• Σχόλιο του χρήστη 'Γερογιάννης' | 13 Ιανουαρίου 2010, 15:05

    ΜΕΡΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΠΑΤΑΞΗ ΤΗΣ ΦΟΡΟΔΙΑΦΥΓΗΣ Αξιότιμε Κε Υπουργέ, Η κύρια αιτία της απροθυμίας των καταναλωτών στο να ζητούν αποδείξεις είναι «ψυχολογική». Γιατί, τα τελευταία χρόνια η «πίστη» κάποιων κυβερνώντων στην «ανεξέλεγκτη λειτουργία της αγοράς» και στη χρησιμότητα της «παραοικονομίας» , κατάντησαν τους μεν καταναλωτές να «ντρέπονται» να ζητούν αποδείξεις, τους δε εφοριακούς να «διστάζουν» να κυνηγούν τους φοροφυγάδες. Συνεπώς χρειάζονται «κίνητρα» για τους μεν, ώστε να «δικαιολογούν» ενώπιον των φοροφυγάδων «την αναίδεια (!!!!!) τους», το να απαιτούν δηλ. .αποδείξεις, και τιμωρία για όσους από τους δεύτερους αμελούν το καθήκον τους. Ακούγεται ότι το κυνήγι της απόδειξης», θα συνδεθεί με τη δικαιολόγηση (κάλυψη) μέρους ¨η όλου του ισχύοντος «αφορολόγητου ποσού» (12000 για τους μισθωτούς και 11500 για τους υπολοίπους). Και όσον αφορά στους επιτηδευματίες το μέτρο αυτό (για ολόκληρο η μεγάλο μέρος του αφορολόγητου εισοδήματός τους) θα αποτελέσει κίνητρο, γιατί θα βάλλει και αυτούς στο κυνήγι της απόδειξης από «συναδέλφους» τους, και έτσι θα καταλάβουν και αυτοί ότι πρέπει να εκδίδουν τις αποδείξεις πού πρέπει. Όλες και στο ολόκληρο. Αλλά αν συμβεί αυτό και για τους μισθωτούς, ν άστε βέβαιος, ότι θα αποβεί «υπέρ των σιτοπωλών» και «κατά του αδυνάτου». Και βέβαια αδύνατος είναι ο μισθωτός. Πιστεύω δε ότι ίσως είναι χρήσιμο να ρίξετε μια ματιά και στις παρακάτω σκέψεις: 1.- ΟΛΟΙ ανεξαιρέτως όσοι ασκούν ελευθέριο επάγγελμα ή όσοι εισπράττουν για λογαριασμό αυτών, να εκδίδουν Α.Π.Υ. (και λέγω όλοι, γιατί, καίτοι έχω τα χρονάκια μου, δεν έχω δει απόδειξη συμβολαιογράφου, υποθηκοφύλακα, δικαστικού επιμελητή ή δικηγορικού Συλλόγου για τις εισπράξεις πού ενεργεί για λογαριασμό των μελών του). 2.- Για μια μεταβατική περίοδο (π.χ. μια πενταετία) ο ΦΠΑ των φορολογικών στοιχείων πού εκδίδουν ηλεκτρολόγοι, υδραυλικοί και πάσης ειδικότητος οικοδόμοι (φυσικά πρόσωπα) να επιστρέφεται στους βεβαρυμένους με αυτόν καταναλωτές. Έτσι το Δημόσιο στο δεδομένο αυτό χρονικό διάστημα θα ωφελείται μόνον με το φόρο εισοδήματος αυτών επί του αυξημένου όμως τζίρου τους. Αλλά στο διάστημα της πενταετίας θα έχουν συλλεχθεί επαρκή στοιχεία για το ύψος των εισοδημάτων τους , το οποίον απαράδεκτα θα αποπειραθούν να υποβαθμίσουν αργότερα. 3.- Τα ποσά πού οι καταναλωτές κατέβαλαν σε ιατρούς κ.λ.π. επαγγελματίες (πού καταγράφονται ως πρώτα είκοσι ελευθέρια επαγγέλματα στο άρθρο 48 του Ν.2238/94) ως και στους επαγγελματίες της προηγουμένης παραγράφου (2), κατά κάποιο ποσοστό (%) πού θα καθορίσετε, να επαυξάνουν τα αφορολόγητα ποσά των καταναλωτών. 4.- Αντίθετα , όποιος καταναλωτής εντοπίζεται ότι αγόρασε αγαθά ή απήλαυσε υπηρεσίες, (ανεξαρτήτως ποσού, έστω και ασήμαντου ) χωρίς να ζητήσει και να κατέχει αντίστοιχο φορολογικό στοιχείο ύψους ίσου προς αυτό της συναλλαγής ή δεν κατήγγειλε την άρνηση του αντισυμβαλλομένου: α) να τιμωρείτε άμεσα με πρόστιμο, με ένα απλό και αποτελεσματικό τρόπο (όπως λ.χ. οι κλήσεις των τροχονόμων) και β) να του επιβάλλεται ποσοστιαία μείωση του αφορολογήτου ποσού του. Σε περιπτώσεις κατ εξακολούθηση παραβάσεων η μείωση να αυξάνεται κατά γεωμετρική πρόοδο. γ) Αν ο παραβάτης καταναλωτής είναι εφοριακός υπάλληλος, οι προηγούμενες κυρώσεις να τριπλασιάζονται. 5.-Βέβαια πολύ αυστηρότερες να είναι οι κυρώσεις για τον παραβάτη επιτηδευματία. Ήτοι α) Πρόστιμα κατά το ποινολόγιο του Ν.2523/97 ή άλλο βελτιωμένο και β) Ποσοστιαία τεκμαρτή προσαύξηση των δηλουμένων ετήσιων φορολογητέων εσόδων του. 6.- Ο έλεγχος τήρησης των παραπάνω να ανατεθεί σε ειδικό Σώμα εφοριακών. Αυτοί να είναι νέοι (πρωτοδιόριστοι) ,μορφωμένοι, άστολοι, ανυπερθέτως μη ντόπιοι, ανά διετία ή τριετία να μετατίθενται υποχρεωτικά σε άλλο νομό προσδιοριζόμενο με κλήρωση, Να διορίζονται κατ αρχήν με πενταετή σύμβαση , πού να μετατρέπεται σε αορίστου χρόνου εάν και εφόσον έχουν αποδεδειγμένα επιτυχή και αποδοτική άσκηση των καθηκόντων τους. Να τους παρέχεται πρίμ ανάλογα με την επίδοση καθενός (βεβαίώση παραβάσεων), αλλά και αρνητική βαθμολόγηση πού να οδεύει στη μη ανανέωση η την καταγγελία της συμβάσεως τους σε περίπτωση πού δεν βεβαιώνουν παραβάσεις.. 7.-Να φορολογούνται με υψηλό συντελεστή τα ακίνητα των εξωχώριων (Off Shore) Εταιρειών και οι Off Shore λογαριασμοί τους, (κατά το παράδειγμα της Μεγάλης Βρετανίας ) ώστε να καταστεί ασύμφορη η διατήρησή τους. 8.- Στις επιχειρήσεις Παροχής Υπηρεσιών πάσης μορφής το φορολογητέο εισόδημα να προσδιορίζεται λογιστικά. Να τηρούν ΟΛΟΙ φορολογικά Βιβλία Εσόδων- Εξόδων και να υποβάλλουν Καταστάσεις Τιμολογίων πωλήσεων και αγορών , για διασταύρωση στοιχείων. . Τα βιβλία Γ! κατηγορίας όσοι υποχρεούνται από άλλους νόμους ή όσοι επιθυμούν μπορούν να τα τηρούν για τους άλλους ή δικούς τους λόγους. 9.-Οι Εμπορικές Επιχειρήσεις να υποβάλλουν καταστάσεις Τιμολογίων , ως οι της προηγουμένης παραγράφου, και να τηρούν βιβλίο Αγορών. Να αποδίδουν ΦΠΑ και να φορολογούνται εξωλογιστικά με βάσει το ύψος των αγορών τους (με παρακράτηση ποσοστού επ αυτών ως αποθέματα) και συμφωνημένους ρεαλιστικούς , σύμφωνα με τη διεθνή εμπειρία Συντελεστές Μικτού Κέρδους . Τα φορολογητέα έσοδα να μειώνονται ανάλογα με το ύψος των αποδοχών πού κατέβαλλαν στο προσωπικό τους, απόδεικνυόμενο από τις Α.Π.Δ πού είχαν υποβάλλει στο ΙΚΑ ή παρόμοια έγγραφα άλλων ασφαλιστικών οργανισμών. Έτσι θα καταπολεμηθεί και η εισφοροδιαφυγή. Διότι αν προτιμήσει κάποιος τη μαύρη εργασία θα τα πληρώσει σε φόρους. Και το αντίθετο. 10.-Στις καταστάσεις των τιμολογίων πώλησης, πού υποβάλλονται για διασταύρωση στοιχείων, να περιλαμβάνονται ΟΛΑ τα φορολογικά στοιχεία αξίας άνω των 300 ευρώ. Γιατί λ.χ. αρκετοί επαγγελματίες ή κρυφοεπαγγελματίες «δηλώνουν ιδιώτες» και αγοράζουν αγαθά με Α.Λ.Π., τα οποία και στη συνέχεια εκμεταλλεύονται χωρίς φορολογικές υποχρεώσεις. 11.- (Αυτό πολύ επιτυχώς το πρότεινε άλλος και το αποδέχομαι ανεπιφύλακτα). Δηλαδή. Να καταργηθούν ΟΛΟΙ οι πάσης φύσεως αριθμοί Μητρώου και να αντικατασταθούν ΟΛΟΙ με τον πιο διαδεδομένο στο πληθυσμό Α.Φ.Μ. Έτσι και θα διευκολυνθεί η αποτελεσματική λειτουργία των παραπάνω προτάσεων, και θα αποκαλυφθούν διπλο ασφαλισμένοι και καταχρήσεις σε φάρμακα κ.λ.π. αγαθά, πού επιβαρύνουν τελικά τον κρατικό προϋπολογισμό. 12.- Εντατικοποίηση του «πόθεν (και όχι του «πόσα») έσχες». Γερογιάννης 12-01-2010 !