• Σχόλιο του χρήστη 'EYTYXIA' | 29 Μαΐου 2015, 14:51

    Ασφαλώς και είναι άδικη και αδικαιολόγητη η φορολόγηση καταθέσεων στο εξωτερικό με 15% έναντι 30% των καταθέσεων στην Ελλάδα. Η αδικία αυτή, γίνεται περισσότερο κατανοητή και εξώφθαλμη όταν πληροφορηθούν όλοι οι πολίτες, τον τρόπο με τον οποίο γίνονται σήμερα οι έλεγχοι από τις δυάφορες ελεγκτικές αρχές επί των καταθέσεων των Ελλήνων στους τραπεζικούς τους λογαριασμούς, ήτοι : 1. Οι έλεγχοι ξεκινούν από το 2000 και εντεύθεν και αφορούν σε επάυξηση περιουσίας μέσω των καταθέσεων, έστω και αν αυτές σήμερα δεν υφίστανται. Με άλλα λόγια δεν επιβάλλεται φόρος μόνο επί υφιστάμενων καταθέσεων, αλλά και επί εκείνων που δεν υφίστανται μεν αλλά απλώς κινήθηκαν (πέρασαν)έστω και στιγμιαία από τον τραπεζικό λογαριασμό και δεν άλλαξαν ποτέ μορφή (δεν έγιναν δηλαδή αυτοκίνητο, σπίτι, οικόπεδο, χρυσός κ.α.) 2. Το βάρος της απόδειξης, το οποίο έφερε πάντοτε η φορολογική αρχή, τώρα το φέρει ο ίδιος ο φορολογούμενος και μάλιστα αναδρομικά (και παράνομα), γιατί ο νόμος 3888/2010, που το επέβαλε, τέθηκε σε ισχύ από 30.09.2010 και μετά. 3. Εάν ο φορολογούμενος, ο οποίος δεν είχε καμία νόμιμη υποχρέωση να κρατάει στοιχεία και βιβλία προκειμένου να αποδεικνύει την κάθε του συναλλαγή, αδυνατεί να δώσει στοιχεία η να θυμηθεί σε βάθος 15ετίας την κάθε κατάθεση χωριστά, που ο ίδιος έκανε στον τραπεζικό του λογαριασμό, τότε αυτή θεωρείται πρωτογεννής (πρόκειται για νεολογισμό που δεν προβλέπεται σε καμία διάταξη νόμου))και φορολογείται με τον ισχύοντα τότε συντελεστή και του επιβάλλονται επί του ποσού αυτού πρόστιμα και προσαυξήσεις. 4. Με βάση την παραπάνω παράλοφη τεχνική ελέγχου όλες οι καταθέσεις στον λογαριασμό αθροίζονται (οι αναλήψεις δεν λαμβάνονυαι υπ' όψιν) και αν αυτές υπερβαίνουν το ύψος του δηλωθέντος εισοδήματος υπόκεινται σε φορολόγηση. Δηλαδή ο φορολογούμενος, δεν έχει, κατά τις ελεγκτικές αρχές, το δικαίωμα να κάνει ανάληψη ενός ποσού από το λογαριασμό του, να μην το χρησιμοποιήσει για κάποιο λόγο και ύστερα να το επανακαταθέσει, χωρίς να κινδυνεύει, αυτό το ποσό να θεωρηθεί εισόδημα, ούτε μπορεί να έχει χρήματα στο σπίτι του και να τα καταθέτει στο λογαριασμό του, όποτε αυτός θελήσει, παρόλο που δεν απαγορεύεται η φύλαξη χρημάτων στο σπίτι. Δεν μπορεί τέλος να δανείζει μέλη της οικογένειάς του ή φίλους του. Και με όλα αυτά τα καμώματα αξιώνουν να στέρξουν οι πολίτες να συμβιβαστούν με τις φορολογικές αρχές κατβάλλοντας μάλιστα και 30% επί των ιδίων φορολογημένων χρημάτων τους επειδή, σύμφωνα με όσα εκτέθεικαν, αδυνατούν να αποδείξουν ότι δεν είναι ελέφαντες ...