• Σχόλιο του χρήστη 'ΝΙΚΟΣ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ' | 13 Μαρτίου 2015, 09:22

    Θεωρώ ότι ο όρος ότι στη ρύθμιση "υπάγονται υποχρεωτικά το σύνολο των ληξιπρόθεσμων οφειλών ..." καθιστά δυσβάστακτ, έως και ανεφάρμοστη, την εφαρμογή του νόμου. Υπάρχουν πολίτες οι οποίοι έχουν οφειλές από πολλές πηγές και διώκονται για ορισμένες από αυτές. Η ρύθμιση του συνόλου των οφειλών τούς είναι ανέφικτη λόγω του υπέρογκου ποσού που καλούνται να πληρώσουν. Θα ήταν πολύ καλύτερο αν δινόταν η δυνατότητα ρύθμισης κατ' επιλογήν οφειλών. Επίσης, λίαν σημαντικό είναι το να παρέχεται μια δικλείδα ασφαλείας για τον πολίτη, τέτοια ώστε οι δόσεις των ρυθμίσεών του να σχετίζονται με το πραγματικό του εισόδημα, δηλαδή να μην υπερβαίνουν ένα ποσοστό του εισοδήματος, όπως εξάλλου είχε εξαγγελθεί προεκλογικά. Επίσης, δεν ξέρω τι γίνεται στην εξής περίπτωση. Υπάρχουν πολίτες οι οποίοι έχουν προσωπικά χρέη στο δημόσιο, αλλά διώκονται και για χρέη που προκύπτουν από τη συμμετοχή τους σε εταιρείες, ως ομόρρυθμοι εταίροι. Στην περίπτωση αυτή, η εφορία στέλνει σημειώματα που αναφέρουν το σύνολο της οφειλής της εταιρείας, ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΤΑΙΡΟ. Τι ακριβώς θα ρυθμίσουν αυτοί οι εταίροι; Το σύνολο της οφειλής; (Με αποτέλεσμα η εφορία να εισπράξει εις πολλαπλούν το χρέος, μία φορά από κάθε εταίρο;). Τέλος, ας πάψει επιτέλους η ισχύουσα επίσημη και "νόμιμη" τοκογλυφία εκ μέρους του κράτους. Δεν είναι δυνατόν ένα χρέος των 10.000, π.χ., να έχει γίνει 20.000 από τις προσαυξήσεις, μέσα σε 3-4 χρόνια.