• Σχόλιο του χρήστη 'ΒΑΣΙΛΗΣ ΖΩΓΡΑΦΟΣ, ΑΡΧΙΤΕΚΤΩΝ ΜΗΧ/ΚΟΣ ΕΜΠ, M.Arch., M.Sc., REV' | 26 Απριλίου 2013, 00:47

    Άρθρο 35 παρ. γ. Εφόσον ο νομοθέτης ενδιαφέρεται για την αρχή της αμοιβαιότητας, θα πρέπει να μην παραβλεφθεί το γεγονός ότι σε αναπτυγμένες χώρες του εξωτερικού η εκτιμητική αποτελεί πανεπιστημιακή σπουδή και συνεπώς για την ένταξη στο μητρώο των εκτιμητών θα πρέπει - κατ'αναλογία με τις χώρες αυτές - να απαιτείται πτυχίο ανώτατης και όχι ανώτερης σχολής. Άρθρο 35 παρ. ε. Η διετής εκτιμητική εμπειρία του ενδιαφερόμενου κρίνεται πολύ μικρή. Είναι γεγονός ότι τα κριτήρια στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν μπορεί παρά να είναι υποκειμενικά. Καθώς, όμως, δεν τίθενται άλλα, ποιοτικότερα κριτήρια, όπως λόγου χάρη ο βαθμός εμπλοκής του ενδιαφερόμενου με την εκτιμητική τη διετία αυτή (π.χ. αριθμός εκτιμήσεων που εκπονήθηκαν, συμμετοχή σε εκπαιδευτικές διαδικασίες, δημοσιεύσεις κ.λπ), ενδεχομένως ένα ασφαλέστερο ποσοτικό κριτήριο (π.χ. 4 έτη εμπειρίας αντί 2) να ήταν καλύτερο για την ορθή λειτουργία του επαγγέλματος. Άρθρο 35 παρ. στ. ββ) Η διατύπωση είναι τόσο γενική που θα μπορούσε να οδηγήσει στο εξής αποτέλεσμα: να επιτρέπει την εγγραφή στο μητρώο σε κάποιον που απλώς ασκεί νόμιμα το επάγγελμα του εκτιμητή σε κάποιο κράτος όπου τα εκτιμητικά πρότυπα είναι λιγότερο αυστηρά ή και ανύπαρκτα, αλλά είναι σε θέση να προσκομίσει ένα σχετικό πιστοποιητικό από τον αρμόδιο φορέα του κράτους του. Είναι γνωστό ότι τα εκτιμητικά πρότυπα δεν είναι παντού ίδια και οι διαδικασίες από χώρα σε χώρα μπορούν να είναι από ελαστικές έως αυστηρότατες. Ας αναλογιστούμε μόνο τι ισχύει στην Ελλάδα μέχρι και την ψήφιση του εν λόγω Νόμου... Είναι σαν ένας Έλληνας εκτιμητής με μια απλή βεβαιώση από την οικεία ΔΟΥ ότι στους κωδικούς της επαγγελματικής του δραστηριότητας συμπεριλαμβάνονται και οι εκτιμήσεις να μπορούσε να ασκήσει το επάγγελμα του πιστοποιημένου εκτιμητή στη Μεγάλη Βρετανία... Ενώ προσπαθούμε να εξασφαλίσουμε το επάγγελμα, η υποπαράγραφος αυτή αφήνει σημαντικα περιθώρια αλλοίωσης της πρόθεσης του νομοθέτη.