• Σχόλιο του χρήστη '33 χρονη' | 24 Οκτωβρίου 2013, 18:40

    Είμαι 33 ετών, άνεργη (εγγεγραμμένη στον ΟΑΕΔ εδώ και 8 μήνες). Ο σύζυγός μου (υπάλληλος) με τις μειώσεις έχει φτάσει τα 7.200 ευρώ το χρόνο καθαρά. Έχω κληρονομήσει από τον πατέρα μου, που πέθανε το 2003, ένα οικόπεδο (εντός οικισμού) πέντε στρεμμάτων, στην Άνω Γατζέα Ν. Μαγνησίας. Εκεί τα οικόπεδα, έχουν εμπορική και πραγματική αξία αγρών (πρόκειται για ορεινό-μη τουριστικό χωριό, όπως πολλά άλλα στην Ελλάδα), δηλαδή αντιμετωπίζονται ως χωράφια. Όταν έχασα τον πατέρα μου, με τιμωρήσατε επιπλέον και εσείς τότε με φόρο κληρονομιάς –σε ηλικία 23 ετών φοιτήτρια-, καθώς τότε τα αφορολόγητα όρια ήταν γελοία (6.500.000 δρχ/ 19.000,00 ευρώ, ενώ σήμερα είναι 150.000,00 ευρώ .... προς το παρόν). Βάσει του σχεδίου νόμου, με αντικειμενική αξία 24,00 ευρώ /τ.μ. στην περιοχή, θα μου επιβάλλετε φόρο 1.500,00 ευρώ, κάθε χρόνο !!!! Ακόμη και αν βρω να το πουλήσω, τα χρήματα που θα πάρω, θα σας τα χρωστάω από τους φόρους που θα έχουν προκύψει μέχρι να βρω αγοραστή. Εμείς ήδη ζούμε οριακά, παιδιά δε σκεφτόμαστε να κάνουμε γιατί δε θα μπορούμε να τα ζήσουμε, μας φορολογείτε για το εισόδημα άνω των 5.000 ευρώ του συζύγου μου, και αξιώνετε και επιπλέον φόρο για ένα ακίνητο, που δεν μου αποφέρει κανένα εισόδημα. Είναι δυνατό να ζήσουμε, και να πληρώνουμε και τους φόρους που σκέφτεστε κάθε φορά; Νομίζω είναι λογικό να διευρυνθούν τα άτομα που θα απαλλάσσονται από το φόρο εντελώς, και να εξορθολογιστούν οι φόροι σε οικόπεδα περιοχών που δεν έχουν πραγματική αξία, με βάση την πραγματικότητα και όχι φανταστικά σενάρια.