• Το άρθρο 92 παρ. 4 του Συντάγματος αναφέρει ότι : “ Οι συμβολαιογράφοι και οι άμισθοι φύλακες υποθηκών και μεταγραφών είναι μόνιμοι εφόσον υπάρχουν οι σχετικές υπηρεσίες ή θέσεις.” Η λογική της ρύθμισης όπως και για άλλες περιπτώσεις μονιμότητας σχετίζεται με την αδυναμία του κοινού νομοθέτη (δηλαδή της πολιτικής εξουσίας για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους) να καθαιρέσει κάποιον από του λεγόμενους δημόσιους λειτουργούς (δικαστικοί, stricto sensu δημόσιοι υπάλληλοι, υποθηκοφύλακες, συμβολαιογράφοι κλπ) για οποιονδήποτε λόγο. Αποτελεί μια προστασία της λειτουργίας της δημόσιας εξουσίας και των συναλλαγών ενάντια στην εκάστοτε πολιτική εξουσία. Αυτή είναι η ιστορική ερμηνεία της μονιμότητας. Η συνταγματική αυτή κατοχύρωση λοιπόν σύμφωνα με το 92 παρ. 4 του Συντάγματος δε συνάδει κατ' ανάγκην με περιορισμούς ως προς την ελεύθερη άσκηση του επαγγέλματος του συμβολαιογράφου: 1) από οποιονδήποτε έχει τα νόμιμα προσόντα και 2) σε οποιαδήποτε ελεύθερα καθοριζόμενη αμοιβή. Απελευθέρωση με διοικητικά καθορισμένο αριθμό επαγγελματιών και διοικητικά καθορισμένες αμοιβές αποτελεί “μαϊμού” απελευθέρωση, με κίβδηλη - “μαϊμού” συνταγματική (εκ του 92 παρ 4 Συντ.) σφραγίδα. Και η εισηγητική έκθεση του νόμου ακόμη δικαιολογεί τα αδικαιολόγητα.