• Σχόλιο του χρήστη 'Γιώργος Ναρσής' | 7 Ιανουαρίου 2010, 20:17

    Δεν νομίζω ότι η θέσπιση της υποχρεωτικής συνδιαλλαγής μέσω του τραπεζικού συστήματος είναι ένα πολύ δημοκρατικό μέτρο.Πως θα υποχρεώσει κάποιος κάποιον να συναλλαγεί μέσω ενός ιδιώτη ενδιάμεσου; Αν οι τράπεζες πρόκειται να αναλάβουν δημόσια εξουσία είναι άλλο θέμα. Αλλά τότε το κράτος πρέπει να αναλάβει την πλήρη εγγυητική ευθύνη των καταθέσεων και των τραπεζικών προϊόντων και συναλλαγών.Πως θα υποχρεωθεί ο ιδιώτης να καταθέτει τα χρήματά του στο ιδιωτικό τραπεζικό ίδρυμα προκειμένου στην συνέχεια να προβεί σε συναλλαγή; Ποιος θα επιβαρύνεται με τα όποια έξοδα; Και εν πάση περιπτώσει τι χρειάζεται τότε το νόμισμα αν αυτό δεν μπορεί να διακινηθεί ελεύθερα; Εξαιρώ το γεγονός ότι το μέτρο δεν θα είναι και αποτελεσματικό διότι μπορώ να φανταστώ αμέσως μερικούς τρόπους. Επί παραδείγματι ο τεμαχισμός των συναλλαγών, ώστε να βρίσκονται κάτω από το όριο.Η χρήση πιστωτικής κάρτας που θα πληρώνεται στην ελάχιστη δόση κανονικά, όποτε η Τράπεζα που θα έχει όφελος θα αυξάνει το όριο, του οποίου η ελάχιστη δόση θα πληρώνεται πάλι κανονικά, πλένοντας μη νόμιμο χρήμα, με δανεισμένο όμως εικονικά τον συναλλασσόμενο. Και τα δικαστήρια τι θα πουν στα οποία κάποιος θα προσφύγει; Η σχέση κράτους και πολίτη προϋποθέτει σταθερούς κανόνες παιχνιδιού. Η θεώρηση των πάντων ως αιφνιδίως υπόπτων απλά οδηγεί στην δημιουργία ομάδων πλειοψηφίας που άσχετα από τις ιδιαιτερότητες τους, αποκτούν ως κοινό σκοπό την αντίθεση στο κρατικό κυνηγητό.