• Σχόλιο του χρήστη 'Δημήτριος Ιωάννου' | 15 Ιανουαρίου 2010, 23:53

    ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ Επαναφορά σε ισχύ του αρθρ.14, ενότης Α του Ν.2753/1999(ΦΕΚ Α249/17.11.1999) χωρίς ανατρεπτική προθεσμία, διαλαμβάνον όλες τις υποθέσεις γιά τις οποίες έχει ασκηθεί ένδικο μέσο αναφερόμενο στην αξία των ακινήτων. Χαρακτήρισα στο προηγούμενο σχόλιο μου το σύστημα Α.Π.Α.Α. μεγαλοφυές εργαλείο ευνομουμένης διοικήσεως. Αποστερώντας από τους ελεγκτάς το δικαίωμα αυθαιρέτων ή εκβιαστικών εκτιμήσεων, το μόνο πεδίο δράσεως που απέμεινε είναι οι εκκρεμείς υποθέσεις κεφαλαίου εκτός Α.Π.Α.Α. Βλ. συνημμένα δημοσιεύματα «Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» 13/06/2009, & 20/06/2009 http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economy_2_13/06/2009_318512 http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economy_2_13/06/2009_318511 σεhttp://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economy_2_20/06/2009_319247 Σε αυτές τις υποθέσεις οι ελεγκταί εκτιμούσαν την αξία ακινήτων των εκκρεμών υποθέσεων έως και 7 φορές περισσότερο, και από τις δηλωθείσες αξίες, αλλά και από τις Αντικειμενικές που θεσπίσθηκαν αργότερα, με συνέπεια να λιμνάζουν στα Διοικητικά Δικαστήρια τουλάχιστον 800.000 υποθέσεις, γιά το προφανές. Οι προκάτοχοι Υπουργός & Υφυπουργός Οικονομικών κ.κ. Αλογοσκούφης & Ρεγκούζας αντιστοίχως, ο μεν πρώτος λόγω ακουσίας αδυναμίας αντιλήψεως του θέματος, και δεύτερος εμφορούμενος από συνδικαλιστική ευσυνειδησία και συντεχνιακό οίστρο, εξέδωσαν 2 αντικρουόμενες εγκυκλίους γιά το θέμα - τις γνωστές 1079 & 1129 του 2004 - ενώ θα μπορούσαν απλούστατα να θέσουν ως μέγιστο όριο εκτιμήσεως ακινήτου εκτός Α.Π.Α.Α. την τιμή του αμέσως πρώτου έτους εφαρμογής. Οι αρχικές, ευνοϊκές οδηγίες του υπουργείου Οικονομικών το 2004 και η υπαναχώρηση το 2005 πρόσθεσαν και άλλες εκκρεμείς υποθέσεις Το 2004 το υπ. Οικονομικών με την εγκύκλιο (ΠΟΛ 1079/27-7-04) είχε ξεκαθαρίσει πώς πρέπει να προσδιορίζεται η αξία των ακινήτων κατά τον έλεγχο των εκκρεμών υποθέσεων στη φορολογία κεφαλαίου. Ωστόσο, έξι μήνες αργότερα από την πρώτη πιο πάνω εγκύκλιο διαταγή, τον Δεκέμβριο του 2004, με την ΠΟΛ 1129/8-12-2004, δίδονται νέες οδηγίες προς τις εφορίες για τον τρόπο που θα συνδυάζονται μεταξύ τους οι δύο αξίες. Δηλαδή η αγοραία του χρόνου φορολογίας και του αντικειμενικού κατά τον χρόνο ελέγχου. Η υπαναχώρηση αυτή της διοίκησης, αντί να λύσει το πρόβλημα της συσσώρευσης με ευνοϊκό για τους φορολογούμενους τρόπο, αντίθετα πρόσθεσε και άλλες εκκρεμείς υποθέσεις. Γιατί, εκτός από την απροθυμία που δημιουργήθηκε στους «όμηρους» πολίτες, τους αναγκάζει ή να αποδέχονται την παράλογη αυτή λύση ή να οδηγούνται στα φορολογικά δικαστήρια.