Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Πανδής Π. Βασ'ιλης' | 13 Ιανουαρίου 2010, 00:02

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Με την πρόθεση να συμβάλλω σαν πολίτης αυτής της χώρας στην διαβούλευση για το Φορολογικό σύστημα της χώρας μας, θα ήθελα να αναφερθώ στο θέμα των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς την Εφορεία. Είναι σαφές ότι χρέη προς την Εφορεία δεν πληρώνονται γιατί ο Ο Φορολογούμενος Πολίτης: 1) Δεν έχει εμπεδώσει η 2) Δεν έχει συνειδητοποιήσει ότι η πληρωμή του φόρου είναι υποχρεωτική και η μη τήρηση της, επιφέρει δυσχέρειες στις μελλοντικές σχέσεις του με την Πολιτεία (π.χ. αδυναμία απόκτησης φορολογικής ενημέρωσης). 3) Είτε αν θέλετε έχει βιώσει καταστάσεις διευθετήσεων -με το αζημίωτο- φορολογικών υποθέσεων και ειδικά σε πολίτες με οικονομική επιφάνεια, οπότε πνίγεται από την αδικία και επαναστατεί αρνούμενος να πληρώσει. 4) Είναι ο Πολίτης που πραγματικά δεν έχει να πληρώσει η δεν έχει όλο το ποσό που απαιτείται με αποτέλεσμα η ζωή του να μπαίνει σε ένα φαύλο κύκλο, αφού το χρέος από την μια ανατοκίζεται και από την άλλη να μη μπορεί να κάνει οιανδήποτε δραστηριότητα που του ήταν απαραίτητο κάποιο χαρτί από την Εφορεία του. Η 'Ρύθμιση χρεών', είναι η πιο συνηθισμένη μέθοδος που κατά καιρούς έχει εφαρμοσθεί, προκειμένου και το κράτος να μαζέψει άμεσα κάποια χρήματα και να μπορέσει και ο Φορολογούμενος έστω και προσωρινά να δώσει κάποια ενδιάμεση λύση στο φορολογικό του πρόβλημα. Ωστόσο και αυτή η μέθοδος δεν τελεσφορεί πάντοτε γιατί στην πράξη συμβαίνουν συνήθως τα εξής: Σύμφωνα με τούς όρους της ρύθμισης ο μεν Φορολογούμενος θα πρέπει να είναι συνεπής στις πληρωμές των δόσεων μέχρι το τέλος του κάθε μήνα γιατί αν περάσει αυτή η καταληκτική ημερομηνία, τότε χάνετε η δόση αυτού του μήνα και θα πρέπει να πληρωθούν μετά 2 συνεχόμενες δόσεις. Αν δε δεν πληρωθούν 2 συνεχόμενες δόσεις τότε η ρύθμιση χάνεται και περιμένουμε την επόμενη... Η Εφορεία από πλευρά της στην καλλίτερη των περιπτώσεων πιθανόν να πετύχει την μερική (3-μήνες ) η την ολική είσπραξη του χρέους του φορολογούμενου αν τελικά ο φορολογούμενος έχει την δυνατότητα της αποπληρωμής. Ωστόσο για πολλές και διάφορες αιτίες και ειδικά τώρα που υπάρχει και αυτή η οικονομική κρίση η αδυναμία αποπληρωμής των ληξηπρόθεσμων οφειλών είναι προφανής. Η γνώμη μου ειναι ότι και αυτό το ζήτημα θα πρέπει να αντιμετωπισθεί με την ίδια λογική που αντιμετωπίζει το ζήτημα των Δανείοληπτών η Υπουργός κ.Κατσέλη και όχι με λογικές τυπου 'Ράμπο' και εκφοβισμού. Δηλαδή ο Έλληνας φορολογούμενος θα πρέπει να αντιμετωπισθεί σαν ένας πολίτης που ανεξάρτητα απο την οικονομοκή του κατάσταση είναι πρώτα απο ολα ΑΝΘΡΩΠΟΣ-ΠΟΛΙΤΗΣ ΜΙΑΣ ΧΩΡΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟΝ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΡΕΘΕΙ ΤΡΟΠΟΣ ΝΑ ΕΓΚΑΘΙΔΡΥΘΕΙ ΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΑΜΟΙΒΑΙΑΣ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗΣ. Ο φορολογούμενος με τα ληξηπρόθεσμα χρέη δεν πρέπει να αντιμετώπίζεται σαν το κακό παιδί που πρέπει να το τιμωρήσουμε γιατί δεν συνεμορφώθει προς τας υποδείξεις, αλλά θα πρέπει μέσα απο ένα πλαίσιο συνενόησης να βρεθούν λύσεις που να δώσουν διέξοδο σε μιά προσπάθεια αποπληρωμής με όρους που να είναι στις οικονομικές του δυνατότητες. ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΩΦΕΛΕΙΜΟ ΝΑ ΕΙΣΠΡΑΤΕΙ Η ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΛΙΓΟΤΕΡΑ ΤΗΝ ΦΟΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΤΑΜΠΟΥΡΟΝΕΤΑΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΝΟΜΟΥΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΘΕΣΗ ΙΣΧΥΟΣ ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ ΑΠΑΝΩΤΟΚΙΑ ΚΑΙ ΑΔΙΕΞΟΔΑ. ο φορολογούμενος με τα ληξηπρόθεσμα χρέη, για να πληρώσει θα πρέπει και αυτός με την σειρά του να εισπράξει απο κάπου. Έτσι για παράδειγμα θα πρέπει να βοηθηθεί απο την Εφορεία με ότι έγγραφα χρειάζονται αν αυτά θα συμβάλλουν αποδεδειγμένα στην είσπραξη χρημάτων απο κάποιες συναλλαγές του. Έτσι για παράδειγμα αν του δίνεται η δυνατότητα να πουλήσει π.χ ενα κτήμα του να του δίδεται φορολογική ενημερότητα για μία τέτοια συναλλαγή, για να μπορέσει να εισπράξη χρήματα και με την σειρά του να πληρώσει ανάλογα με την περίπτωση η με δέσμευση πρός την Εφορεία. Ομως τι γίνεται σήμερα; Θέλεις να πουλήσεις και χρωστάς στην Εφορεία, έλα να κάνεις ρύθμιση για να είσαι ενήμερος και μετά θα σου δώσουμε φορολογική ενημέρωση για να κάνεις την πωλησή σου. Αν τελικά το ποσό για την ρύθμιση δεν είναι μέσα στις δυνατότητες του δεν παίρνει την φορολογική ενημερότητα και δεν πραγματοποιήται και η πώληση και κανεις απο τους 2 δεν πετυχαίνει το επιθυμητό αποτέλεσμα !!! Βέβαια η Εφορεία έχοντας το πάνω χαίρι αργα η γρήγορα σε διώκει δικαστικά η σου κατασχέτει καποια περιουσία!!!. Αν όμως ο παραπάνω φορολογούμενος ήταν για τον Εφοριακό η διευθέτηση ενός ζητήματος που θα βοηθούσε στο να εξασφαλησθούν χρήματα, σαφώς με τις ανάλογες δεσμευσεις, το ολο εγχειρημα δεν θα είχε μια εκβαση που θα ήταν αμοιβαία επωφελής και για τον πολίτη και για το κράτος; Γι΄αυτό θα πρέπει και στον κατά τόπου Έφορο να του δωθούν αρμοδιότητες που να μπορεί να δίνει λύσεις και οχι πελατικές τακτοποιήσεις με παρεμβάσεις ημετέρων κομματικών και μη. Πολλά προβλήματα φθάνουν στα Υπουργεία ενω θα μπορούσαν να λ΄υνονται στις τοπικές εφορείες, απλά και μόνο γιατί νομικά και υπηρεσιακά δεν δίνεται η αρμοδιότητα στους Τοπικούς Εφόρους να τα λύνουν. Για παράδειγμα ας υποθέσουμε ότι ένας φορολογούμενος έχει κάνει ρύθμιση και για ενώ πληρώνει κανονικά για διάφορους λόγους που μπορεί να συντρέξουν καθυστερή μερικές δόσεις, αλλά επανέρχεται και ξαναπληρώνει κανονικά. Γιατί λοιπόν ο Εφορας να μην έχει την δυνατότητα να χαρακτηρίζει την ρύθμιση ενεργή, αφου ο φορολογούμενος κάνει διορθωτική κίνηση -(έτσι του δίδεται και το κίνητρο να ενδιαφερθεί για το χρέος του και να μην αδρανίσει αφου ετσι και αλλοιως έχασε την ρύθμισή του). Συμπερασματικά λοιπόν πιστεύω οτι οι λύσεις για τα προβλήματα μας υπάρχουν, αλλά το ζητούμενο είναι κατά πόσο θέλουμε να τις επιδιώξουμε και να τις υλοποήσουμε μέσα απο ενα πλαίσιο αμοιβαίας αλληλοκατανόησης του ρόλου του πολίτη και της πολιτείας. Σε περιόδους οικονομικής κρίσης και κάτω απο την πίεση γρήγορων αποφάσεων σε εν θερμώ καταστάσεις η ψυχραιμία στις επιλογές μας ίσως είναι η καλλίτερη επένδυση για ενα ποιό δομημένο μέλλον που να αντέχει σε αναταράξεις. Αρα η εσωτερική συνοχή και αναβάθμιση στίς σχέσεις Πολίτη-Πολιτείας θα είναι η καλλίτερη εγγύηση διαφορετικά οποιαδήποτε λύσεις-πιθαναγκασμού θα επιφέρουν μια διαιώνιση της ίδιας κατάστασης.