Αρχική Διάλογος για ένα Δίκαιο και Aποτελεσματικό φορολογικό σύστημα3) Προτείνεται η κατάργηση της αυτοτελούς φορολόγησης των μερισμάτων από μετοχές και των διανεμόμενων σε φυσικά πρόσωπα κερδών των επιχειρήσεων και η ένταξή τους στην ενιαία φορολογική κλίμακα ατομικού εισοδήματος.Σχόλιο του χρήστη Δημήτρης Μαγκανάρης | 14 Ιανουαρίου 2010, 17:54
  • Σχόλιο του χρήστη 'Δημήτρης Μαγκανάρης' | 14 Ιανουαρίου 2010, 17:54

    Είμαι ιδιώτης επενδυτής στο ΧΑΑ. Συμφωνώ με το μέτρο της φορολόγησης των μερισμάτων σαν κανονικό εισόδημα. Ένα όμως πρόβλημα που θα δημιουργηθεί είναι ότι για να είναι ο φόρος δίκαιος θα πρέπει να σταματήσει η διπλή φορολόγηση των μερισμάτων. Συγκεκριμένα: τα ετήσια μερίσματα που αποδίδονται στους μετόχους προέρχονται από τα καθαρά μετά φόρων κέρδη της εταιρείας και άρα έχουν ήδη υποβληθεί σε φορολόγηση. Αποτελεί αδικία να φορολογούνται και δεύτερη φορά αφού εισπραχθούν. (Κάτι αντίστοιχο θα ήταν για παράδειγμα αν οι ήδη φορολογηθέντες τόκοι που εισπράτετε από τις καταθέσεις σας φορολογούντο πάλι σαν εισόδημα). Το δίκαιο είναι να φορολογούνται τα μερίσματα μόνο μία φορά σαν εισόδημα του επενδυτή και να καταργηθεί η φορολόγησή τους στην εταιρεία. Επίσης θα πρέπει να ληφθεί υπόψιν ότι τα μερίσματα είναι έσοδα από δραστηριότητα υψηλού ρίσκου (επενδυτική). Θα πρέπει λοιπόν οποιαδήποτε φορολόγησή τους να λαμβάνει υπόψιν και τα υπόλοιπα αποτελέσματα της επενδυτικής δραστηριότητας μέσα στη φορολογική περίοδο. Αν π.χ. κάποιος έχει χάσει 50.000 ευρώ από αγοραπωλησίες μετοχών μέσα σε μία χρονιά και έχει εισπράξει 15.000 ευρώ σε μερίσματα τα δύο ποσά θα πρέπει να συμψηφιστούν. Κλείνω με 2 παρατηρήσεις: 1. Γενικά: Η φορολόγηση εσόδων επενδυτικής δραστηριότητας θα πρέπει να βασίζεται πάνω στις αρχές της Δικαιοσύνης και της Απλότητας (κατά την εξαγγελία όσο και κατά την εφαρμογή) Για τους λόγους αυτούς οποιαδήποτε φορολόγηση εξαγγελθεί και επιβληθεί θα πρέπει να είναι ακριβώς ίδια για όλους τους επενδυτές (μεγάλους ή μικρούς, Έλληνες ή ξένους, μακροχρόνιους ή βραχυχρόνιους). Οποιαδήποτε εξαίρεση και υποπερίπτωση εισάγεται σε κάποιον νόμο δημιουργεί αίσθημα αδικίας, 'παραθυράκια', στρεβλώσεις και δυσκολίες τόσο στην εφαρμογή του νόμου όσο και στην αστυνόμευσή του. 2. Αρκετοί επενδυτές πιθανόν να ενεργήσουν ώστε να βρουν λύσεις αποφυγής της οποιαδήποτε φορολόγησης αν αισθάνονται ότι είναι άδικη. Έτσι ενώ η κυβέρνηση υποθέτει π.χ. ότι τα έσοδα από τη φορολόγηση των μερισμάτων θα είναι κάποιο συγκεκριμένο ποσόν (με βάση τα μερίσματα που πληρώθηκαν πέρυσι από τις εισηγμένες) ενδεχομένως να βρεθεί προ εκπλήξεως αν του χρόνου τα μερίσματα που θα πληρωθούν από τις εισηγμένες είναι πολύ μικρότερα, γιατί οι εταιρείες αποφάσισαν να αμείψουν τους μετόχους τους με άλλους τρόπους. Πολύ απλά λοιπόν, αν η επιβολή ενός νόμου θεωρηθεί άδικη, οι οικονομικές οντότητες ενδεχομένως να αλλάζουν τη συμπεριφορά τους ώστε να τον αποφύγουν. Ειλικρινά Δημήτρης Μαγκανάρης