• Σχόλιο του χρήστη 'ΙΩΑΝΝΗΣ ΦΙΛΟΣ' | 10 Νοεμβρίου 2019, 07:18

    Διάβασα με προσοχή όλα τα σχόλια (30 συνολικά) που καταγράφηκαν πριν το δικό μου και αναφέρω κάποια ενδεικτικά σχόλια επί αυτών. Προφανώς υπάρχουν σημεία στα οποία οι σχολιάζοντες έχουν δίκιο, όπως: (α) το θέμα των ανείσπρακτων ενοικίων, που λογίζεται ως εισόδημα του ιδιοκτήτη, δεν φέρει ταμειακή εισροή για να υπάρξει η δυνατότητα κατανάλωσης. (β) τυχόν δαπάνη διατροφής προτείνεται να θεωρείται αναγνωριζόμενη δαπάνη για τον δίδοντα - με ηλεκτρονική συναλλαγή - και να δημιουργεί υποχρέωση ανάλωσης με ηλεκτρονικά μέσα, αντίστοιχα για τον λαμβάνοντα. Σε άλλα σημεία οι σχολιάζοντες έχουν άδικο, όπως: (γ) ελεύθερος επαγγελματίας που κάνει - με ηλεκτρονικό τρόπο - δαπάνες τις οποίες καταχωρεί στα έξοδά του, δεν μπορεί να προσδοκά (κάποιος σχολιάζων θεωρεί αυτονόητο το αντίθετο!) οι δαπάνες αυτές να περιλαμβάνονται στις αναφερόμενες (30%) στο παρόν άρθρο, αφού το ποσοστό αυτό είναι επί του ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣ του ελεύθερου επαγγελματία (που ως γνωστόν το εισόδημα προκύπτει από την αφαίρεση των εξόδων από τα έσοδα). Άλλα σημεία περιέχουν αβεβαιότητα, όπως: (δ) τι γίνεται αν κριθεί ο νόμος αντισυνταγματικός; Τέλος κάποια δικά μου σχόλια (που εν μέρει βασίζονται και σε σχόλια άλλων αναγνωστών) : 1. όπως αναφέρθηκε ή υπονοήθηκε, η λήψη απόδειξης από επαγγελματίες συγκεκριμένων κλάδων είναι από δύσκολη (με προσαύξηση του ποσού με τον αναλογούντα ΦΠΑ) έως αδύνατη (δηλαδή επιλογή καταβολής μετρητών χωρίς απόδειξη). Αυτό είναι ένα θέμα που χρειάζεται ελεγκτική προσέγγιση από τις δημόσιες αρχές. Όμως σε κάποια άλλα επαγγέλματα (πχ ταξί) η δυνατότητα πληρωμής με κάρτα πρέπει να είναι υποχρεωτική (και μάλιστα δεν θα προσαυξήσει το κόμιστρο ο οδηγός για να εκδώσει απόδειξη). 2. δικαιολογημένα αναφέρονται κάποιοι σχολιάζοντες σε αντικίνητρο - με υπολογιστικές προϋποθέσεις βασιζόμενες στο όποιο 30% - δημιουργίας αποταμιεύσεων, εάν δεν έχουν ανάγκη αγοράς αγαθών ή υπηρεσιών που να καλύπτει όλο το ποσό, όπως αυτό προκύπτει από το υποχρεωτικό %. Συνεπώς θα πρέπει να δίνεται το δικαίωμα στον φορολογούμενο που αποταμιεύει να μπορεί να αμφισβητήσει (μαχητά) με προσκόμιση αποδεικτικών στοιχείων, περί επενδύσεων (καταθέσεων ή άλλων). Το θέμα γίνεται ακόμη πιο σύνθετο, αν κάποιος αγοράσει επενδυτικό προϊόν (πχ μετοχές) και να το πωλήσει μέσα στο ίδιο έτος με ζημιά.. Γιάννης Φίλος (Πάντειο Πανεπιστήμιο) ΥΓ. κάποιες προεκτάσεις του θέματος μπορεί να είναι η μείωση χρήσης μετρητών (α) για δώρα γάμου, με στροφή προς δώρα ή λίστες γάμου - η κατάθεση σε τραπεζικό λογαριασμό των νεονύμφων ενδεχομένως δεν είναι η ενδεδειγμένη λύση (β) για 'ετεροδοσοληψία' (φακελάκι) (γ) για αγορά αγαθών ή υπηρεσιών που σπανίως παρέχονται με απόδειξη κλπ.