Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Α. Λαχανοπουλος' | 5 Οκτωβρίου 2014, 23:52

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Τελικά,ποιός είναι ο αληθινός σκοπός του νομοσχεδίου; Η εξυπηρέτηση του συναλλασόμενου; Που θα εξαρτάται από τις Τράπεζες, θα βασίζεται σ' αυτές για να πετύχει την χρονική προτεραιότητα της αίτησής του, θα ταλαιπωρείται στη διαδρομή Τράπεζα - Υποθηκοφυλακείο (και καλά αν είναι και τα δυο στο ίδιο μέρος, αν όμως όχι, τι γίνεται;)Μάλλον όχι, αν σκεφτεί κανείς ότι πέρα από την ταλαιπωρία, ο συναλλασσόμενος θα υποστεί και την προς τα άνω στρογγυλοποίηση των ποσών που θα πρέπει να καταβάλλει. Το μόνο κέρδος του θα είναι ότι γλυτώνει την επικόλληση χαρτοσήμου. Η διαφάνεια τόσο στην καταβολή από τον πολίτη όσο και στην εκκαθάριση από τον Υποθηκοφύλακα; Εδώ, έχουμε ένα θετικό, ότι συγκεντρώνονται όλες (όλες;) οι επιμέρους απαλλαγές και ρυθμίσεις σε μιά διάταξη νόμου (αν και όχι τόσο επιτυχώς, ούτε δημοσιονομικά ουδέτερα, αφού π.χ. το Δημόσιο και οι εξομοιούμενοι με αυτό φορείς από τα μειωμένα δικαιώματα πάνε σε πλήρη απαλλαγή, ενώ ο συλλήβδην χαρακτηρισμός των καταβαλλομένων ποσών ως τέλη, οδηγεί σε απαλλαγή από τον ΦΠΑ), που δεν ξέρουμε για πόσο χρόνο θα ισχύσει, ή αν ξαναρχίσει η φάμπρικα των ειδικών ρυθμίσεων για συγκεκριμένες περιπτώσεις. Τέλος πάντων το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα θα μπορούσε να επιτευχθεί με μόνη τη μηχανοργάνωση των ταμείων των Υποθ/κείων, χωρίς όλη αυτή την αναστάτωση. Η συρρίκνωση του δημόσιου τομέα; Μα εδώ γίνεται έμμεση εμμισθοποίηση των άμισθων υποθηκοφυλάκων, παρά τα όσα θεωρητικώς γράφει η εισηγητική έκθεση. Διότι το σχήμα "ελέυθερος επαγγελματίας που εισπράττει την αμοιβή του δια του κράτους, την οποία αμοιβή μάλιστα ο νόμος χαρακτηρίζει"τέλος", απασχολεί προσωπικό, του οποίου προσωπικού όμως η υπηρεσιακή κατάσταση τελεί υπό κρατικό έλεγχο, και ο οποίος, έχει προσωπική αστική και ποινική ευθύνη για τα όσα πράττει κατά την άσκηση των καθηκόντων του", είναι απλώς πλέγμα αντιφάσεων. Η υπεράσπιση των συμφερόντων του προσωπικού των υποθηκοφυλακείων; Που θα πρέπει να πληρώνονται από κάποιον που θα περιμένει να πάρει κυριος οιδε πότε το αντίτιμο της εργασίας του, από τον "θεματοφύλακα - Δημόσιο" που θα το διακρατεί; Η νομοτεχνική βελτίωση του υφιστάμενου καθεστώτος; Με ρυθμίσεις-πλαίσια και διαδοχικές νομοθετικές εξουσιοδοτήσεις, αμφίβολης συνταγματικότητας και βεβαιωμένης νομοτεχνικής ανεπάρκειας; Η τελικα, το ζητούμενο είναι να εισπράττονται τάχιστα από το Δημόσιο τα δικαιώματα του ιδίου και τρίτων για να καλύπτουν λογιστικά τις τρύπες των δημοσίων οικονομικών; Τότε όμως τα μεγάλα λόγια της εισηγητικής έκθεσης περιττεύουν (και η διαβούλευση επίσης). Το σχέδιο νόμου έχει κάποια θετικά σημεία - περισσότερο ως δηλούμενη πρόθεση παρά ως επιτυγχανόμενη ρύθμιση: Την απλούστευση του υπολογισμού των δικαιωμάτων που καταβάλλονται στα υποθηκοφυλακεία και την ορθολογικότερη οργάνωση του λογιστικού μέρους των τελευταίων. Ας δουλευτούν αυτά από μια αντιπροσωπευτική ομάδα εργασίας, μέλη της οποίας να είναι άνθρωποι που ξέρουν τον τομέα αυτό και τα προβλήματά του και να οδηγηθούμε σε μια νόμιμη και λειτουργική λύση. Γιατί το σχέδιο νόμου που υποβλήθηκε δεν εξασφαλίζει ούτε το ένα ούτε το άλλο.