• Σχόλιο του χρήστη 'ΣΑΒΒΑΣ' | 2 Ιουνίου 2015, 11:28

    Πως είναι δυνατόν να ζητείται από υπαλλήλους οι οποίοι σχεδόν υποχρεωτικά θέτουν στην διάθεση της υπηρεσίας τους το προσωπικό τους όχημα να μη λαμβάνουν καμία αποζημίωση (πέραν της χιλιομετρικής που δεν καλύπτει ούτε το ήμισυ του λειτουργικού κόστους των οχημάτων μας). Σας παραθέτω το παρακάτω παράδειγμα : -Γεωπόνος κινείται σε απόσταση 140 χιλιομέτρων για να πραγματοποιήσει ελέγχους σε τουλάχιστον 5-6 διαφορετικές υποθέσεις(αφού λόγω των μειωμένων κινήσεων αλλά και των ασύμφορων μετακινήσεων γίνεται προσπάθεια συμπύκνωσής τους). Αρά απαιτείται ένα τετράωρο περίπου στο δρόμο (σε άθλιο οδικό δίκτυο) και ένα τετράωρο (στην καλύτερη περίπτωση) να μπαίνεις και να βγαίνεις από αγροτικά αυτοκίνητα (με 80χρονους οδηγούς) και να περιφέρεσαι σε επικίνδυνους αγροτικούς δρόμους ώστε να πραγματοποιείς αυτοψίες σε αγροτεμάχια τα οποία πολλές φορές δεν έχουν πρόσβαση τα οχήματα. Μια τέτοια μετακίνηση απαιτεί επιστροφή στην έδρα τουλάχιστον 2 ώρες μετά την λήξη του κανονικού ωραρίου δεδομένου ότι η αναχώρηση από το γραφείο γίνεται 2 ώρες μετά την προσέλευση(ώστε να ρυθμιστούν επείγοντα θέματα του γραφείου). Ο υπερωριακός χρόνος των 2 ωρών βεβαίως και δεν πληρώνεται, για ενδεχόμενο ατύχημα σε αγροτικό αυτοκίνητο βεβαίως και δεν καλύπτεται, για ενδεχόμενο ατύχημα με το αυτοκίνητο σου πληρώνεις την ασφάλεια, για ενδεχόμενη μηχανική βλάβη πληρώνεις τον μηχανικό, ενώ για τα καύσιμα με τα σημερινά δεδομένα θα λάβεις 42 ευρώ μετά από 2 μήνες (στην καλύτερη των περιπτώσεων) όταν με τα παλιάς τεχνολογίας αυτοκίνητα που έχουμε (το δικό μου είναι 18 ετών) καταναλώνουμε για τέτοιες αποστάσεις 32 περίπου λίτρα δηλαδή (32*1,6) 52 ευρώ περίπου. Εγώ προσωπικά θα ήθελα να απαλλαγώ από αυτές τις μετακινήσεις διότι το αυτοκίνητο μου έχει τα τριπλάσια χιλιόμετρα από ότι θα είχα για προσωπική χρήση, με ότι αυτό συνεπάγεται (υπέρογκο κόστος συντήρησης, εκμηδένιση αγοραστικής αξίας).