• Σχόλιο του χρήστη 'Ευαγγελία Πάππου' | 29 Απριλίου 2014, 13:21

    Πρέπει να υπάρξει ειδική μέριμνα γι αυτούς που δεν είναι καταπατητές υπό την έννοια του παρόντος νόμου, αλλά είναι θύματα των διαχρονικών προβλημάτων της Ελληνικής Δημόσιας Διοίκησης. Συγκεκριμένα υπάρχουν πολλές περιπτώσεις ειδικά στα Δωδεκάνησα, όπου υφίσταται Κτηματολόγιο από την εποχή της Ιταλοκρατίας και στο οποίο οι αναγραφόμενες εγγραφές μετά από διαταγή του Κτηματολογικού Δικαστή δημιουργούν μετά τριετία τίτλο μη επιδεχόμενο ακυρότητας ως προς τον καλόπιστο αγοραστή. Παρ όλαυτά προ 2 ετών περίπου το Δημόσιο ανακάλυψε ότι εμείς που αγοράσαμε πριν 10-15 χρόνια μια έκταση μετά από έλεγχο στα Κτηματολογικά βιβλία όπου ως ιδιοκτήτης αναγραφόταν ο τότε πωλητής, και εν συνεχεία ανεγείραμε σπίτια ή επιχειρήσεις, ήλθε προ 2τών το Δημόσιο και διεκδικεί τις εκτάσεις αυτές. Εμείς δεν είμαστε καταπατητές, είμαστε καλόπιστοι αγοραστές που πρέπει το Δημόσιο να αναλάβει την ευθύνη της ολιγωρίας του. Χτίσαμε σπίτια, βάλαμε υποθήκες στις τράπεζες και έρχεται το Δημόσιο προ διετίας και μας ζητά και τα σπίτια. Εμείς πληρώσαμε φόρους μεταβίβασης, άλλοι έχουν φτιάξει επιχειρήσεις, άλλοι τα μεταβίβασαν στα παιδιά τους. Αυτή η κατηγορία πρέπει να τύχει ιδιαίτερης μεταχείρισης και να διακανονιστεί συμβιβαστικά και όχι να πάει σε μακροχρόνιους δικαστικούς αγώνες οι οποίοι είναι αμφίβολης εξέλιξης ειδικά για το δημόσιο, που απλά μας δημιουργεί προβλήματα διότι οι τράπεζες θέλουν νέες υποθήκες σε άλλα ακίνητα. Προτείνουμε να γίνει πρόβλεψη για κατόχους πριν 10 ή 15 χρόνια από σήμερα, και να αναφέρεται ότι στα ακίνητα αυτά υπάρχει ανέγερση κτισμάτων τουλάχιστον προ 5ετίας ανεξαρτήτως έκτασης και μετά την αποπεράτωση το δημόσιο τα διεκδικεί. Στις περιπτώσεις αυτές να καταβάλλεται το 50% της αντικειμενικής αξίας η οποία σήμερα είναι υψηλότερη από την πραγματική. Απορώ γιατί πολλοί ξενοδόχοι και άλλοι επιχειρηματίες που έπαθαν το ίδιο δεν έχουν κάνει μέχρι τώρα παρατηρήσεις. Το θέμα είναι απίστευτα άδικο για μας τους καλόπιστους αγοραστές.