• Σχόλιο του χρήστη 'ΑΡΓΥΡΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ ΙΑΤΡΟΣ' | 13 Μαρτίου 2015, 19:38

    Με το άρθρο 4 : Αν κάποιος έχει προσφύγει στα Διοικητικά Δικαστήρια για ήδη βεβαιωμένες οφειλές, που έχουν καταστεί ήδη ληξιπρόθεσμες και βρίσκεται εν αναμονή εκδίκασης της προσφυγής του, αυτός, για να ενταχθεί στη ρύθμιση, πρέπει να παραιτηθεί της προσφυγής του; Αν αυτό ισχύει, είναι άδικο και εκβιαστικό εκ μέρους της διοίκησης και θα καταπέσει σε ενδεχόμενη προσβολή του διατάγματος στο ΣΤΕ, γιατί στερείται ο πολίτης το δικαίωμά του να υποστηρίξει το δίκιο του, που για να έχει προσφύγει πιστεύει ότι έχει. Αν αυτό δεν ισχύει, καλώς, αν όμως έτσι εννοείται στο σχέδιο νόμου, το ορθό και δίκαιο είναι να δοθεί και σε αυτόν το δικαίωμα ένταξης, χωρίς να παραιτηθεί των ενδίκων μέσων του, και εάν κερδίσει την προσφυγή του να του επιστραφεί το ποσόν που θα έχει καταβάλει μέχρι τότε, αν δε απορριφθεί η προσφυγή του, να συνεχίζει κανονικά τις δόσεις του. Έτσι το κράτος αρχίζει να εισπράττει από τον εντασσόμενο και ο πολίτης δεν αδικείται. Στο άρθρο 4 λοιπόν πρέπει να μπεί παράγραφος: " Βεβαιωμένες και ληξιπρόθεσμες οφειλές που εκκρεμούν, είτε ενώπιον της Επιτροπής Επίλυσης Διαφορών, είτε ενώπιον της Δικαιοσύνης δύνανται να ενταχθούν στη ρύθμιση, χωρίς παραίτηση του οφειλέτη από το ένδικο μέσον".