• Σχόλιο του χρήστη 'AM' | 25 Ιανουαρίου 2011, 01:59

    Η διαρκής επίκληση της οδηγίας Bolkestein, σε συνδυασμό με μία νεφελώδη άποψη περί αντισυνταγματικότητας (άνευ επικλήσεως διατάξεων του Συντάγματος), αποτελούν μία σαθρή νομικά γραμμή άμυνας, η οποία έχει συντεχνιακά υιοθετηθεί όλο το τελευταίο χρονικό διάστημα, συνιστώντας μάχη οπισθοφυλακής έναντι στο ρεύμα της απελευθέρωσης των κλειστών επαγγελμάτων. Όμως αντισυνταγματικότητα νοείται η ευθεία ή έστω παρεμπίπτουσα παραβίαση συγκεκριμένου συνταγματικού κανόνα ή ατομικού δικαιώματος και όχι οι γενικές και αόριστες αναφορές, όπως αυτές οι οποίες έχουν δει το φώς της δημοσιότητας εκ μέρους των συνδικαλιστικών φορέων και δυστυχώς και του ίδιου του Υπουργού Δικαιοσύνης. Η αναθεώρηση ωστόσο του αριθμού των Συμβολαιογράφων επ’ ουδενί λόγο θα έθιγε το καθεστώς αυτών ως Δημοσίων Λειτουργών, η δε συνδυαστική επίκληση γενικών αρχών του διοικητικού δικαίου (όπως αναλογικότητα ή ο σεβασμός των άκρων ορίων της διακριτικής ευχέρειας) αφενός θα πρέπει να τεκμηριωθούν (δεν αρκούν οι αόριστες υποθέσεις), αφετέρου ουδεμία βάση δίδουν στο θρυλούμενο συνταγματικό κώλυμα του ανοίγματος του επαγγέλματος. Άλλωστε είναι αυτονόητο ότι η όποια μεταρρύθμιση του αριθμού ή των γεωγραφικών περιορισμών, θα πρέπει να γίνει προς τη κατεύθυνση της ρυθμισμένης διεύρυνσης της επαγγελματικής βάσης, υπό όρους και προϋποθέσεις και όχι με οριζόντιου τύπου διατάξεις. Είναι καλό λοιπόν να μην δίδεται συνταγματική επίφαση σε συντεχνιακά αιτήματα και να μην ευτελίζεται η έννοια του σεβασμού του Συντάγματος, εν ονόματι και επ’ ονόματι της συντεχνιακής οπισθοφυλακής. Στο δε ευρύτερο προβληματισμό θα πρέπει άμεσα να τεθούν και τομείς οι οποίοι άπτονται της διαφάνειας του διαγωνισμού και της μεταρρύθμισης προς τη κατεύθυνση της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης.