Αρχική Ανοιγμα Κλειστών ΕπαγγελμάτωνΆρθρο 4 ΣυμβολαιογράφοιΣχόλιο του χρήστη Γιαννης Κόνσουλας | 25 Ιανουαρίου 2011, 20:31
  • Σχόλιο του χρήστη 'Γιαννης Κόνσουλας' | 25 Ιανουαρίου 2011, 20:31

    Κάποια σχόλια, στα πλαίσια της διαβούλευσης, είναι εξαιρετικά τεκμηριωμένα μεταξύ αυτών θα πρέπει να επισημάνω και να συμφωνήσω με τα σχόλια των κ.κ. Απόστολου Ρήγα (24/1/2010 23:45), Κωνσταντίνου Γεωργίου (23/1/2011 14:03) και Γιάννη Α (22/1/2011 20:31). Παράλληλα θα ήθελα να σχολιάσω τις απόψεις των κ.κ.: 1) Προς πολίτη που αγωνιά: Αναφέρεται στο σχόλιό σας πως υπάρχει η ομάδα των μεγαλοσυμβολαιογράφων που ελέγχει το συντονιστικό όργανο των Συλλόγων και λειτουργεί σύμφωνα με τα συμφέροντα τους. Γιατί δεν κατονομάζεται ποιοί είναι αυτού? Είμαι συμβολαιογράφος και θέλω να μάθω κάτι περισσότερο. 2)Προς μηχανικό (23/1/2001 16:57): ο κάθε επαγγελματίας φέρει ευθύνη για τη δουλειά του. Είναι σαφές ότι δε γνωρίζετε ούτε τη δουλειά του συμβολαιογράφου (αν κρίνει κανείς από την έκφραση-πιπίλα copy/paste)ούτε την ευθύνη των συμβολαιογραφικών πράξεων που συντάσει κάθε συμβολαιογράφος.Μη διεκδικείτε το αλάθητο και μην προβαίνεται σε υποτιμητικά σχόλια για τη δουλειά που παράγει κάθε επαγγελματίας. Καθένας έχει την ευχέρεια να επιλέξει με ποιον επαγγελματία θα συνεργαστεί. Και κάτι ακόμα που ίσως δε γνωρίζετε (γιατί από ό,τι καταλαβαίνω έχετε πλημμελή ενημέρωση): η δουλειά του συμβολαιογράφου δεν έχει να κάνει μόνο με ακίνητα ή με έργο παραγόμενο από μηχανικό. 3) Προς κ. Νίκο Θάνου: από τα σχόλιά σας προκύπτει κάποια εμπάθεια προς τους συμβολαιογράφους (δε σας αποστερεί κανείς το δικαίωμα αυτό)απλά μην είστε λαΐκιστής. Δεν προσφέρετε κάτι στη δημόσια διαβούλευση. 4) Προς Νατάσα, Αλέξη Κ., Γιαννούλη Β.: Το γεγονός ότι κάθε νομικός θέλει να γίνει δικηγόρος φυσικά συμβάλλει στον υπερκορεσμό. Δε μας επέβαλλε κανείς νομίζω να γίνουμε δικηγόροι και γνωρίζαμε από τη φοίτησή μας στη νομική για τον πληθωρισμό στο επάγγελμα. Δεν το καταλάβαμε αφού εγγραφήκαμε στον οικείο σύλλογο. Ενδεικτικά αναφέρω το διπλωματικό σώμα και τη σχολή δημόσιας διοίκησης, δύο χώρους στους οποίους μπορεί να στραφεί κανείς, αλλά δεν το κάνει γιατί παραείναι "κλειστοί" (και μάλιστα δεν αναφέρεται κανείς σ αυτό). Ως απάντηση στα σχόλια που κάνατε διαβάστε το σχόλιο της "Σοφίας" (21/1/2011 13.43). Κι εγώ δικηγόρησα σε μια μεγάλη πόλη (από την οποία και κατάγομαι)και έδωσα εξετάσεις και πέτυχα σε μία επαρχιακή πολή (πολύ μακριά από τον τόπο καταγωγής μου) χωρίς να έχω γονείς συμβολαιογράφους ή οποιαδήποτε σχέση με το επάγγελμα αυτό. Κάθησα όμως και διάβασα πολύ. Κατά συνέπεια, αν μου επιτρέπετε να σας δώσω φιλική συμβουλή, κάντε το ίδιο. Δεν είναι ακατόρθωτο να γίνει κάποιος συμβολαιογράφος. Και κάτι ακόμα: ο κάθε επαγγελματίας που κυνηγά το επάγγελμά του έχει αρκετή δουλειά και έτσι "χτίζει" τη φήμη του. Σε όποιον κοιτά την εργασία του μοιρολατρικά το μόνο που θα του απομείνει είναι να εποφθαλμιά άλλα επαγγέλματα. 5) προς κ. Ζήση Δουγαλή: Ενδεικτικά σας αναφέρω πως ένας συγγραφέας ή ένας καλλιτέχνης κάνει μια φορά μια εργασία (πχ η συγγραφή ενός βιλίου ή ηχογράφηση ενός δίσκου)και συνεχίζει να εισπράττει από τα αντίτυπα-δικαιώματα (παρόλο που πληρώθηκε εξ αρχής από τον εκδοτικό οίκο ή απο την δισκογραφική εταιρεία). Έτσι και τα αντίγραφα ενός συμβολαίου είναι αποτέλεσμα μιας εργασίας. Σκεφθείτε ότι το ίδιο κόστος -και μάλιστα προσαυξημένο με το κόστος φωτοτύπησης- είναι το κόστος των αντιγράφων από το Υποθηκοφυλάκειο ή τα κτηματολογικά γραφεία, όπου δεν υπάρχει καμία πνευματική εργασία (σε σχέση με τα εκδιδόμενα αντίγραφα). Απλά έχουν το δικαίωμα να εκδίδουν αντίγραφα από τα κατατεθειμένα σε αυτούς έγγραφα. Επειδή υπάρχει μεγάλη παραπληροφόρηση σχετικά με το επάγγελμα του συμβολαιογράφου νομίζω ότι τόσοι οι ίδοι οι συμβολαιγράφοι όσο και οι συμβολαιογραφικού σύλλογοι (ένας στην έδρα κάθε Εφετείου με εξαίρεση των περιοχή δικαιοδοσίας του Εφετείου Κοζάνης)μπορούν να παρέχουν οποιαδήποτε σχετική πληροφορία.