• Σχόλιο του χρήστη 'Νίκος Παπαδάκης' | 3 Σεπτεμβρίου 2010, 22:16

    Κύριε Σταύρο Είμαστε χωρισμένοι σε κρατιστές και μη κρατιστές. Αλλά το κράτος βγάζει λεφτά και από τους μεν και από τους δε. Καλό θα ήταν να υπάρχουν και ισχυρές κρατικές εταιρείες αλλά ... Υπάρχει γραφειοκρατία, κοιμούνται 24 ώρες το 24ωρο. Επικρατεί "αρχειομαρξισμός" & πρέπει να εκλείψει ! Είσαστε πράκτορας, έχω την αίσθηση. Ξέρετε λοιπόν ότι το "πάμε στοίχημα", το δημοφιλές σήμερα παιχνίδι του ΟΠΑΠ, άρχισαν να το σκέφτονται το 1994 και το έφτιαξαν το 2000 ; Το 1994 πήγε η εθνική μας στο μουντιάλ (USA). Ο εθνικός μας προπονητής Αλ ατύχησε οικτρά όπως θα θυμόσατε ενώ έκλεψαν και το πορτοφόλι του Μανωλά στο ξενοδοχείο κάποια κλεφτρόνια. Επί του στοιχηματικού όμως, ο μεν ΟΠΑΠ έβγαλε ένα δελτιάκι ΠΡΟΠΟ για τα προκριματικά γκρουπ (άντε δύο με ημίχρονα-τελικά, δεν το θυμάμαι αυτό) οι δε μπουκ κατάλαβαν ότι το ενδιαφέρον των Ελλήνων θα είναι πολύ μεγάλο και άρχισαν να βάζουν κάθε μέρα διαφημίσεις στις αθλητικές εφημερίδες. Επιτρεπόταν αυτό (αργότερα απαγορεύτηκε, το 1996). Ταυτόχρονα κάποιοι Έλληνες έφτιαξαν δικές τους εταιρείες. Ο "θρύλος" Παρασκευάς με δύο φίλους του από την Ηλιούπολη έφτιαξαν εταιρεία στην Κύπρο και έπαιζαν πολλοί. Τι έκανε λοιπόν ο κρατικός ΟΠΑΠ ; Καθόταν και κοίταγε ! Άσχετα από το τι είδους στοίχημα θα έφτιαχνε (καλές αποδόσεις - κακές - μέτριες), το γεγονός ότι καθόταν για έξη-εφτά χρόνια και κοίταγε το ταβάνι, αποδεικνύει την αδυναμία των κρατικών μάνατζερς στην Ελλάδα. Και επίσης δεν μπόρεσε ποτέ να φτιάξει μηχανοργάνωση. Ιδιωτική εταιρεία την έφτιαξε (η Intralot). Και άλλα πάμπολλα πραδείγματα υπάρχουν. Δεν είμαι κατά των κρατικών εταιρειών αλλά με τέτοιες νοοτροπίες θα θέλουμε δέκα ΔΝΤ κάθε εξάμηνο να μας σώνουν.