• Σχόλιο του χρήστη 'Λεωνίδας Μαραβέλης' | 23 Δεκεμβρίου 2009, 22:09

    νομίζω ότι είναι απαραίτητη η διάκριση μεταξύ των κεφαλαιουχικών και των προσωπικών εταιριών. Στις μεν κεφαλαιουχικές εταιρίες ο τρόπος λειτουργίας τους και οι ελεκτικοί μηχανισμοί δίδουν στο κράτος αρκετά έσοα από την άμεση και έμμεση φορολογία αυτών. Στις προσωπικές εταιρίες η όποια κατάργηση της αυτοτελούς φορολόγησης θα οηγήσει ουσιαστικά στην κατάργηση αυτών αφού ένας λόγος ύπαρξής τους είναι το φορολογικό κίνητρο. Αν καταργηθεί αυτό οι πιο πολλοί επιτηδευματίες θα προχωρήσουν στη λύση αυτών και στην έναρξη ατομικών επιχειρήσεων. Αυτό πρακτικά θα σημάνει μια ποδυνάμωση της ίδιας της οικονομίας που αυτές οι επιχειρήσεις προσφέρουν και αντί να δημιουργούνται κίνητρα για τη δημιουργία μεγαλύτερων μονάδων θα δημιουργηθούν αντικίνητρα διακοπής κάθε ανάπτυξης και θα γεμίσει η Ελλάδα από μικρά μαγαζάκια τα οποία θα επιδίδονατι σε μεγαλύτερη προσπάθεια απόκρυψης των φορολογογητέων εισοδημάτων. Οι φορολογικοί μηχανισμοί αντί να ελέγξουν μία επιχείρηση θα πρέπει να ελέγξουν δύο ή τρείς που θα ιδρυθούν από αυτή τη μία. Κατά συνέπεια είναι πανετλώς λανθασμένη η ιδέα κατάργησης του προνομιακού καθεστώτος φορολόγησης των προσωπικών εταιριών. Και μία ακόμη παρατήρηση: η ολοένα άυξηση της φορολόγησης αντίθετα με όσα ίσως εκ προοιμίου προσοκάται πάντα φέρνει το αντίθετο αποτέλεσμα. φορολογικοί συντελεστές 40% και άνω σε εισοδήματα αποτελούν λόγο απόκρυψης και φοροδιαφυγής. ένα υγιές φορολογικό σύστημα πρέπει να στηρίζεται σε λογικούς συντελεστές, οι οποίοι δεν θα δημιουργούν λόγο στον φορολογούμενο να φοροδιαφύγει απλά και μόνο γιατί δεν θα έχει κανένα απολύτως λόγο. Ένας φορολογικός συντελεστής 25% για όλους τους επιτηδευματίες με ταυτόχρονη παρακράτηση φόρου 20% είναι σύστημα που μπορεί να λειτουργήσει χωρίς κανένα κόστος και είναι βέβαιο ότι δεν θα υπάρχει κανένας απολύτως λόγος φοροδιαφυγής. Ποιος θα διανοείτο απλά και μόνο για ένα 5% να κινδυνέυει να του ρίξουν όλα τα βιβλία του... Με εκτίμηση και αναγνώριση για το γεγονός ότι δίδεται η δυαντότητα στον φορολογούμενο να εκφράσει τη γνώμη του ελπίζοντας ότι θα ακουστεί.