• Σχόλιο του χρήστη 'Απόστολος' | 2 Ιουνίου 2015, 11:20

    Είμαι τοπογράφος μηχανικός σε Υπηρεσία στον τομέα του Πολιτισμού. Tο σχέδιο νόμου που αφορά στον "εξορθολογισμό" των εκτός έδρας μετακινήσεων των υπαλλήλων δημοσίου τομέα. Θεωρώ καταρχάς ότι μετά από μια πρώτη ανάγνωση των άρθρων του εν λόγω σχεδίου νόμου, ανάμεσα σε ορισμένες σωστές παρεμβάσεις του σε ορισμένες στρεμβλώσεις του παρόντος νομικού πλαισίου για τις εκτός έδρας μετακινήσεις, κρύβεται μια ακόμη προσπάθεια απαξίωσης του κλάδου των μηχανικών του δημοσίου τομέα. Για ακόμα μια φορά δε λαμβάνεται υπ όψιν η φύση της εργασίας (που δεν είναι για όλους η ίδια), οι θέσεις ευθύνης (ο μηχανικός με τις ποινικές ευθύνες της υπογραφής του και ο διοικητικος ή ο οδηγός που απλά σε μεταφέρει στον τόπο μετάβασης δεν έχουν την ίδια ευθύνη. Δεν έχουν ληφθεί καν υπόψη οι ιδιαιτερότητες των Υπηρεσιών του Δημοσίου Τομέα και χωρικά και κατ’ αντικείμενο. Κι αυτό γίνεται ενώ έχουν παγωσει εδώ και χρόνια οι μισθολογικές ωριμάνσεις και οι προαγωγές, αλλά και η αναγνώριση της προυπηρεσίας στον ιδιωτικό τομέα. Αλλά καμία κυβέρνηση δεν έχει καταλάβει ότι το πρόβλημα στο Ελληνικό κράτος δεν είναι τα οδοιπορικά έξοδα που καταβάλλει, αλλά ο έλεγχος και η αποτίμηση όσων μετακινήθηκαν εκτός έδρας αν έκαναν σωστά τη δουλειά τους ή όχι. Όλοι γνωρίζουμε ορισμένα προβλήματα του παρόντος νόμου των εκτός έδρας. Π.χ. η αδικία της μίσθωσης ξενοδοχείου ανάλογα με το πτυχίο, το οποίο είναι παράλογο και θα έπρεπε να διορθωθεί. Ή η δυνατότητα να μπορείς να μισθώσεις αυτοκίνητο, αλλά χωρίς να καλύπτεται η χιλιομετρική αποζημίωση. Ωστόσο, η φτωχοποίηση με την καθιέρωση ενός και ενιαίου ποσού 40 ευρώ, που δεν καλύπτει ούτε τα απαραίτητα έξοδα, καθώς το κόστος φαγητού, κινητού τηλεφώνου, ρουχισμού, λοιπών μικροεξόδων το υπερβαίνουν κατά πολύ. Μαλιστα ελλείψει υπηρεσιακού αυτοκινήτου, η εκτέλεση του υπηρεσιακού έργου βασίζεται στην διάθεση των υπαλλήλων να χρησιμοποιούν τα ιδιωτικά τους αυτοκίνητα για τις μετακινήσεις τους για καθαρά λόγους μεταφοράς του εξοπλισμού, αλλά και σε δύσβατους προορισμούς χωρίς εξυπηρέτηση από συγκοινωνία. Ωστόσο όμως δεν καλύπτεται η φθορά του αυτοκινήτου (τακτικότερα σέρβις, αλλαγή ελαστικών κλπ). Είναι δυνατόν κάποιος να κάνει ταξίδι αυθημερόν και εργασία σε απόσταση μεγαλύτερη απο 160χλμ ή από νησί σε νησί, που ακτοπλοικώς μπορεί να είναι και 6 ώρες μετ' επιστροφής, συν τις ώρες αναμονής στο λιμάνι και να δικαιούται τη μισή αποζημίωση, δηλ. 20 ευρώ; Μήπως να καταβάλλεται ολόκληρη σε περίπτωση που ταξιδεύει αυθημερόν και με μεγάλες αποστάσεις; Σε αυτή την περίπτωση υπάρχει το κίνητρο εξοικονόμησης πόρων από τη διανυκτέρευση που δε θα γίνει και την 1 ημέρα επιπλέον ημερήσια αποζημίωση. Αλλιώς δε νομίζω κανείς πλέον να μετακινηθεί αυθημερόν, ειδικά σε αυτές τις αποστάσεις! Επίσης οι μετακινήσεις πια π.χ. στην Τζιά ή στην Αίγινα θα πρέπει να γίνονται αυθημερόν, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει χρόνος για την εκτέλεση των εργασιών (τοπογραφικές στην περίπτωσή μου) παρά μόνο για το πήγαινε έλα. Αλλά και στην περίπτωση που λόγω των συγκοινωνιών ή του υπηρεσιακού έργου απαιτηθεί η παραμονή και πλέον του ωραρίου, τότε δεν προβλέπεται υπερωριακή απασχόληση, καθώς όπως γνωρίζουμε αυτές έχουν ήδη καταργηθεί στα χρόνια του μνημονίου από τις ίδιες τις υπηρεσίες. Άμεσα θα πρεπει να υπάρξει τροποποίηση στην απόσταση για νησιά (20 ναυτικά μίλια) σε 5 ή 10 προκειμένου να μην υπάρχουν τέτοια προβλήματα. Εάν η απόσταση μεταξύ της έδρας του και του νησιού που θα μεταβεί για εκτέλεση υπηρεσίας είναι π.χ. 19 μίλια, ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΡΕΙ ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΕΥΡΩ ημερήσια αποζημίωση! Επίσης θα πρέπει να αναθεωρηθεί προς τα κάτω η απόσταση των 160 χλμ και να ληφθούν υπόψη οι γεωμορφολογικές ιδιαιτερότητες και το κακό οδικό δίκτυο των ορεινών και δύσβατων περιοχών των νομών της χώρας. Τα χιλιόμετρα που διανύουμε στην πραγματικότητα είναι πολύ περισσότερα από αυτά που γράφαμε μέχρι σήμερα στις κινήσεις μας, γιατί οι περισσότεροι δεν πηγαίνουμε από τη βάση μας στο κέντρο του εκάστοτε χωριού, αλλά στα γειτονικα δύσβατα χωριά και απόμερα μέρη όπως χερσόνησοι, λόφοι, χαράδρες κλπ) πολλά χιλιόμετρα παραπάνω. Με τον ορισμό των 160 χιλιομέτρων ως απαραίτητη προϋπόθεση για την ημερήσια αποζημίωση στην ουσία καταργείται η ημερήσια αποζημίωση. Αλλά ακόμη και αν γίνουν τα 160 χιλιόμετρα χρειάζονται 3 ώρες μετάβαση. Και άλλες 3 για την επιστροφη. Δηλαδη για να κάνει τη δουλεια του ο υπάλληλος και να πάρει κάτι για να τραφεί, καθώς θα φτασει το βράδυ στην οικία του, θα πληρωθεί μόνο 20 ευρώ; Και αν κάνει 159 χλμ δεν θα πάρει ούτε ευρώ; Ευχαριστώ.