• Σχόλιο του χρήστη 'Σολτασίδης Βασίλειος' | 12 Νοεμβρίου 2019, 08:35

    Πιστεύω ότι θα πρέπει το ποσοστό του 30% για τις υποχρεωτικές συναλλαγές με ηλεκτρονικά μέσα, να βασίζεται στο καθαρό ποσό μισθών και συντάξεων και όχι στο φορολογητέο. Τα έξοδα κάθε νοικοκυριού βασίζονται στο τι τελικά μπαίνει στη τσέπη και όχι ποιος είναι ο αρχικός μισθός. Προσωπικό παράδειγμα: Φορολογητέο: 101.551,13 Φ.Μ.Υ & Εισφορα Αλληλεγγύης 42.518,37 Καθαρό ποσό 56,801,19 Βάση του νέου νόμοσχεδίου, πρέπει να έχω συναλλαγές με πιστωτικές/χρεωστικές κάρτες 20.000€. Αυτό αντιστοιχεί στο 35,2% του καθαρού μου εισοδήματος. Επιπλέον, αν προσθέσουμε πληρωμή ενοικίου, ΕΝΦΙΑ και άλλες δαπάνες προς το κράτος που δεν υπολογίζονται στο ποσό δαπανών με ηλεκτρονικές συναλλαγές το ποσοστό φτάνει ή μπορεί να ξεπερνά το 50% του καθαρού ποσού. Αν εγώ θελήσω να αποταμιεύσω χρήματα πρέπει να πληρώσω 220€ για κάθε 1000€ που θέλω να αποταμιεύσω!!!!! Η πρόταση μου είναι να συνδέσετε την χρήση των καρτών με την επιστροφή στον χρήστη ποσοστό του ΦΠΑ. (π.χ. 5 μονάδες) Έτσι θα παρέχεται κίνητρο στον χρήστη της κάρτας. Με αυτό το τρόπο, το κράτος θα λαμβάνει και το ΦΠΑ (5 μονάδες μειωμένο παρά καθόλου), το φόρο εισοδήματος του εμπόρου και μεγαλύτερες εισφορές στον ΕΦΚΑ. Μπορείτε να βάλετε ένα μικρό κατώτατο όριο χρήσης των καρτών (π.χ. 5% ή 10% του καθαρού εισοδήματος) και πάνω από αυτό να ισχύουν τα παραπάνω. Σε κάθε περίπτωση, τα ποσοστά που θα θεσμοθετήσετε πρέπει να έχουν βάση το καθαρό εισόδημα και όχι το φορολογητέο. (Στη δική μου περίπτωση το καθαρό είναι το ήμισυ του φορολογητέου).