• Σχόλιο του χρήστη 'Στέργιος' | 15 Μαρτίου 2015, 22:29

    Όσον αφορά την ρύθμιση τίθεται ένα ΕΡΩΤΗΜΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΌ ΠΙΟ ΠΟΣΟ ΘΑ ΜΠΕΙ ΣΤΗΝ ΡΥΘΜΙΣΗ (ΓΙΑ ΟΦΕΙΛΕΤΕΣ ΟΑΕΕ Η ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΤΑΜΕΙΩΝ); Θα μπει στην ρύθμιση το ποσό της περίθαλψης τα χρόνια που η παροχή αυτή δεν μας παρέχονταν; Και τι θα γίνει για τις ήδη πληρωμένες τεράστιες προσαυξήσεις που τις χρεωθήκαμε τα προηγούμενα χρόνια μετά από ρυθμίσεις που ενταχθήκαμε και μας αναγκάσανε να τις πληρώσουμε αφήνοντας τις εισφορές ακάλυπτες. Αν λοιπόν εγώ κάνω μια ρύθμιση αύριο σημαίνει ότι αποδέχομαι το ποσό που μου έχει χρεωθεί και ότι παραιτούμε των διεκδικήσεων, μέχρι ίσως να έρθει η επόμενη κυβέρνηση που δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο θα μας τάξει. Από την άλλη η ρύθμιση που προτείνεται δεν υπάρχει περίπτωση να προχωρήσει γιατί όπως ανέφεραν και πολλοί άλλοι το πρόβλημα είναι η ΕΙΣΦΟΡΑ, και για να πληρωθεί η εισφορά δεν πρέπει να χρωστάς. Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ Σήμερα δίνεται στην κυβέρνηση η δυνατότητα να ανακουφίσει αρκετό κόσμο και μάλιστα ενεργό εργασιακά, από δυσβάσταχτα χρέη χωρίς να τα χαρίσει (πράγμα που θα προκαλούσε όσους πληρώνουν κανονικά τις υποχρεώσεις τους), ή να επιβαρύνει το προϋπολογισμό του κράτους ή των ταμείων. Τι μπορεί να κάνει; Η κυβέρνηση, σ’ αυτούς που δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις εισφορές τους (ΟΑΕΕ), άρα οφείλουν, μπορεί Α) να τους κατεβάσει υποχρεωτικά κατηγορία, από την αρχή της κρίσης, 2009 έως σήμερα (ανάλογα με την οφειλή ή με εισοδηματικά κριτήρια) Β) να αφαιρέσει από τις εισφορές το ποσό της περίθαλψης για τα έτη εκείνα όπου η συγκεκριμένη υπηρεσία δεν παρέχονταν (δεν είχαν πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας) Γ) να αφαιρέσει τις τεράστιες προσαυξήσεις (για το διάστημα 2009-2015) που είναι παράλογες, ίσως και παράνομες, με μικρότερες (αφού πρώτα αφαιρεθούν τα ποσά που προκύπτουν από την Α και Β περίπτωση). Στη συνέχεια ΤΟ ΠΟΣΟ ΠΟΥ ΘΑ ΠΡΟΚΥΠΤΕΙ ΣΑΝ ΟΦΕΙΛΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΠΑΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΡΥΘΜΙΣΗ. Αυτός που θέλει να μπει στη παραπάνω διαδικασία μπορεί να τεθεί σαν κριτήριο να έχει πληρώσει την τελευταία του εισφορά, ώστε να εισπράξουν και τα ταμεία κάτι. ΤΙ ΠΕΤΥΧΑΙΝΟΥΜΕ; 1)να μην αδικείται ο ΑΣΦΑΛΙΣΜΕΝΟΣ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΕΝΤΑΞΕΙ ΣΤΙΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ του (η μείωση της κατηγορίας για κάποια έτη επηρεάζει αποκλειστικά την σύνταξη του ασφαλισμένου που μπαίνει στην διαδικασία αυτή), η περίθαλψη και οι προσαυξήσεις είναι μια αδικία που δεν επιβαρύνει όσους ήταν εντάξει με τις υποχρεώσεις τους. 2)το ΚΡΑΤΟΣ δεν χάνει στην ουσία τίποτα διότι τα παραπάνω χρήματα δεν είναι δικά του, είναι χρήματα των ασφαλισμένων. Επίσης ούτε το ΤΑΜΕΙΟ χάνει αφού θα δώσει μικρότερη σύνταξη στον ασφαλισμένο. Όσο για την περίθαλψη ούτε την παρείχε ούτε την χρεώθηκε. 3) το βασικότερο: Πετυχαίνουμε να έχουμε ένα ενεργό εργασιακά πολίτη που ενώ έχει ένα χρέος από 5000-15000 ευρώ ή και παραπάνω, να φτάνει να χρωστάει ελάχιστα ή και καθόλου, άρα να μπορεί να ανταποκριθεί καλύτερα στις νέες εισφορές και στους φόρους του κράτους, αλλά και να καταφέρει να διατηρήσει αυτή την θέση εργασίας που τόσο έχουμε ανάγκη σήμερα. Σίγουρα για να μην φτάσουμε πάλι στα ίδια πρέπει η κυβέρνηση να ξαναδεί το ύψος των εισφορών που πραγματικά για την εποχή που διανύουμε είναι εξωπραγματικές και είναι ο λόγος που φτάσαμε κάποιοι ως εδώ.