• Σχόλιο του χρήστη 'Δημήτρης Μαγκανάρης' | 14 Ιανουαρίου 2010, 18:53

    Διαφωνώ για τους εξής λόγους 1. Είναι ασαφές το τι είναι βραχυχρόνια και τι μακροχρόνια χρηματιστηριακή συναλλαγή. Ακόμα και αν αυτό οριστεί με αυστηρότητα, θα δημιουργήσει στρεβλώσεις γιατί οι επενδυτές θα κάνουν τις κινήσεις τους ώστε να απολαμβάνουν τα φορολογικά ωφέλη. Για παράδειγμα, κάποιος 'βραχυχρόνιος επενδυτής' δεν θα πουλήσει μέρος του χαρτοφυλακίου του για να λάβει μέρος στην αύξηση μετοχικού κεφαλαίου μιας εταιρείας γιατί έτσι θα αναγκαστεί να πληρώσει φόρο. Αυτό θα μειώσει την ρευστότητα της αγοράς και την εύκολη κίνηση των κεφαλαίων. 2. Ο ρόλος των βραχυχρόνιων επενδυτών είναι το ίδιο σημαντικός για την υγιή λειτουργία των χρηματιστηρίων όσο και εκείνος των μακροχρόνιων. Προσθέτουν ρευστότητα στο σύστημα και δίνουν τη δυνατότητα αγοραπωλησιών σε οποιαδήποτε στιγμή. Φανταστείτε αν όλοι οι επενδυτές ήταν μακροχρόνιοι και έκαναν διακράτηση των μετοχών τους για 5 χρόνια τουλάχιστον. Το πιθανότερο είναι πως όταν θελήσουν να πουλήσουν δεν θα υπάρχει κανένας που να αγοράζει εκείνη τη στιγμή. Ουσιαστικά τα χρηματιστήρια όπως τα ξέρουμε σήμερα δεν θα μπορούσαν να λειτουργήσουν. 3. Οποιοσδήποτε νόμος εφαρμοστεί θα πρέπει να ισχύει και για τους επενδυτές με βάση το εξωτερικό. Δεν είναι δίκαιο να πληρώνει φόρο υπεραξίας ένας επενδυτής με έδρα την Ελλάδα και να μην πληρώνει ένας επενδυτής με έδρα το εξωτερικό λόγω του ότι αγοράζει μετοχές μέσω λογαριασμού omnibus. Κλείνω με 2 παρατηρήσεις και μία προτροπή: 1. Γενικά: Η φορολόγηση εσόδων επενδυτικής δραστηριότητας θα πρέπει να βασίζεται πάνω στις αρχές της Δικαιοσύνης και της Απλότητας (τόσο κατά την εξαγγελία όσο και κατά την εφαρμογή) Για τους λόγους αυτούς οποιαδήποτε φορολόγηση εξαγγελθεί και επιβληθεί θα πρέπει να είναι ακριβώς ίδια για όλους τους επενδυτές (μεγάλους ή μικρούς, Έλληνες ή ξένους, μακροχρόνιους ή βραχυχρόνιους). Οποιαδήποτε εξαίρεση και υποπερίπτωση εισάγεται σε κάποιον νόμο δημιουργεί αίσθημα αδικίας, 'παραθυράκια', στρεβλώσεις και δυσκολίες τόσο στην εφαρμογή του νόμου όσο και στην αστυνόμευσή του. 2. Αρκετοί επενδυτές πιθανόν να ενεργήσουν ώστε να βρουν λύσεις αποφυγής της οποιαδήποτε φορολόγησης αν αισθάνονται ότι είναι άδικη ή εξαιρεί κάποιους. Έτσι ενώ η κυβέρνηση υποθέτει π.χ. ότι τα έσοδα από τη φορολόγηση των μερισμάτων θα είναι κάποιο συγκεκριμένο ποσόν (με βάση τα μερίσματα που πληρώθηκαν πέρυσι από τις εισηγμένες) ενδεχομένως να βρεθεί προ εκπλήξεως αν του χρόνου τα μερίσματα που θα πληρωθούν από τις εισηγμένες είναι πολύ μικρότερα, γιατί οι εταιρείες αποφάσισαν να αμείψουν τους μετόχους τους με άλλους τρόπους. Πολύ απλά λοιπόν, αν η επιβολή ενός νόμου θεωρηθεί άδικη, οι οικονομικές μονάδες ενδεχομένως να αλλάξουν ριζικά τη συμπεριφορά τους ώστε να τον αποφύγουν. Προτροπή: ελπίζω να ξέρετε τι κάνετε όταν αλλάζετε τους νόμους που διέπουν το ΧΑΑ. Ίσως το καλύτερο από όλα είναι, αν δεν είστε απόλυτα σίγουροι (από εμπειρία) για την επιτυχία των μέτρων που προτείνετε, να αφήσετε τα πράγματα όπως είναι τώρα και την αγορά να λειτουργήσει. Η συνεχής αλλαγή της νομοθεσίας σταματά την λειτουργία των αγορών. Θα λαμβάνατε μέρος σε έναν ποδοσφαιρικό αγώνα αν κάθε 15 λεπτά ο διαιτητής άλλαζε τους κανόνες; Ειλικρινά Δημήτρης Μαγκανάρης