• Σχόλιο του χρήστη 'Σεραφείμ Π. Παναγιωτάκης' | 30 Αυγούστου 2010, 10:04

    Πλαίσιο Νομοθετικής Πρωτοβουλίας για Δημόσια Διαβούλευση: «Ρύθμιση της αγοράς παιγνίων» Σχόλια και παρατηρήσεις σχετικά με το άρθρο 10 (Χώροι διεξαγωγής Τυχερών και Τεχνικών παιχνιδιών) Η επιλογή των χώρων εγκατάστασης των μηχανημάτων διεξαγωγής τυχερών και τεχνικών παιχνιδιών θα πρέπει να γίνει σαφώς με πρώτο κριτήριο την προστασία του πολίτη και ιδιαίτερα των νέων (ανηλίκων). Ως χώροι εγκατάστασης νομίζω πως μπορούν να χρησιμοποιηθούν τόσο χώροι αμιγούς λειτουργίας τέτοιων μηχανημάτων όσο και καταστήματα μικτής χρήσης υγειονομικού ενδιαφέροντος (πχ καφετέριες) αλλά και άλλοι (πχ πρακτορεία ΟΔΙΕ, πρακτορεία ΟΠΑΠ). Βεβαίως ανάλογα με την φύση και την χρήση των χώρων αυτών θα πρέπει να ισχύουν κατά περίπτωση οι ανάλογες προϋποθέσεις. «Πιστεύετε ότι τα τεχνικά – ψυχαγωγικά παιχνίδια πρέπει να υπόκεινται σε πιο χαλαρούς ή στους ίδιους όρους από πλευράς εγκατάστασης όπως τα περιορισμένου οφέλους;» Η θέση μου είναι πως τα τεχνικά – ψυχαγωγικά παιχνίδια πρέπει να υπόκεινται σε πιο χαλαρούς όρους εγκατάστασης με τα παιχνίδια περιορισμένου οφέλους, εξαιρώντας δηλαδή από τα κριτήρια την γεωγραφική θέση (απόσταση των καταστημάτων από κοινωνικά ευαίσθητους χώρους) και την χρήση των καταστημάτων (να επιτρέπονται ελεύθερα οπουδήποτε αρκεί να πληρούνται όλες οι άλλες τεχνικές και υγειονομικές προϋποθέσεις). Στην εποχή του Διαδικτύου, όπου όλοι οι νέοι έχουν πρόσβαση πλέον σε υπολογιστή ακόμα και από το σπίτι τους ο περιορισμός μηχανημάτων τεχνικών παιχνιδιών σε ειδικούς χώρους και κάτω από ιδιαίτερες συνθήκες προοιωνίζει την αποτυχία του εγχειρήματος. Βασική προϋπόθεση βεβαίως για αυτή την θέση που διατυπώνω είναι οι χώροι αυτοί να φιλοξενούν αμιγώς τεχνικά παιχνίδια, διαφορετικά σε αντίθετη περίπτωση (αν υπάρχει έστω ένα μηχάνημα τυχερών παιχνιδιών) να ισχύουν οι όροι εγκατάστασης και χρήσης που ισχύουν για τα μηχανήματα των τυχερών παιχνιδιών. «Εκτιμάτε ότι τα τεχνικά – ψυχαγωγικά και τα περιορισμένου οφέλους παιχνίδια πρέπει να διεξάγονται σε αμιγείς χώρους ή και σε χώρους μικτής χρήσης;» Από την προηγούμενη παράγραφο εξάγεται αβίαστα το συμπέρασμα πως τα τεχνικά – ψυχαγωγικά παιχνίδια μπορούν να διεξάγονται οπουδήποτε, αρκεί να πληρούνται οι προϋποθέσεις χρήσης και εγκατάστασης που θα θέσει η Ε.Ε.Π.. Συνεπώς, αν ένας χώρος φιλοξενεί μηχανήματα παιχνιδιών περιορισμένου οφέλους δεν κατανοώ γιατί να μην μπορεί να διαθέτει και τεχνικά - ψυχαγωγικά παιχνίδια (τα όρια ηλικίας υπάρχουν ως «κάτω φράγμα»…!). Το αντίστροφο προφανώς δεν ισχύει απόλυτα, δηλαδή ένας χώρος που διαθέτει τεχνικά – ψυχαγωγικά παιχνίδια θα πρέπει να διαθέτει συγκεκριμένες προϋποθέσεις προκειμένου να εγκαταστήσει και τυχερά παιχνίδια ενώ πρωτίστως θα πρέπει να απαγορεύεται η είσοδος σε ανήλικους. Είναι προφανές πως χώροι στους οποίους συναθροίζονται νεαροί (και ανήλικοι μεταξύ αυτών) δεν ενδείκνυνται για εγκατάσταση τυχερών παιχνιδιών παρά μόνο τεχνικών – ψυχαγωγικών. Συμπερασματικά, η ύπαρξη αμιγών χώρων και χώρων μικτής χρήσης είναι εξίσου συμβατές και το μόνο που πρέπει να προσεχθεί ιδιαίτερα είναι οι προϋποθέσεις εγκατάστασης και χρήσης στους χώρους μικτής χρήσης. «Σε περίπτωση λειτουργίας τερματικών σε καταστήματα μικτής χρήσης, ποια πρέπει να είναι η μέγιστη αναλογία σε χώρο και ο μέγιστος αριθμός των παιγνιομηχανημάτων;» Ως απάντηση σε αυτό το ερώτημα νομίζω πως υπάρχουν δύο εναλλακτικές λύσεις που μπορούν να εφαρμοστούν από κοινού κατά περιπτώσεις: 1) Σε περιπτώσεις καταστημάτων μικτής χρήσης όπου υπάρχει συγκεκριμένος χώρος εγκατάστασης και χρήσης των παιγνιομηχανημάτων (ειδικά διαμορφωμένη αίθουσα αποκλειστικά για τον σκοπό αυτό) μοναδικός περιορισμός για τον αριθμό των μηχανημάτων πρέπει να αποτελεί η επιφάνεια του ειδικού χώρου (εμβαδόν αίθουσας παιγνιομηχανημάτων) χωρίς να χρειάζεται αναλογία σε χώρο, εφόσον στους υπόλοιπους χώρους δεν φιλοξενούνται παιγνιομηχανήματα. Σε περίπτωση που εγκατασταθούν τερματικά και στους υπόλοιπους χώρους, για αυτούς τους επιπλέον χώρους ισχύει η περίπτωση (2) 2) Σε περιπτώσεις καταστημάτων μικτής χρήσης όπου δεν υπάρχει διαμορφωμένος ειδικός χώρος εγκατάστασης και χρήσης των παιγνιομηχανημάτων και τα τερματικά βρίσκονται σε κοινόχρηστο χώρο των καταστημάτων αυτών, μία αναλογία του 30,00% του συνολικού χώρου τους (εμβαδό) κατά την εκτίμησή μου είναι αποδεκτή. Ευνόητο είναι πως ο μέγιστος αριθμός παιγνιομηχανημάτων (όπως έχω ήδη αναφερθεί με σχόλιο και σε άλλα άρθρα) ορίζεται κυρίως από την ζήτηση και πρέπει να περιορίζεται μόνον από την διαθέσιμη επιφάνεια (εμβαδό διαθέσιμου χώρου για την εγκατάσταση των τερματικών). Σεραφείμ Π. Παναγιωτάκης