• Σχόλιο του χρήστη 'Τζίνα Κοσιώρη' | 14 Ιανουαρίου 2010, 17:54

    Προτείνω ένα απλό ψυχολογικό μέτρο που νομίζω θα αποδώσει. 1) οι συντελεστές ΦΠΑ, (όποιοι και όσοι είναι)να τυποποιηθούν με κάποια ονομασία: π.χ. ΦΠΑ 19% = Α, ΦΠΑ 9% = Β, ΦΠΑ 4,5% = Γ. Οι κωδικοί αυτοί θα είναι σε όλους (λογιστές και... κοινούς θνητούς) γνωστοί. 2) Εφεξής, σε όλα τα τιμολόγια, αποδείξεις, τιμοκαταλόγους, προσφορές, χονδρικής και λιανικής, παντού, οι τιμές που θα αναφέρονται να είναι τελικές ΜΕ ΦΠΑ και το μόνο που θα αναγράφεται αν είναι απολύτως απαραίτητο για φορολογικούς λόγους/λογιστήρια, να είναι στην άκρη με μικρό σημαδάκι, ο τύπος του ΦΠΑ. Π.χ. Πλακίδια δαπέδου 1.547 €/τμ (Α)[και όχι 1.300€/τμ + ΦΠΑ] Π.χ. Τοποθέτιση παρκέ 35,7 €/τμ (Α) [και όχι 30€/τμ +ΦΠΑ] Π.χ. Μεσιτική αμοιβή 2,4% επί της τιμής πώλησης του ακινήτου (Α) [και όχι 2% + ΦΠΑ] Π.χ. Ολοσέλιδη καταχώριση στο περιοδικό 2.142€ (Α) [και όχι 1.500€ + 20% αγγελιόσημο + ΦΠΑ) Ο μέσος Έλληνας, (δηλαδή και εγώ) καταλαβαίνει ότι μου δίνεται η δυνατότητα να παρανομίσουμε και οι δυο. Αν αλλάξουν οι φορολογικοί συντελεστές (πόσο συχνά αλλάζουν?) να αλλάξουν και οι τιμικατάλογοι κλπ.