• Σχόλιο του χρήστη 'Βασίλης Μασσέλος' | 29 Οκτωβρίου 2013, 21:26

    1) Η "λογική" του φόρου είναι παρωχημένη, υφεσιακή και, σε αυτή τη φάση οικονομικά και κοινωνικά καταστροφική. Τα αναμενόμενα έσοδα (με "εισπραξιμότητα" +/-75%) αντιστοιχούν στην επιχορήγηση του κράτους προς τους ΟΤΑ. Η πλήρης κατάργηση της κρατικής επιχορήγησης στους ΟΤΑ και η εξουσιοδότησή τους να επιβάλλουν όποιο ποσό θέλουν μέσω των δημοτικών τελών στους δημότες τους θα βελτιώσει τις υπηρεσίες των Δήμων, θα μειώσει σημαντικά το κόστος και θα αυξήσει την ανταποδοτικότητα χάρη στην αυξημένη λογοδοσία και στην στενότερη σύνδεση (γεωγραφικά, χρονικά, οικονομικά και λογικά) επιβάρυνσης-υπηρεσίας. Με το παρόν σχέδιο ένα πολύ μεγάλος μέρος του φόρου θα πάει χαμένο στο δαιδαλώδες, διεφθαρμένο και αναποτελεσματικό κράτος το οποίο κατανέμει λίαν ανορθολογικά τα όποια έσοδα. 2) Ο φόρος στην πραγματικότητα δημεύει την περιουσία των Ελλήνων υπέρ του κράτους αφού είναι πλήρως αποσυνδεδεμένος από το εισόδημα. Διεθνώς οι φόροι στην περιουσία, πέρα των άμεσα ανταποδοτικών δημοτικών τελών (ας πούμε τα "κοινόχρηστα" του ακινήτου σε επίπεδο Δήμου) εφαρμόζονται σε κατόχους με πολύ υψηλό εισόδημα ή ως αντικίνητρο για την μη οικονομική αξιοποίηση της περιουσίας (με πολύ χαμηλό όμως συντελεστή). Στην προκειμένη περίπτωση πρόκειται για καθαρή ληστεία. 3) Όταν σήμερα η εκτιμώμενη εισπραξιμότητα είναι περί το 75% για το 2014 το ποσοστό θα είναι κατά πολύ μειωμένο το 2015 κ.ο.κ. Κρίνοντας από την μείωση των καταθέσεων κατά τον μήνα Σεπτέμβριο είναι προφανές ότι οι σημερινοί, εξίσου άθλιοι, φόροι στην περιουσία πληρώνονται κυρίως από τις αποταμιεύσεις. Δεδομένου ότι οι αποταμιεύσεις είναι πεπερασμένες και από την αρχή της κρίσης βαίνουν μειούμενες ο φόρος αυτός δεν είναι μεσοπρόθεσμα βιώσιμος, η δε αδικία του (αναλογία όσων πληρώνουν και όσων δεν πληρώνουν) θα αυξάνεται συνεχώς. 4) Η μετατροπή του "προσωρινού" φόρου σε μόνιμο θα δώσει την χαριστική βολή στην αγορά ακινήτων η οποία έχει σχεδόν καταρρεύσει. Αποτέλεσμα είναι η ακόμη μεγαλύτερη μείωση της εμπορικής αξίας των ακινήτων και κατά συνέπεια της διασφαλιστικής τους αξίας από την οποία εξαρτάται η βιωσιμότητα του τραπεζικού συστήματος αλλά και της οικονομίας γενικότερα. 5) Όταν πρακτικά ο ιδιωτικός τομέας μετά 1.500.000 ανέργους ο όποιος φόρος στην ακίνητη περιουσία των εταιρειών είναι καταστροφικός α) γιατί αυξάνει σημαντικά το κόστος του προϊόντος και μειώνει την ανταγωνιστικότητα των Ελληνικών επιχειρήσεων διεθνώς β) γιατί ως στοιχείο κόστους επιβαρύνει τελικά τον καταναλωτή και γ) γιατί επιβάλλεται, ασχέτως κερδών (η δικλείδα ασφαλείας του νόμου είναι αστεία) σε -λαβωμένες μετά από 4 χρόνια ύφεσης- εταιρείες. Η 6) Ο φόρος δεν είναι απαίτηση της τρόικας η οποία δε νομίζω ότι θα είχει αντίρηση εάν καταργείτο πλήρως και δινόταν η ευχέρεια επιβολής του σε επίπεδο δήμου με ταυτόχρονη διακοπή της κρατικής επιχορήγησης στους ΟΤΑ. Είναι απαίτηση του πελατειακού διεφθαρμένου κράτους η οποία θα εκμηδενίσει την αξία των τεράστιων θυσιών των Ελλήνων κατά την τελευταία τετραετία.