• Σχόλιο του χρήστη 'Σταυρούλα Αλευρά' | 3 Ιουνίου 2015, 16:12

    Η παράγραφος 2 του άρθρου 9 προτείνεται να αποσυρθεί ως ηθικά και συνταγματικά αίολη κι επειδή αντίκειται και στο ίδιο το πνεύμα του προτεινόμενου νόμου όπως περιγράφεται στην αιτιολογική του έκθεση. Σύμφωνα με την τελευταία, "Το νέο πλαίσιο θεσμοθετεί σε ενιαία βάση τις προϋποθέσεις μετακίνησης των λειτουργών και υπαλλήλων του δημόσιου τομέα ... Κατ’ αυτόν τον τρόπο εξαλείφονται ανισότητες και στρεβλώσεις, γεγονός που θα πρέπει να διατηρηθεί και στο μέλλον, αποτρέποντας την καταστρατήγηση της ενιαίας και ισότιμης αντιμετώπισης όλων των λειτουργών και υπαλλήλων, ..." Η παράγραφος 2, όμως, συνιστά ακριβώς άνιση και δυσμενή μεταχείριση των εκπαιδευτικών που υποχρεούνται να καλύψουν ανάγκες σε διαφορετικές σχολικές μονάδες κι εκτός της περιοχής βασικής τοποθέτησής τους, διότι προβλέπει την σε βάρος των ιδίων κάλυψη των σχετικών εξόδων μετακίνησης έναντι (α) άλλων δημοσίων υπαλλήλων στους οποίους καταβάλλονται από το Δημόσιο οδοιπορικά έξοδα (πέραν αυτών της ημερήσιας αποζημίωσης) σε ανάλογες περιπτώσεις, (β) λοιπών συναδέλφων τους για τους οποίους προβλέπεται η καταβολή από το Δημόσιο οδοιπορικών εξόδων για τον ίδιο σκοπό, επειδή δεν τους στερείται από τις αποφάσεις της διοίκησης η δυνατότητα να τον πραγματώσουν εντός της ίδιας ημέρας (γ) λοιπών συναδέλφων τους οι οποίοι συμπληρώνουν ωράριο σε μία σχολική μονάδα και δεν αναγκάζονται σε τέτοιου είδους μετακινήσεις γενικά.