• Σχόλιο του χρήστη 'ΧΡΙΣΤΊΝΑ' | 31 Μαΐου 2015, 16:04

    Πολύ εντυπωσιακό η διαβούλευση να είναι για 4 μέρες το 3ημερο του Αγίου Πνεύματος. Για ακόμα μια φορά δε λαμβάνεται υπ όψιν η φύση της εργασίας (που δεν είναι για όλους η ίδια), οι θέσεις ευθύνης ( ο διοικητικος και ο μηχανικός ή ο οδηγός που απλά σε μεταφέρει στον τόπο μετάβασης δεν έχουν την ίδια ευθύνη), τα λεφτά που ξοδευουμε από την τσέπη μας στις εκτός έδρας μετακινήσεις (πληρωμή οριοδεικτων κτλ), ο βαθμός επικινδυνοτητας που αυξάνεται με το πλήθος των ταξιδιών και όταν μάλιστα ο τόπος μετάβασης είναι τέρμα θεού ( αγκαλιά με κυνηγοσκυλα,φίδια, αρκούδες) που αν κάτι τύχει δε σε σώζει κανείς. Όλα αυτά δεν πληρώνονται από τον πενιχρο μισθό μας ( αξίζει να αναφέρουμε ότι από το 2011 κανένας υπάλληλος δεν έχει αλλάξει μισθολογικο κλιμάκιο επειδή δεν υπήρξε ποτέ διευκρινίστικη εγκύκλιος και περιμένουμε). Τα κρατικά οχήματα δεν υπάρχει περίπτωση να καλύψουν τις ανάγκες για αυτοψιες κλπ διότι είναι ελάχιστα, ούτε τη βενζίνη που απαιτείται δε θα μπορούν να εξασφαλισουν. Στην πραγματικότητα καταργούνται οι αυτοψιες και οι εργασίες υπαίθρου, έτσι θα βοηθήσουμε τον πρωτογενη τομέα; Μετά οι πολίτες θα διαμαρτυρονται με το δίκιο τους ότι δεν προχωράει τίποτα. Γιατί πείτε μου ποιος μηχανικός θα βάζει το κεφάλι του στον τουρβα για 3και 60, αφού τα ίδια λεφτά θα βγάζει και στη ζέστη του γραφείου, χωρίς πολλές πολλές ευθύνες. Θα ήταν πολύ πιο τίμιο να μιλούσαν για την κατάργηση της ημερήσιας αποζημιωσης από το περιπαιχτικο εξορθολογισμος δαπανών κλπ.Στην πραγματικότητα κανείς δε θα παίρνει τίποτα γιατί τα χιλιόμετρα δεν τα πιάνει κανείς. Τα χιλιόμετρα που διανύουμε στην πραγματικότητα είναι πολύ περισσότερα από αυτά που γράφαμε μέχρι σήμερα στις κινήσεις μας,γιατί οι περισσότεροι δεν πηγαίνουμε από τη βάση μας στο κέντρο του εκάστοτε χωριού, αλλά στα γειτονικα κορφοβουνια πολλά χιλιόμετρα παραπάνω και μάλιστα σε δρόμους κακοτραχηλους που το μόνο που μπορεί να συναντήσεις είναι ίσως κάποιες κατσίκες ( αν μπορούν και αυτές να τους περπατησουν.) Οι συνάδελφοι μου και εγώ είχαμε ένα όραμα να βοηθήσουμε πάση θυσία την Υπηρεσία μας να προχωράει και να εξελίσσεται με προσωπική κούραση και προσπάθεια. κατά γενική ομολογία το καταφερνουμε καθημερινά αλλά για ακόμα μια φορά απογοητευομαστε γιατί οι προσπάθειες μας δεν ανταμοιβονται και μας σπρώχνετε στην καλύτερη των περιπτώσεων στην αδιαφορία.