• Σχόλιο του χρήστη 'Δημήτριος Ιωάννου' | 15 Ιανουαρίου 2010, 23:58

    1. ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΑΞΙΑΣ ΑΚΙΝΗΤΩΝ: Πρόκειται για μεγαλοφυές σύστημα, που απετέλεσε τομή στην Δημόσια Διοίκηση, αλλά και στην ευνομία της Διοικήσεως. Προτείνονται: 1.1. Η επέκτασίς του καθ’ όλη την επικράτεια, η επικαιροποίησις των τιμών και περαιτέρω εξειδίκευσις των συντελεστών, προκειμένου να αποτιμώνται ορθολογικά και δικαίως ειδικές εγκαταστάσεις, όπως π.χ. αγροτικά κτίσματα, ειδικές αθλητικές εγκαταστάσεις, κτηνοτροφικές μονάδες κ.λ.π. 1.2. Η επικαιροποίησις των τιμών, βασιζομένη σε πραγματικά στοιχεία συναλλαγών με τρόπο που θα προτείνω κατωτέρω (§ 1.4), να δημιουργεί εκουσίως απόκλιση της τάξεως από -20 έως -30%, διότι πρέπει να αποτελεί πρόταση δικαίας φορολογήσεως προς τον πολίτη χωρίς να διαλαμβάνει τις τρέχουσες ρευστές συνθήκες της ελεύθερης αγοράς, οι οποίες μπορεί να είναι επί τα χείρω ή επί τα βελτίω δεδομένων των ασταθμήτων παραγόντων διαμορφώσεως ζητήσεως και προσφοράς, αλλά και άλλων. 1.3. Επιπροσθέτως ένα τέτοιο σύστημα δεν μπορεί να αποτυπώσει επιτυχώς όλους τους παράγοντες διαμορφώσεως εμπορικών τιμών, δεδομένου ότι ακόμη και μεταξύ ομόρων συνομηλίκων ακινήτων επεισέρχονται παράγοντες αντικειμενικοί - λ.χ. ποιότης κατασκευής, μελέτη, διαμερισμάτωσις, κ.α. - και υποκειμενικοί, - λ.χ. οικονομική κατάστασις συμβαλλομένων, όψις, αρχιτεκτονική αισθητική κ.λ.π. 1.4. Αποδέσμευσις του πραγματικού τιμήματος της συναλλαγής από την αντικειμενική αξία. Τοιουτοτρόπως επιτυγχάνεται πλήρης και ειλικρινής αποτύπωσις των πραγματικών τιμών των συναλλαγών, δημιουργείται βάσις πραγματικών δεδομένων, εις τρόπον ώστε να είναι ευχερής και δικαία η εκάστοτε αναπροσαρμογή των τιμών. Είναι εύλογο στην προκειμένη περίπτωση, οι - δυστυχώς - υποχρεωτικές αμοιβές και παραστάσεις, να αποτιμώνται διά νόμου στην αντικειμενική αξία. Είναι περισσότερον από βέβαιο, ότι ουδείς πωλητής θα δεχθεί αναγραφή τιμήματος μικροτέρου του πραγματικού, ειδικώς σε περιπτώσεις δανειοδοτήσεως ή σταδιακής καταβολής του τιμήματος. 2. ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ ΜΕΤΑΒΙΒΑΣΕΩΣ ΑΚΙΝΗΤΩΝ: «Τα περισσότερα χρήματα αναλογικά πληρώνουν οι πολίτες στην Ελλάδα κατά την αγορά ή τη μεταβίβαση ακινήτου. Σύμφωνα με μελέτη του Κέντρου Ευρωπαϊκής Νομοθεσίας και Πολιτικής (ZERP) του Πανεπιστημίου της Βρέμης το διαδικαστικό κόστος για ένα συμβόλαιο ακινήτου αξίας 250.000 ευρώ υπερβαίνει το 19,02% στην Ελλάδα, ενώ το μέσο ποσοστό στην Ε.Ε. είναι 8,81%. Από αυτό το 2,60% είναι για την αμοιβή δικηγόρου και συμβολαιογράφου, το υψηλότερο στην Ε.Ε.». Προτείνονται: 2.1. Κατάργησις του Φόρου Μεταβιβάσεως Ακινήτων, των διαφόρων φοροαπαλλαγών – ακόμη και πρώτης κατοικίας – και εφαρμογή του Φ.Π.Α. σε όλες τις μεταβιβάσεις, είτε αυτές αφορούν φυσικά πρόσωπα ή Νομικά Πρόσωπα, ή Ανώνυμες Εταιρείες Επενδύσεων Ακινήτου περιουσίας ως εξής: 2.1.1. ΝΕΟΔΜΗΤΕΣ ΟΙΚΟΔΟΜΕΣ: Απόδοσις Φ.Π.Α. επί της διαφοράς του κόστους κατασκευής και/η κτήσεως του αντιστοίχου οικοπέδου, και της τελικής – που θα είναι και πραγματική – τιμής πωλήσεως. Στο κόστος κατασκευής συμπεριλαμβάνονται όλες οι εισροές από την αρχική αγορά του οικοπέδου, ή την σύνταξη του εργολαβικού συμφωνητικού, υποκείμενες και μη σε Φ.Π.Α., αλλά και οι δαπάνες του πωλητού για την πώληση του ακινήτου, - με την ελπίδα ότι θα καθιερωθεί Φ.Π.Α. σε δικηγόρους, συμβολαιογράφους, υποθηκοφύλακες κ.λ.π.. Ο αγοραστής καταβάλλει το συμπεφωνημένο τίμημα, πραγματοποιείται εκκαθάρισις Φ.Π.Α εισροών-εκροών, και αποδίδεται από τον παραδίδοντα. Αντιστοίχως εφαρμόζονται και στην πώληση νεοδμήτων από φυσικά πρόσωπα, τα οποία έχουν ήδη καταβάλλει εμμέσως Φ.Π.Α. 2.1.2. ΜΕΤΑΒΙΒΑΣΕΙΣ ΜΗ ΝΕΟΔΜΗΤΩΝ: Επαναφορά του Φόρου Αυτομάτου Υπερτιμήματος (αρ.16 Ν.1882/1990 ΦΕΚ43Α), ως Φ.Π.Α. Επικαιροποίησις των υπό της Ε.Σ.Υ.Ε. εκδοθέντων συντελεστών αναπροσαρμογής. Επί της διαφοράς καταβάλει Φ.Π.Α. υποχρεωτικώς ο πωλητής διότι αυτός καρπούται το κέρδος της υπεραξίας αν και στην πράξη θα συμπεριλαμβάνεται στο τίμημα πωλήσεως. 2.1.3. ΕΦ’ ΕΞΗΣ ΚΑΘΟΡΙΣΜΟΣ ΤΙΜΗΣ ΚΤΗΣΕΩΣ: Κατά την πώληση του ακινήτου και προκειμένου να υπολογισθή το κόστος κτήσεως, για τον υπολογισμό του Φ.Π.Α.(πρώην Φ.Α.Υ.) συμπεριλαμβάνονται τα ακόλουθα: Η αμοιβές των δικηγόρων, συμβολαιογράφων, μεσιτών, υποθηκοφυλάκων, κτηματολογίου στο μέλλον, οι οποίες έχουν αναγραφεί στο Συμβόλαιο, αναφέροντας τους συγκεκριμένους αριθμούς των εκδοθέντων παραστατικών, καθώς και το ύψος των καταβληθεισών αμοιβών, καθ’ όν τρόπον τώρα αναγράφονται τα Γραμμάτια του Δικηγορικού Συλλόγου, και άλλα σχετικά. Τοιουτοτρόπως, εμφαίνεται το πλήρες ιστορικό κόστος κτήσεως του προς πώληση ακινήτου, αναπροσαρμόζεται με τον προρρηθέντα Δείκτη Συντελεστού Αναπροσαρμογής, και επί της διαφοράς με την τιμή πωλήσεως, αποδίδεται από τον πωλητή ο αναλογών Φ.Π.Α. Η ως άνω πρότασις, συνοπτικώς βεβαίως διατυπωμένη, βασίζεται στις εξής παραδοχές:  Σε ευνομούμενη πολιτεία, ο αγοραστής ακινήτου έχει ήδη νομίμως φορολογηθεί για το προϊόν της αποταμιεύσεως, το οποίον επενδύει σε ακίνητο.  Αντιστοίχως ο πωλητής πραγματοποιεί κέρδος μεταπωλών σε τιμή κατά κανόνα υψηλοτέρα της τιμής κτήσεως.  Δεν έχει κίνητρο, ο παραδίδων-πωλητής-κατασκευαστής να αποκρύψει στοιχεία του κόστους κτήσεως, άρα θα ζητήσει πλήρη αποτύπωση του κόστους των εισροών, προκειμένου να εκκαθαρίσει τον οφειλόμενο Φ.Π.Α.  Το αυτό ισχύει και τις αμοιβές των δικηγόρων, συμβολαιογράφων, μεσιτών, υποθηκοφυλάκων, με προφανή συνέπεια την πλήρη αποτύπωση της φορολογητέας ύλης υπό την προϋπόθεση ότι θα επιβληθεί διά Νόμου η αναγραφή στο συμβόλαιο των σχετικών παραστατικών και του ύψους των, και θα επιβληθεί Φ.Π.Α. σε όλες τις αμοιβές των εμπλεκομένων. Αναγκαία και ικανή συνθήκη ώστε η ως άνω πρότασις να καταστεί λυσιτελής είναι οι προϋπόθεσις της ως άνω §1.4