• Σχόλιο του χρήστη 'ΝΙΚΟΛΑΪΔΟΥ Κ.' | 21 Δεκεμβρίου 2011, 15:53

    Παρατηρείται το φαινόμενο Αστικοί συνεταιρισμοί με εμπορική ιδιότητα αλλά και κοινωνικό αντικείμενο, να είναι ουσιαστικά ανενεργοί (χωρίς να έχουν λυθεί ή πτωχεύσει) και να έχουν σημαντικές οικονομικές οφειλές προς το Δημόσιο (ΙΚΑ, Εφορία, κλπ. Σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία καλούνται οι διαχειριστές (φυσικά πρόσωπα)να αποπληρώσουν ή να ρυθμίσουν αυτές τις οφειλές με την απειλή δέσμευσης της προσωπικής τους περιουσίας. Από την άλλη, βάσει της νομοθεσίας που τους διέπει και τα καταστατικά τους, τα μέλη που κατέχουν τις συνεταιριστικές μερίδες δεσμεύονται σε εξαιρετική περίπτωση μέχρι το διπλάσιο της αξίας της κάθε μερίδας. Όταν οι οφειλές είναι πολλαπλάσιες προκύπτει σημαντικό ζήτημα κάλυψής τους. Ακόμη και εάν υπάρχει τρόπος χρηματοδότησής τους, απαιτείται ασφαλιστική και φορολογική ενημερότητα για την είσπραξή της χρηματοδότησης, οι οποίες όμως ενημερότητες για να ληφθούν απαιτούν προηγουμένως πόρους για την υπαγωγή σε ρύθμιση. Επιπλέον, πώς μπορεί να λυθεί νόμιμα ένας ανενεργός αστικός συνεταιρισμός, όταν καμία πράξη των οργάνων του δεν υπάρχει προς αυτή τη κατεύθυνση, και ούτε προβλέπεται κάτι τέτοιο από τη νομοθεσία. Πόσο μάλλον όταν ο ανενεργός συνεταιρισμός, είναι οφειλέτης ληξιπρόθεσμων χρεών προς το Δημόσιο.