσπάθειες του ΠΑΣΟΚ αλλά όπως φαίνεται κανείς δεν θέλησε να ρίξει μια ματιά και τόση προσπάθεια πήγε χαμένη. Ελπίζω να μην μιλάμε και εδώ στον βρόντο. Στο θέμα μας τώρα.Τα πρώτα μέτρα που μελετάτε είναι στην σωστή κατεύθυνση αλλά τα αποτελέσματά τους επιτρέψτε μου να σας πω στον τομέα της φοροδιαφυγής θα είναι πενιχρά και αυτό για συγκεκριμένους λόγους που θα προσπαθήσω να αναπτύξω εν τάχη: α)Η φοροδιαφυγή οφείλεται εν πρώτης στην μαύρη(αφορολόγητη) ύλη που δημιουργείτε μεταξύ των παραγωγών κάθε είδους και των εμπόρων-μεταπρατών και μεταποιητών στην συνέχεια. Οι παραγωγοί δικαιολογώντας ένα δυσανάλογο για την νόμιμη παραγωγή όγκο πρώτων υλών με υποτιθέμενες ζημιές, αστοχίες κλπ δημιουργούν ένα απόθεμα πρώτων υλών που παράγουν τελικά τα προς φοροδιαφυγή προϊόντα. Μια ακόμη συνήθης πρακτική είναι η υπερβολική, ως προς την πραγματική,θεωρητική ανάγκη χρήσης πρώτων υλών. Έτσι ο εκάστοτε παραγωγός έχει την δυνατότητα να κάνει μια πολιτική χαμηλών τιμών σε κάποιους εμπόρους συνυπολογίζοντας την αφορολόγητη ύλη. όσον αφορά τους εμπόρους αυτοί κατά κανόνα έχουν Β΄ κατηγορίας βιβλία όπου μέσα στο χάος τους χάνονται όλα τα παράνομα στοιχεία. Άρα δικαιώνω την επιλογή σας για την κατάργησή τους, μέτρο που από μήνες προτείνω, μόνο που ελπίζω να αντικατασταθεί από κάτι που θα έχει μικρό λειτουργικό κόστος γιατί αλλιώς θα δημιουργηθούν τεράστια οικονομικά αδιέξοδα στις μικρές επιχειρήσεις. Έτσι λοιπόν για να λύσετε αυτό το πρώτο πρόβλημα αρκεί να καθοριστούν επακριβώς οι ανάγκες πρώτων υλών για την παραγωγή ενός προϊόντος και να προταθεί ένα ειδικό καθεστώς αποθήκευσης και διακίνησης υλικών που χρησιμοποιούνται ως πρώτες ύλες. Αυτό δεν έχει κόστος για το κράτος και θα κάνει εύκαιρο κάθε έλεγχο σε οποιαδήποτε βιομηχανία. Επίσης το περιθώριο για αστοχία ή καταστροφή υλικού δεν μπορεί να είναι πάνω από 2%. Κλείνοντας λοιπόν αυτήν την δίοδο θα πιάσετε ένα μεγάλο μέρος της αφορολόγητης,μαύρης διακίνησης. β)Ένας δεύτερος παράδεισος φοροδιαφυγής είναι οι εμπορικές και μεταποιητικές επιχειρήσεις. Εκεί η φοροδιαφυγή γίνεται με διάφορους τρόπους όπως: 1.αγοράζουν με αποδείξεις λιανικής, υποτιμολογημένες συνήθως και έτσι δεν παρουσιάζουν τιμολόγια 2.αγοράζουν χωρίς κανένα παραστατικό 3. υποτιμολογημένα τιμολόγια. Το σημαντικό στην περίπτωση αυτή είναι το γιατί που θα υποδείξει και τα μέτρα που πρέπει να παρθούν. Οι επιχειρήσεις αυτές φοροδιαφεύγουν για δύο λόγους ή μάλλον οι φοροδιαφεύγοντες χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: Β1) Αυτούς που εκμεταλλεύονται την προβληματική των Β κατηγορίας βιβλίων και έτσι πάντα έχουν δύο επιχειρήσεις μια με βιβλία Γ΄ που περνάνε τα έξοδα και μια με Β΄που χρησιμοποιούν για να φοροδιαφεύγουν. Αυτοί όλοι με μια μικρή έρευνα σε όσους έχουν τέτοιου είδους επιχειρήσεις μπορούν να βρεθούν και έτσι θα έχετε έναν πρώτο κατάλογο φοροκλεπτών, μικρών και μεγάλων. Β2) Αυτούς που τα υποτιθέμενα κέρδη των επιχειρήσεων δεν φτάνουν να καλύψουν τις βασικές ανάγκες για τα έξοδα των επιχειρήσεων τους και έναν μισθό γι' αυτούς και έτσι αναγκάζονται να μετέρχονται τέτοιου είδους τεχνασμάτων για να μπορέσουν να επιζήσουν. Αν για την πρώτη κατηγορία θα είναι μια δίκαιη τιμωρία για την δεύτερη θα είναι μια λύτρωση το να μπορέσουν να επιζήσουν. Βέβαια οι δύο αυτές κατηγορίες διαπλέκονται μεταξύ τους με πολλούς τρόπους.Συνήθως μια επιχείρηση της Β1 κατηγορίας έχει δορυφορικές επιχειρήσεις της Β2. Το πρόβλημα όμως έχει λύση και αυτή λέγεται αφορολόγητες οι πραγματικές δαπάνες. Τι σημαίνει αυτό; Θα πρέπει όλες οι μικρές επιχειρήσεις να δικαιολογούν σαν έξοδα τα ενοίκιο,ρεύμα,μισθούς υπαλλήλων,ασφαλιστικές εισφορές και επιτέλους ένας βασικός μισθός για τον επιχειρηματία. Αυτό κύριε υπουργέ θα αποτρέψει τον μεγαλύτερο αριθμό των επαγγελματιών από το να κλέβει την εφορία και τα ασφαλιστικά ταμεία αλλά και θα δηλώσει μεγαλύτερα εισοδήματα. Σε πρώτη φάση αυτό θα μπορούσε να επιτευχθεί μέσα από αύξηση του αφορολόγητου εφόσον δαπάνες όπως οι προαναφερόμενες δηλωθούν ότι πληρώθηκαν. Αυτό θα αύξανε αμέσως το ΑΕΠ κατά ένα μεγάλο ποσοστό σίγουρα μεγαλύτερο του 10 ή και 15% σε πρώτη φάση με προφανή τα κέρδη σε όλους τους τομείς.Το θεωρητικό πρωτογενές κόστος θα είναι ασήμαντο μια και άλλες επιχειρήσεις, αυτές της Β1 κατηγορίας θα αναγκάζονταν να δηλώσουν μεγαλύτερα έσοδα και κατά συνέπεια να πληρώσουν μεγαλύτερους φόρους που θα υπερκαλύψουν το προαναφερόμενο κόστος στο πολλαπλάσιο μια και οι συντελεστές είναι διαφορετικοί. Ταυτόχρονα θα πρέπει να γίνουν συνεργεία με συνεχή παρουσία παντού αλλά και συγκεκριμένες οδηγίες για τον τρόπο δράσης.Να αποφευχθούν δηλαδή παρανοήσεις που μέχρι τώρα είναι το κυρίαρχο γεγονός στους ελέγχους αλλά και να οριστούν ευκρινώς τα πρόστιμα και οι περιπτώσεις για να μην υπάρχει συναλλαγή. Ένα άλλο κομμάτι του ίδιου θέματος είναι η λιανική πώληση και το μέτρο για τις αποδείξεις. Επιτρέψτε μου να σας πω ότι μάλλον δεν θα αποδώσει πολλά και αυτό γιατί το κέρδος του καταναλωτή από μια μειωμένη απόδειξη ή χωρίς αυτήν φαντάζει μεγαλύτερο και είναι πιο άμεσο από το ενδεχόμενο και άγνωστο για τους πολλούς κέρδος στην φορολογία. Άλλωστε οι περισσότεροι είναι αδύνατον να χειριστούν ένα τεράστιο όγκο αποδείξεων. Εκείνο που θα έφερνε αποτελέσματα θα ήταν η έρευνα από συνεργία για ύπαρξη αποδείξεως και ενδεχόμενα έστω και μικρά πρόστιμα. Αυτό από μόνο του σε συνδυασμό με την εμφανή παρουσία των συνεργείων αλλά και την υποτιθέμενη θα είχε πολύ περισσότερα αποτελέσματα. Αν μάλιστα τα συνεργεία δεν έμεναν μόνο στην απλή επίδειξη της απόδειξης αλλά προχωρούσαν στα γιατί και πως της τιμής τότε η επιτυχία θα ήταν αδιαφιλονίκητη. Το μέτρο των αποδείξεων θα μπορούσε να λειτουργήσει επικουρικά αρκεί να υπήρχε η δυνατότητα για σταδιακή κατάθεσή τους από τους πολίτες και επεξεργασία τους από την εφορία για την αλήθεια των αναγραφομένων. Σε αυτήν την κατεύθυνση θα βοηθούσε η προσκόμιση από μεριάς των επαγγελματιών του καταλόγου των ειδών με τις τιμές πωλήσεως για να μπορεί να γίνει αντιπαράθεση. θα επανέλθω με νέα σχόλια