• Σχόλιο του χρήστη 'Παναγιώτης Αλεξόπουλος' | 3 Σεπτεμβρίου 2010, 01:28

    Το συγκεκριμένο άρθρο, αλλά και οι ερωτήσεις με την περίτεχνη διατύπωσή τους κρύβουν επιμελώς μια πικρή αλήθεια. Μας ρωτάει ο νομοθέτης "Πώς και πότε προτιμάτε να ανοίξουμε τις πύλες της τοπικής αγοράς στη διεθνή μαφία του τζόγου: α, β, γ ή δ"; Αναρωτιέται κανείς για ποιό λόγο η άδεια λειτουργίας τερματικών τυχερών παιχνιδιών πρέπει νωρίτερα ή αργότερα να καταλήξει σε ιδιώτες, με ή χωρίς επιτήρηση από κρατικούς φορείς. Διακρίνω ότι το ζητούμενο είναι η πλειοδοσία, ανεξαρτήτως συνεπειών. Δυστυχώς (για εσάς) κύριοι υπάρχει και άλλος δρόμος. Τα τερματικά τυχερών παιχνιδιών θα μπορούσε να τα λειτουργεί κατά αποκλειστικότητα ένας κρατικός μή κερδοσκοπικός οργανισμός. Μέρος των εσόδων θα πηγαίνει στο κράτος και μπορούν να οριστούν ποσοστά για τη χρηματοδότηση του αθλητισμού και του πολιτισμού. Επίσης μπορεί να χρηματοδοτηθεί η δραστηριότητα ελέγχου της αγοράς για παράνομες λέσχες. Ένας τέτοιος τρόπος οργάνωσης της δραστηριότητας αυτής -που δεν αποσκοπεί στο κέρδος- μπορεί σε βάθος χρόνου να αποδόσει στο υπουργείο τα επιθυμητά έσοδα, χωρίς να απαιτεί επίβλεψη από επιτροπές για την επιβολή των αρχών υπεύθυνου στοιχηματισμού. Επίσης, μπορεί να παράγει κοινωνικό έργο χωρίς να απειλεί τις ευπαθείς ομάδες. Δε χρειάζεται να ανακαλυφθεί ο τροχός. Απλά ψάξτε πως λειτουργούν τα φρουτάκια στη Φινλαδνία μέσω της RAY. Τυχαίνει να επισκέπτομαι τακτικά τη χώρα αυτή και μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι υπάρχουν και υγιείς προσεγγίσεις στο τζόγο.