• Σχόλιο του χρήστη 'ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΡΗΓΑΣ' | 24 Ιανουαρίου 2011, 23:45

    Θέμα της διαβούλευσης είναι η αμοιβή του συμβολαιογράφου και όχι η «απελευθέρωση» ή «άνοιγμα» των θέσεων. Μη θίγοντας τον κλειστό αριθμό των θέσεων, ο υπουργός επιφυλάσσεται του δικαιώματος να επέμβει αργότερα επί του εν λόγω ζητήματος και να θέσει πάλι το ζήτημα σε διαβούλευση. Η οδηγία Μπολγκεντάην της Ευρωπαϊκής ‘Ενωσης αντιτίθεται σθεναρά στην απελευθέρωση του κλειστού αριθμού των θέσεων συμβολαιογράφων, επειδή η «μεταχείριση» του συμβολαιογράφου ως «επιχειρηματία» ή «εμπόρου» κττ είναι ευθέως αντίθετη προς το κοινοτικό δίκαιο και ταυτίζεται με τη βασική αρχή του ελληνικού συντάγματος ότι ο συμβολαιογράφος ασκεί δραστηριότητα ισχυρού κρατικού – δημοσίου ενδιαφέροντος, κάτι που δεν προσέχθηκε από την Ελληνική Πλευρά κατά τη νομοτεχνική επεξεργασία του Μνημονίου, κάτω από την πίεση των τότε περιστάσεων. Η εισήγηση της Τρώικας είναι αντίθετη σε βασική αρχή – κανόνα της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης. Ακόμη και μία υπέρμετρη διοικητική αύξηση των θέσεων (π.χ. 100%) θα ακυρωθεί λόγω κατάχρησης δικαιώματος και λόγω υπέρβασης των ακραίων ορίων της διακριτικής ευχέρειας της διοίκησης, αν η αύξηση θα ισοδυναμεί με de facto απελευθέρωση των θέσεων, αντίθετα δηλαδή με τους ισχύοντες συνταγματικούς κανόνες και τους κανόνες του κοινοτικού δικαίου, όπως εξειδικεύονται στην Οδηγία Μπολγκεντάην. Το σεβασμό του Συντάγματος και της Οδηγίας Μπολγκεντάην μπορούν να τον απαιτήσουν διά της δικαστικής οδού, μεμονωμένα ή ομαδικά, όσοι έχουν έννομο συμφέρον. Πιστεύω ότι το Ελληνικό Δημόσιο θα σεβασθεί το Σύνταγμα και την οδηγία Μπολγκενστάην και οφείλει να αντιτάξει αυτά τα επιχειρήματα στους Επιτηρητές της Τρόϊκας. Εάν καταργηθεί η οδηγία Μπολγκενστάην και ανατραπεί με αναθεώρηση η σχετική συνταγματική διάταξη, ασφαλώς και είμαι σύμφωνος να απελευθερωθούν οι θέσεις των συμβολαιογράφων κλπ. σύμφωνα με την τότε ευρύτερη συγκυρία. Οι περισσότεροι από τους συμμετέχοντες στη διαβούλευση, ελάχιστα ασχολούνται με την αμοιβή του συμβολαιογράφου (ασχολούμενοι π.χ. με τις αμοιβαίες μεταθέσεις κλπ) και οι πολλοί (ή κατά πολύ) διολισθαίνουν στην υποστήριξη ή άρνηση της «απελευθέρωσης» του επαγγέλματος, που είναι διαφορετικό ζήτημα, που φαίνεται θα εξετασθεί σύντομα από την κυβέρνηση με άλλη νομοθετική ρύθμιση. Γενικά οι παρατιθέμενες απόψεις συνιστούν ένα αλαλούμ… Eπικεντρώνω λοιπόν τις απόψεις μου αποκλειστικά στην αμοιβή και εστιάζω το ενδιαφέρον μου πρωτίστως σε αυτό το ζήτημα. Το προσχέδιο δεν καταργεί το διοικητικό προσδιορισμό της αμοιβής και άρα, δεν έχουμε ουσιαστική απελευθέρωση της αμοιβής, όπως θα το ήθελαν αυτοί που ασπάζονται την άνευ όρων οικονομική φιλελευθεροποίηση της αμοιβής, σύμφωνα με την οποία ο συμβολαιογράφος θα μπορούσε νόμιμα να συμφωνήσει καθαρή αμοιβή π.χ. 100 ΕΥΡΩ για τη σύνταξη ενός συμβολαίου αγοράς ακινήτου σε κτηματογραφημένη περιοχή, με πίστωση του τιμήματος, δανειοδότηση, διαλυτική αίρεση και δικαίωμα εξώνησης, ή, να συμφωνήσει αμοιβή 20 ΕΥΡΩ για σύνταξη δημόσιας διαθήκης με αποκλήρωση τέκνου και εγκατάσταση κληρονόμου υπό αναβλητική αίρεση κλπ. Αυτό θα είχε κάποιο νόημα αν υπήρχε δικαίωμα άρνησης, να μπορούσε π.χ. να πεί ο συμβολαιογράφος «Δε με ενδιαφέρεις ως πελάτη κύριε Ετοιμοθάνατε», ή «για να σου κάνω τη διαθήκη αυτή, θέλω 400 ΕΥΡΩ συν το ΦΠΑ». Ή, «επειδή κύριε Πελάτη καίγεσαι να έχεις ένα πληρεξούσιο στα επόμενα 50 λεπτά, θα με πληρώσεις 300 ΕΥΡΩ συν ΦΠΑ και θα σου δώσω και σχετική θεωρημένη απόδειξη»! Οι θιασώτες της άποψης ότι με απελευθέρωση των αμοιβών θα έκαναν τα συμβόλαιά τους με 10 ή 20 ΕΥΡΩ, δε γνωρίζουν ούτε τη θεωρητική, ούτε την πρακτική πλευρά (τι σημαίνει πλήρης ελευθερία αμοιβών κατά ADAM SMITH). Και εύχομαι να μην το ζήσουν. Η θεσπιζόμενη ρύθμιση διατηρεί το πλαφόν προς τα κάτω και θεσπίζει πλαφόν προς τα πάνω, στις αναλογικές πράξεις. Η κοινή γνώμη ενδιαφέρεται κυρίως για το κόστος στις συνήθεις μεταβιβαστικές πράξεις, κυρίως αγοραπωλησίες, γονικές παροχές και δωρεές. Για το εν λόγω ζήτημα είναι υπ’ όψιν του υπουργού οι απόψεις και τα επιχειρήματα θεσμικών οργάνων εκπροσώπησης των συμβολαιογράφων αλλά και άλλων εμπλεκομένων (δικηγόρων, κατασκευαστών, επιμελητηρίων, κλπ). Αλλά για εκείνους που πιστεύουν ότι η αμοιβή του συμβολαιογράφου ανεβάζει αισθητά ή απαράδεκτα το κόστος μιάς μεταβίβασης, ας μελετήσουν το εξής παράδειγμα: ‘Εστω ότι αγοράζετε τοις μετρητοίς ακίνητο σε κτηματογραφημένη περιοχή έναντι βασικού ποσού επένδυσης (τίμημα) 100.000 €. Ας ΥΠΟΘΕΣΟΥΜΕ ότι αυτό είναι το αληθινό τίμημα (!) και το δηλώνετε ως ειλικρινής φορολογούμενος διότι π.χ. είστε αστυνομικός ή εφοριακός ή βουλευτής ή υπουργός κλπ και (!) δεν θέλετε (ιδιαίτερα λόγω των ιδιοτήτων αυτών) να εξαπατήσετε το συμβολαιογράφο και το ελληνικό δημόσιο, αγράζοντας δηλαδή το ακίνητο έναντι π.χ. 170.000 € και δηλώνοντας στο συμβολαιογράφο 100.000 €. Για την ειλικρινή αξία των 100.000 € θα έχουμε τα εξής κοστολογικά στοιχεία: Φόρος = 9.888 ΕΥΡΩ. Παράσταση δικηγόρου χωρίς έλεγχο τίτλων = 730 €. Αμοιβή συμβολαιογράφου = 1.006,86 € για τον προέλεγχο τίτλων και δικαιολογητικών, για τη σύνταξη της δήλωσης ΦΜΑ και ενός φύλλου υπολογισμού αξίας, τη σύνταξη του συμβολαίου (τα περί copy – paste είναι παραμύθια της χαλιμάς), την έκδοση δύο αντιγράφων και τη σύνταξη περίληψης του συμβολαίου. Λοιπά έξοδα (ΤΑΧΔΙΚ, Τ.Ν., Τ.Α.Σ., Φ.Π.Α. κλπ) = 435,20 €. Έξοδα στο κτηματολόγιο = 676,99 €. Αρα, για να αποκτήσετε το ακίνητο δώσατε 100.000 + 9.888 + 730 + 1.006,86 + 435,20 + 676,99 = 112.737 €. Και τώρα φεύγουμε από το νομικό μέρος και πάμε στο οικονομικό σκέλος. Κόστος επένδυσης, Ποσοστιαία συμμετοχή: Τίμημα 100.000 συμμετοχή 88,70 %. Φόρος 9.888, συμμετοχή 8,77 %. Παράσταση δικηγόρου 730, συμμετοχή 0,64 %. Αμοιβή συμβολαιογράφου 1.006,86 συμμετοχή 0,89 %. Λοιπά έξοδα (όχι αμοιβή) 435,20 συμμετοχή 0,39 %. Κτηματολόγιο 676,99 συμμετοχή 0,60 %. Προσέξτε τώρα: Τα χρήματα (435,20) των λοιπών εξόδων συμβολαίου (ΤΑΧΔΙΚ, Τ.Ν. κλπ) περιέρχονται στο δημόσιο και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Τα χρήματα του κτηματολογίου (676,99) περιέρχονται και αυτά στο δημόσιο, όπως ο φόρος (9.888). Τα ταξινομούμε ξανά ως προς την ποσοστιαία συμμετοχή: Βασικό Κεφάλαιο 88,70 % Δημόσιο 9,76 % Συμβολαιογράφος 0,89 % Δικηγόρος 0,64 %. Πρώτη Ερώτηση καθαρά «πολιτικής» επενδύσεων: Εάν περιορίσουμε την αμοιβή του συμβολαιογράφου π.χ. στο 0,49 % ή στο 0,39 % (με τη νέα ρύθμιση περιορισμού της συμβολαιογραφικής αμοιβής), πόσο θα πυροδοτηθεί μια νέα επένδυση βασικού κεφαλαίου 100.000 €; Τι πιθανότητες υπάρχουν, να έχει ο Επενδυτής το Βασικό Κεφάλαιο των 100.000 € και να ματαιώσει την επένδυση επειδή δεν έχει το 0,89 % του συμβολαιογράφου; Δεύτερη ερώτηση: Παρατηρήσατε ότι το Δημόσιο απορροφά το 9,76 % του συνολικού κόστους επένδυσης; Εδώ, δεν θα κάνω σχόλιο, διότι η φορολογική επιβάρυνση δεν άπτεται του θέματος της διαβούλευσης επί των συμβολαιογραφικών αμοιβών. Επηρεάζει όμως, όπως βλέπετε (9,76%) το συνολικό κόστος. Συμπληρωματική Παρατήρηση: Αν ο αγοραστής είναι κάποιος που θέλει να αγοράσει ένα σπίτι για να στεγάσει την οικογένειά του, είναι τοποθέτηση και όχι παραγωγική επένδυση - που είναι για κάποιον που αγοράζει έκταση γής για να χτίσει βιοτεχνία ή εργοστάσιο, οπότε το τελικό συνολικό κόστος είναι τελείως διαφορετικό (μεγαλύτερο), και η συμμετοχή της αμοιβής του συμβολαιογράφου (0,89%) είναι πολύ μα παρα πολύ μικρότερη (έως αμελητέα) σε σχέση με την καταβολή προς το δημόσιο (9,76%). Βάλτε τους ειδικούς συμβούλους σας με αντικείμενο τις επενδύσεις να σκεφτούν εντατικά επ΄ αυτού. ΓΙΑ ΤΟ ΙΔΙΟ ΑΚΙΝΗΤΟ, ΙΔΙΑΣ ΑΞΙΑΣ 100.000 €, ΑΝ ΜΕΤΑΒΙΒΑΣΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΣΤΟ ΓΥΙΟ Η ΣΤΗΝ ΚΟΡΗ με γονική παροχή, δεν έχουμε καταβολή χρημάτων από τον νέο ιδιοκτήτη (τέκνο) στους γονείς και ούτε παράσταση δικηγόρων. Το συνολικό κόστος είναι κατά προσέγγιση 3.149,78 €. Ειδικώτερα, ο ενδιαφερόμενος θα πληρώσει για Φ.Π.Α. + Τ.Ν. + Τ.Α.Σ. + ΤΑΧΔΙΚ + ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ ποσό 2.174,38 € που είναι το 69,01 % των συνολικών εξόδων. Στο συμβολαιογράφο θα καταβάλει Καθαρή Αμοιβή (προ φόρου) 976,40 €, που ειναι το 30,99 % των συνολικών εξόδων. Οι «άλλοι» (τρίτοι, κατά τη δόκιμη φορολογική / οικονομική ορολογία) εισπράττουν το 69,01% από την εργασία του συμβολαιογράφου, ο συμβολαιογράφος εισπράττει το 30,99 %. Αν βρισκόταν ένας Ηρακλής πολιτικός να καθαρίσει τον Κόπρο των «τρίτων», δηλαδή τα χρήματα που χάνονται λόγω διασπάθισης δημοσίου χρήματος, λόγω διαφθοράς και λόγω τρομακτικής υπο-παραγωγικότητας του ευρύτερου δημόσιου τομέα, έ τότε, θα μπορούσε ασφαλώς το κονδύλιο δαπανών υπέρ «τρίτων» να γίνει π.χ. 1.500 €, και θα συμφωνούσα ως συμβολαιογράφος να πάρω καθαρή (προ φόρου) 500 € (αντί 976,40 €) και ο πελάτης μου να πληρώσει συνολικά 2.000 €, δηλαδή λιγώτερα κατά 1.149,78 €, και σε ποσοστό, 36,50 % λιγώτερα. Αυτό κύριε υπουργέ, με όλη την εκτίμηση που τρέφω στο πρόσωπό σας, θα αποτελούσε σθεναρή επιτυχημένη παρέμβαση με εμφανέστατα στοιχεία κοινωνικής ευαισθησίας, τόσο προς τους πολίτες που καταβάλλουν τα χρήματα, όσο και προς τους συμβολαιογράφους που διαθέτουν την εργασία. Αν με ρωτήσει κάποιος γιατί θα ήθελα να παίρνω 500 αντί 976,40 €, να η απάντησή μου: αν δαμάσετε τη διασπάθιση του δημοσίου (ιερού) χρήματος, αν δαμάσετε τη διαφθορά και αν μετατρέψετε την υπο-παραγωγικότητας του ευρύτερου δημόσιου τομέα σε υψηλή παραγωγικότητα, θα μένω ευχαριστημένος με τα 500 €, διότι θα βλέπω καλή παιδεία για τους νέους, απασχόληση για τους άνεργους, καλούς αυτοκινητόδρομους, δημόσιο σύστημα υγείας υψηλού επιπέδου, αποτελεσματική αστυνόμευση, κλπ. Για τους παραπάνω λόγους αλλά και για άλλους που τους γνωρίζετε κύριε υπουργέ και πρωθυπουργέ, οφείλουν οι ειδικοί σας σύμβουλοι να προσέξουν τα εξής: 1) Η αναλογική αμοιβή του συμβολαιογράφου μειώθηκε το καλοκαίρι του 2009, από 1,20 %, στο 1 %. Έχετε εξειδικευμένη οικονομική μελέτη που να παραθέτει με αριθμούς τα οφέλη από τη μείωση αυτή; Αν δεν την έχετε, προχωράτε εμπειρικά, ερασιτεχνικά και χωρίς το βασικό κριτήριο που θέτει η οικονομική επιστήμη και πολιτική: αναλύω το πρόβλημα, επιδιώκω τη λύση με ρύθμιση, επαληθεύω με μετρήσεις αν επιλύθηκε το πρόβλημα. 2) Έχετε εξειδικευμένη μέθοδο μέτρησης του αποτελέσματος από την τωρινή νέα ρύθμιση; Αν δεν την έχετε, προχωράτε εμπειρικά, ερασιτεχνικά και χωρίς το βασικό κριτήριο που θέτει η οικονομική επιστήμη και πολιτική: αναλύω το πρόβλημα, επιδιώκω τη λύση με ρύθμιση, επαληθεύω με μετρήσεις αν επιλύθηκε το πρόβλημα. Η μελέτη του ΙΟΒΕ είναι καλή ως εργαλείο. Έχετε μελέτη επαλήθευσης των αποτελεσμάτων από τυχόν εφαρμογή της; Με ποιο τρόπο οι συντάκτες της μελέτης εγγυώνται την επιτυχία των προβλέψεών της; Και ποιος ευθύνεται αν οι προβλέψεις δεν επαληθευτούν; Πώς θα γίνει η επαλήθευση του αποτελέσματος; Δική μου άποψη: προχωρήστε γρήγορα σε αλλαγές που αποδεδειγμένα θα έχουν κοινωνικό αποτέλεσμα. Αποφύγετε λάθη ερασιτεχνισμού (τα έχετε κάνει λόγω κακής επιλογής συμβούλων και συνεργατών). Και έχετε πάντα κατά νού: οι Επιτηρητές και διάφοροι Μελετητές, Αναλυτές κλπ δεν είναι a priori Αλάθητοι. O τίτλος τους δεν αποτελεί τεκμήριο για την ορθότητα των απόψεών τους. Αν σας παρέθετα τη σχετική τεκμηρίωση, θα ήμουν έξω από το θέμα της διαβούλευσης και το θεωρώ ανάρμοστο. Με εκτίμηση, ένας συμβολαιογράφος.