• Σχόλιο του χρήστη 'Συμεών Παπαδόπουλος' | 23 Δεκεμβρίου 2009, 16:18

    Η λογική υπαγορεύει ότι φόροι υπέρ του περιβάλλοντος θα πρέπει να επιβάλλονται σε μια κλίμακα που θα επιβραβεύει όσους επιδεικνύουν "φιλική" προς το περιβάλλον συμπεριφορά, ενώ θα επιβαρύνει οικονομικά εκείνους τους πολίτες και εταιρίες, οι οποίοι συμπεριφέρονται κατά τρόπο επιβλαβή στο περιβάλλον της χώρας. Παραδείγματα περιβαλλοντικών φόρων: Α. Φόρος υπερβολικής κατανάλωσης νερού: Αφού προσδιορισθεί ένα προφίλ μέσης κατανάλωσης νερού ανά νοικοκυριό (με βάση τον αριθμό μελών) και ανά μήνα του χρόνου, θα μπορεί να προσδιορισθεί και ένας φόρος σε όσους υπερβαίνουν τη μέση κατανάλωση. Προτείνεται η κλίμακα να είναι μη γραμμική, δηλαδή όσοι υπερβαίνουν κατά πολύ το μέσο όρο να πληρώνουν πολύ υψηλότερο φόρο σε σχέση με όσους τον ξεπερνούν κατά λίγο. Β. Φόρος υπερβολικής κατανάλωσης ρεύματος: Αντίστοιχος φόρος με του νερού με βάση την κατανάλωση ηλεκτρικού ρεύματος. Γ. Φόρος υπερβολικής κατανάλωσης βενζίνης: Αντίστοιχος φόρος με του νερού/ρεύματος αλλά με βάση την κατανάλωση βενζίνης. Δ. Φοροαπαλλαγή για δαπάνες αγοράς φιλικών προς το περιβάλλων προϊόντων/υπηρεσιών. Ε. Φόρος για εκτύπωση διαφημιστικών φυλλαδίων. Υποχρέωση όλων όσων τυπώνουν διαφημιστικά φυλλάδια να πληρώνουν ένα φόρο επί του αριθμού των φυλλαδίων. Η εφαρμογή παρόμοιων φόρων σε εταιρίες απαιτεί περισσότερη προσοχή, καθώς μπορεί να οδηγήσει σε μείωση της εμπορικής/παραγωγικής δραστηριότητας.