• Σχόλιο του χρήστη 'Χρήστος Δήμου' | 24 Ιανουαρίου 2011, 02:19

    Θεωρώ εκ του πονηρού οτιδήποτε σχετίζεται με την διατήρηση της έννοιας της ελάχιστης αμοιβής 2 & 4 για τη διασφάλιση τάχα των συμφερόντων του Δημοσίου. Πως είναι δυνατόν να νοείται η απελευθέρωση ενός επαγγέλματος όταν στη συνέχεια τίθενται περιορισμοί όσον αφορά τον τρόπο φορολόγησης αυτής και υπολογισμού των εισφορών προς τα ταμεία ασφάλισης? Πως είναι δυνατόν από τη μία να θεωρείται μία αντικειμενική αμοιβή (στα πλαίσια μάλλον της λογικής των ακινήτων που το τελευταίο έτος έχει οδηγήσει σε πληρωμή φόρων της τάξης του 15~20% έναντι του 11% σε διάφορες υποβαθμισμένες περιοχές της Αθήνας όπου πια η εμπορική αξία δεν είναι ούτε το 70% της αντικειμενικής) στην οποία θα υπολογίζονται εισφορές και φόροι ως μία μορφή κεφαλικού φόρου και αυτή να μην αντιβαίνει στο πνεύμα του άρθρου 78 παράγραφος 1 του Συντάγματος που απαγορεύει κατ' ουσία κάθε μορφή κεφαλικού φόρου και επιβάλλει η φορολόγηση να είναι ανάλογη της αμοιβής και βάσει του εκάστοτε φορολογικού κώδικα? Η εφαρμογή των μέτρων αυτών δε, δεν προκαλεί μία άνιση φορολογική επιβάρυνση μεταξύ δύο ιδιωτών καθώς ο πιο επιτυχημένος με περισσότερα έσοδα θα εξαναγκάζεται εκ των πραγμάτων να μην μπορεί να συμμετάσχει σε ένα έργο καθώς οι αναλογούντες σε αυτόν φόροι θα είναι τέτοιοι που η καθαρή αμοιβή να είναι εξευτελιστική? Ή λοιπόν το Υπουργείο θα διατηρήσει τις ελάχιστες αμοιβές (όπως αυτές έχουν διαμορφωθεί) και θα επιβάλλει τη τήρηση τους ή θα πρέπει με την απελευθέρωση τους να αναλάβει και το κόστος της τήρησης των κανόνων που το ίδιο θέτει μέσω αποτελεσματικών μηχανισμών. Αν δεν εμπιστεύεται το ΤΕΕ τότε έχει τη δυνατότητα να δημιουργήσει εντός των αρμόδιων φορέων υπηρεσίες που θα πράττουν το ίδιο σε συνεργασία με το ΤΕΕ. Αλλιώς αυτό που θα συμβεί νομοτελειακά είναι να μην αλλάξει απολύτως τίποτα στο επάγγελμα (ο Μηχανικός του Εξωτερικού θα έχει να αντιμετωπίσει μία δαιδαλώδη διαδικασία για τον υπολογισμό των κρατήσεων που θα τον αποθαρρύνει να έρθει στην Ελλάδα) με την εξαίρεση ότι κάποιοι με την απελευθέρωση των αμοιβών θα ωφεληθούν οικονομικά μέσω της διασφάλισης χαμηλότερων τιμών μελέτης χωρίς όμως ταυτόχρονα να εξασφαλίζεται ότι η εξοικονόμηση αυτή δεν θα οδηγήσει σε έργα με μεγαλύτερο ή και πολλαπλάσιο κόστος κατασκευής. Αυτό καθώς η συμπίεση των αμοιβών νομοτελειακά θα οδηγήσει τους Μηχανικούς να υιοθετήσουν πιο συντηρητικές προσεγγίσεις κατά την ανάλυση και μελέτη (ώστε να διασφαλίσουν ότι δεν πρόκειται στη συνέχεια για αμοιβές πενίας να οδηγηθούν σε πολυετείς δικαστικούς αγώνες) ώστε να εξασφαλίσουν ένα ελάχιστο ωρομίσθιο. Το ίδιο θα συμβεί ασφαλώς και στο στάδιο της επίβλεψης όπου η συμπίεση των αμοιβών θα οδηγήσει στο οξύμωρο σχήμα όπου ο πλέον κακοπληρωμένος παράγων του Έργου να είναι αυτός που φέρει και ακέραια την ευθύνη για την σωστή εκτέλεση του. ΥΓ. Ως πολιτικός Μηχανικός φρονώ ότι το Υπουργείο θα πρέπει να μας απαντήσει γιατί θεωρεί ότι δεν είναι δυνατόν το κόστος ανά ημέρα ενός Τεχνίτη στην οικοδομή να μην είναι μικρότερο από Α € (όπου Α τριψήφιο πια νούμερο λαμβάνοντας υπόψη και τις Εργοδοτικές κρατήσεις) αλλά αντιστοίχως θα δέχεται η αμοιβή του Μηχανικού να είναι μικρότερη αυτού. Αυτό δεν αντιβαίνει στην αρχή της αναλογικότητας της θέσης? Βάσει αυτής της αναλογικότητας η Κυβέρνηση πριν από 1 έτος σχεδόν δεν έθεσε πλαφόν στις αμοιβές των Δ.Υ., των Δ.Σ. των κρατικών επιχειρήσεων?? Που αποσκοπεί η διαφορετική αντιμετώπιση ορισμένων κατηγοριών που εδώ και καιρό οργανωμένα βάλλονται από τα ΜΜΕ??? Ωφελείται εν τέλει η κοινωνία με την εισαγωγή ακόμα ενός μηχανισμού ελέγχου (το ΤΕΕ εν προκειμένου σε ρόλο δυνάστη - ελεγκτή αμοιβών) ώστε πέραν της γραφειοκρατίας να δημιουργηθούν οι συνθήκες για την ανάπτυξη των νοσηρών σχέσεων αυτών που ταλανίζουν τα τελευταία τουλάχιστον 30 έτη τη χώρα (βλέπε διαφθορά του Δημοσίου Τομέα)??